Στη δε περίπτωση της Ουγγαρίας μιλάμε για περίπτωση χώρας η οποία θεωρεί πως έχει ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της, έχει διαπιστώσει πως δεν μπορεί να λαμβάνει περιοριστικά μέτρα εσαεί, προσανατολίζεται πλέον σε αναπτυξιακά μέτρα και επιπλέον αντί να στίβει τον πληθυσμό της αποφασίζει να φορολογήσει τις τράπεζες. Πόσο μάλλον που πρόκειται για μία χώρα η οποία δανείζεται εδώ και καιρό από τις διεθνείς αγορές, και δεν έχει το δικό μας δυσθεώρητο χρέος.

Υποθέτω, πως αυτό το μήνυμα, το πήρε και το αποκωδικοποίησε ο κ. Σαμαράς, που μας έταζε λαγούς με πετραχήλια τις προάλλες και διαλαλούσε ότι αφενός πρέπει και αφετέρου μπορούμε να βγούμε το συντομότερο δυνατόν.  Το θέμα όμως δεν είναι ο κ. Σαμαράς. Αυτός τη δουλειά του κάνει σαν αντιπολίτευση. Το θέμα είναι αν έχουμε καταλάβει  σε τι στενωπό έχουμε μπει και κυρίως ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας της.

Σχεδόν πανηγυρίσαμε την Παρασκευή με την τελευταία αναφορά του ΔΝΤ όσον αφορά την πρόοδο μας τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο ήμασταν ολίγον απρόσεκτοι, καθώς από την μία πλευρά δεν προσέξαμε τα ψιλά γράμματα της αναφοράς που λίγο πολύ αφήνει να εννοηθεί πως θα πρέπει σιγά σιγά να προετοιμαζόμαστε για ένα νέο, μίνι αυτή τη φορά ασφαλιστικό αφού το ΔΝΤ έχει την υποψία πως τα νούμερα του μνημονίου δεν βγαίνουν. Από την άλλη πλευρά δεν προσέξαμε όσο θα έπρεπε τις προβλέψεις του για την πενταετία που έρχεται.  Το ΔΝΤ δηλαδή πάει δυο χρόνια παραπέρα από το 2013, όταν υπό κανονικές συνθήκες θα έληγαν οι δεσμεύσεις του Μνημονίου και ίσως θα μπορούσαμε αν όλα πάνε καλά να απαγκιστρωθούμε. Έχει δε ιδιαίτερη σημασία να σταθούμε στα θεμελιώδη.

Προβλέπει λοιπόν για το 2015.  Το χρέος μας θα είναι 348,7 δισ. και στο 139% του ΑΕΠ.  θα χρειαστούμε εκείνη την χρονιά 209 δισ. ευρώ για αναχρηματοδοτήσεις και νέα κεφάλαια. Οι κρατικές λειτουργικές δαπάνες θα είναι κοντά 106 δισ. και η ανεργία θα βρίσκεται στο 13,4%,  

Το ΑΕΠ  θα είναι 251 δισ. ευρώ από 231 δισ. ευρώ που θα είναι το 2010, οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών θα είναι 27,5% του ΑΕΠ δηλαδή 69,5 δισ. ευρώ από 48 δισ. ευρώ το 2010. Οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών 64 δισ. ευρώ από 56.6 δισ. ευρώ το 2010. Αν το ΑΕΠ δεν αυξηθεί με λογιστικό τρόπο, η αύξηση εισαγωγών εξαγωγών, σημαίνει πως η μηχανή εν τω μεταξύ θα έχει πάρει μπροστά για τα καλά κάτι όμως για οποίο δεν συνηγορούν κάποια άλλα στοιχεία.  Αλλά και πάλι για ποιές εξαγωγές μιλάμε, όταν σε αυτές συμπεριλαμβάνονται ως εξαγωγές υπηρεσιών ναυτιλία και Τουρισμός ;

Τα δημόσια έσοδα για παράδειγμα, σύμφωνα πάντα με το ΔΝΤ το 2015 θα είναι 91,3 δισ. ευρώ από 93,5 το 2010, Αξιοσημείωτες είναι οι προβλέψεις για τα έσοδα από φόρους. Για μεν τους δασμούς και φόρους στην παραγωγή προβλέπει έσοδα 33,3 δισ. ευρώ από 32 δισ. για δε τα έσοδα από φόρους εισοδήματος και ακίνητη περιουσία προβλέπει έσοδα 18,9 δισ. ευρώ από 18,3 δισ. για φέτος. Πολύ μικρή διαφορά δηλαδή σε σχέση με το 2010 το οποίο είναι ο προπομπός για ένα πολύ χειρότερο 2011. Ελάχιστη δηλαδή η αύξηση των φόρων από σήμερα ως το 2015, όταν υποτίθεται πως θα έχουμε μπει σε αναπτυξιακή τροχιά από το 2011, θα έχει αυξηθεί δηλαδή η βιομηχανική παραγωγή άρα και η κατανάλωση οπότε θα αυξάνονται και τα έσοδα. Κάπως ενθαρρυντικές είναι η πρόβλεψη ότι οι δημόσιες δαπάνες θα είναι 106,9 δισ. ευρώ από 99,1 δισ. ευρώ φέτος χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι ωθείται η δημόσια κατανάλωση.

Ένα άλλο ζήτημα που προκύπτει από τις προβλέψεις του ΔΝΤ είναι ότι μέχρι και το 2014 η ανεργία θα βρίσκεται πάνω από 14%. Πράγμα που σημαίνει, μειωμένη ιδιωτική καταναλωτική δαπάνη.

Αναρωτιέται κανείς τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή στην οποία ευελπιστούμε η οποία δεν περιορίζει την ανεργία την πενταετία που έρχεται. Αντίθετα την αφήνει σε υψηλά επίπεδα. Και ως εκ τούτου αναρωτιέται κανείς πόσο ασφαλείς είναι οι προβλέψεις για ιδιωτική κατανάλωση στο 2,5%.

Τα πινακάκια με τις προβλέψεις που περιέχει η έρευνα, αναμφισβήτητα παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον όσον αφορά ανάγνωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της πενταετίας που έρχεται στο τέλος της οποίας θα ξέρουμε λίγο τι έχουμε καταφέρει και αν μπορούμε να αποτολμήσουμε μία ηρωϊκή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο.

Θα ήμασταν λίγο πιο χαλαροί αν ξέραμε πως οι τράπεζες θα βοηθούσαν πανστρατιά ανοίγοντας τις στρόφιγγες. Αυτή όμως είναι μία δύσκολη πρόβλεψη ειδικά αυτήν την εποχή που οι τραπεζίτες μας έχουν άλλα στο μυαλό τους. Τόσα πολλά που ακόμη και το ΔΝΤ σταματά τις προβλέψεις του στο 2010 εκτιμώντας πιστωτική επέκταση 3,5%. Για τα επόμενα έτη ως και το 2015.. υπάρχει κενό.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr