Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Ο άνθρωπος αυτός βρήκε εναλλακτική λύση, άλλοι όμως κυρίως ηλικιωμένοι χαμηλοσυνταξιούχοι, εναγωνίως ψάχνουν να βρουν το Loftyl, ένα από τα πιο αποτελεσματικά και δημοφιλή φάρμακα. Το ίδιο συνέβη και με τους διαβητικούς.

Και εάν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, μπορούν κουτσά στραβά να τα βγάλουν πέρα, αλλοίμονο σε όποιον εμπλακεί σε ατύχημα και πρέπει να χειρουργηθεί. Οι ελλείψεις σε αναλώσιμα, οδηγούν τα χειρουργεία σε «κλείσιμο» αφού ούτε καν προεγχειρητικοί έλεγχοι δεν μπορούν να γίνουν.  Ούτε καν γενικές εξετάσεις αίματος σε κάποια νοσοκομεία, γιατί έχουν τελειώσει οι αντιδραστήρες., τα μπουκαλάκια λήψης αίματος, και  τα υλικά των ακτινολογικών. Αλλοίμονο αν σπάσει κάποιος χέρι ή πόδι καθώς τα ορθοπεδικά υλικά σιγά σιγά είναι δυσεύρετα, οι αγγειοπλαστικές πάνε από αναβολή σε αναβολή μέχρι να βρεθούν στεντ, οι νεφροπαθείς αρχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα γιατί εξανεμίζονται τα αποθέματα φίλτρων.

Μα είναι δυνατόν να έχουμε φθάσει ως εδώ; Είναι δυνατόν το πιο πολύτιμό κοινωνικό αγαθό, η υγεία, να βρίσκεται σε αυτό το χάλι; Είναι δυνατόν το ΕΣΥ, η μεγαλύτερη και η μόνη ίσως μεταρρύθμιση των τελευταίων δεκαετιών να έχει χρεοκοπήσει;  Δυστυχώς είναι.

Το δυστύχημα όμως είναι πως ενώ γνωρίζαμε, για τις ρεμούλες, τις σπατάλες, την κακοδιοίκηση, ουδείς ενδιαφέρθηκε. Ο ένας μετά τον άλλον οι Υπουργοί Υγείας, έφευγαν καταντροπιασμένοι. Ο ένας μετά τον άλλον οι Πρωθυπουργοί, θυμόντουσαν την Υγεία προεκλογικά, και γνωρίζοντας το τι πραγματικά συνέβαινε, ουδείς τόλμησε να ασχοληθεί με τα πιράνχας, όπως αρέσκονταν να αποκαλούν το κύκλωμα που λυμαίνεται την δημόσια υγεία, μέσα από δωροδοκίες, στημένους διαγωνισμούς, υπερτιμολογήσεις, υπερκαταναλώσεις κλοπές, πλαστές συνταγές κ.α

Το χειρότερο όμως είναι ότι ενώ η χώρα βουλιάζει, ελάχιστα γίνονται για να διορθωθεί η κατάσταση. Για να είμαστε δίκαιοι, κάτι γίνεται αλλά είναι σπασμωδικές  κινήσεις. Κοντεύει χρόνος  και το τοπίο στα φάρμακα, παραμένει ομιχλώδες. Η μία λίστα τιμών διαδέχεται την άλλη.  Οι ελλείψεις στα φάρμακα έχουν κορυφωθεί. Ουδείς  γνωρίζει πότε και πως καθορίζονται οι ανώτατες τιμές. Στα αναλώσιμα, αφού κανείς δεν γνωρίζει να πει με βεβαιότητα, τι είναι συγκρίσιμο και τι όχι.. Αποτέλεσμα οι εξαιρέσεις από τους διαγωνισμούς δίνουν και παίρνουν…

Δεν μπορεί ένα ολόκληρο εθνικό σύστημα Υγείας να βρίσκεται υπό την ομηρία των προμηθευτών. Αλλά από την άλλη δεν μπορεί τα συναρμόδια Υπουργεία να ψάχνουν να βρουν τι τα χτύπησε κατακέφαλα, λες και δεν γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί.  Όταν συμβαίνουν αυτά που ζούμε τις τελευταίες ημέρες, μειδιά κάθε πικραμένος όταν ακούει από επίσημα χείλη  να γίνεται λόγος για προσπάθεια με στόχο:

Επίτευξη εθνικού σχεδίου για την πρόληψη και την προαγωγή της Υγείας.

Προσβασιμότητα σε όλους στο ΕΣΥ, ώστε να εκλείψουν οι κοινωνικές ανισότητες, αλλά και οι ασθενείς της περιφέρειας να έχουν όσο το δυνατόν καλύτερες υπηρεσίες υγείας.

Βελτίωση της διοικητικής αποτελεσματικότητας του συστήματος με αναβάθμιση των δομών και του εξοπλισμού, ώστε να υπάρχει καλύτερη παροχή υπηρεσιών στους ασθενείς.

Ορθολογική κατανομή και διαχείριση των πόρων του ΕΣΥ με διαφάνεια και ελέγχους παντού.

Και δεν μειδιά γιατί αμφισβητεί τις προθέσεις. Αλλά δεν πιστεύει πλέον στις ικανότητες όσων κρατούν τις τύχες της υγείας και της περίθαλψης, στο να τα βγάλουν πέρα και να ξεκαθαρίσουν την κόπρο του Αυγεία

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς σοβαρά πια, μήπως δεν ζει στην Ελλάδα του 2010, αλλά στην Αλβανία του Χότζα, ή στο Ιράκ επί εποχής εμπάργκο κατά του Σαντάμ Χουσεΐν.  Τα όσα συμβαίνουν συνηγορούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Γιατί  η μαύρη αλήθεια είναι, ότι σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Αιμοδοσίας, είναι αμφίβολο αν υπάρχουν και σε πιο βαθμό επάρκειας ασκοί για την λήψη αίματος.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr