Βλέπει λοιπόν κανείς πως και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, αλλά και τα κομματικά στελεχιακά φυτώρια έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν, προκειμένου να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί. Αυτό φάνηκε και από την αδυναμία τους να δείξουν έστω και την ύστατη στιγμή μία στοιχειώδη συναίνεση ώστε η χώρα να μην φαίνεται διασπασμένη. Αντίθετα αναλώθηκαν στο γνωστό τροπάρι των αλληλοκατηγοριών την πιο άκαιρη στιγμή. Δεν αντελήφθησαν ότι ο ριζικός μετασχηματισμός της χώρας, όπως προκύπτει από τα σκληρά μέτρα που πάρθηκαν, επιβάλουν εθνική στρατηγική για το προς τα πού θα πάει η χώρα. Εθνική Στρατηγική και στόχος για την Παιδεία, για το Ασφαλιστικό, για την Δημόσια Διοίκηση, για την καταπολέμηση της Διαφθοράς, για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας των κουκουλοφόρων.

Από μία άποψη και μέχρις ενός σημείου είναι αιτιολογημένο, να παραμένουν αμήχανα και καθηλωμένα αφού καλούνται να διαχειριστούν το Σοκ και Δέος των τελευταίων μηνών χωρίς οπλοστάσιο και επαρκείς μηχανισμούς να αντιμετωπίσουν την χιονοστιβάδα σε κάθε επίπεδο.

Προς το παρόν με πρόσφατο παράδειγμα την ψηφοφορία στην Βουλή, είδαμε ότι τα αντανακλαστικά και των δύο κομμάτων εξουσίας, λειτούργησαν με βαθύτατο αυτοκαταστροφικό συντηρητισμό, κόβοντας το κεφάλι των όσων εξέφρασαν αντίθετη γνώμη ακόμη και εάν επί της ουσίας οι απόψεις που εκφράστηκαν ως διαφωνία, υπάρχουν και ίσως σε εντονότερο βαθμό στην ίδια την εκλογική τους βάση.

Το ζητούμενο λοιπόν για  την επόμενη ημέρα, είναι εάν έχουν την δυναμική να αυτοπροσδιοριστούν και κυρίως εάν έχουν το έμψυχο δυναμικό, ανάμεσα στα μέλη τους, που θα τολμήσει  να προχωρήσει ένα βήμα μπροστά, κάτι που θα οδηγήσει είτε στην αναίμακτη απορρόφηση των ισχυρών κραδασμών, είτε στην διάσπαση και την απελευθέρωση νέων δυνάμεων προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Οι πρωτοβουλίες στο ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ υπό το βάρος των καταστάσεων αναγκάστηκε εν πολλοίς να βάλει την ιδεολογία του σε βαθειά κατάψυξη. Μπορεί ο κ. Παπανδρέου να διατείνεται ότι αυτό είναι προσωρινό, αλλά οι νέες συνθήκες  με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν στην ριζική αναθεώρηση πολλών πραγμάτων καθότι από τη διαχείριση της κρίσης, προκλήθηκε μεγάλη απόκλιση από τις αρχές και αξίες του και το έφερε σε θέση απολογίας απέναντι σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του.

Σίγουρα ποτέ πριν η χώρα αλλά ούτε και τα πολιτικά κόμματα  βρέθηκαν μπροστά σε τέτοιες πρωτοφανείς καταστάσεις, που δεν είναι καταστάσεις μια κι έξω, αλλά καταστάσεις που θα διαρκέσουν, με πρόχειρους υπολογισμούς κάποια χρόνια. Ως εκ τούτου, για τα επόμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ θα εξακολουθήσει να δίνει εξηγήσεις, που θα πρέπει να είναι πειστικές. Εξηγήσεις όμως που θα πρέπει κάποια στιγμή να συμβαδίζουν με την ιδεολογικοπολιτική πλατφόρμα του.

Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έκανε λόγο για μέτρα με καλυμμένο τρόπο , στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αλλά αόριστης αναδιάρθρωσης του ασφαλιστικού, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, την αναδιανομή των φορολογικών βαρών και το ριζικό εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Κατά κοινή όμως ομολογία, αν και ήξερε την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας, δεν υπολόγισε, το βαθμό διάλυσης του κράτους, την δύναμη των αγορών και κυρίως το μένος των κοινοτικών εταίρων μας που όσον αφορά την επιβολή σκληρών δημοσιονομικών μέτρων αποδείχθηκαν βασιλικότεροι του Βασιλέως που δεν είναι άλλο από το ΔΝΤ. Αντίθετα εμφανίζεται πολιτικά αρκετά πιο οξυδερκές όταν από την πρώτη στιγμή διεθνοποίησε τον ελληνικό πρόβλημα δανεισμού γεγονός που βγαίνει σε καλό μετά την πανευρωπαϊκή συσπείρωση για την προστασία της ευρωζώνης.

Το σίγουρο πάντως είναι πως το κυβερνών κόμμα επέδειξε αντανακλαστικά προσαρμογής στις απαιτήσεις των καιρών. Είτε συμφωνούμε είτε όχι με τα μέτρα, υπήρξε αντίδραση και μόχλευση. Η τράπουλα ανακατεύθηκε σε σοκαριστικό βαθμό. Εν τω μεταξύ το κυβερνών κόμμα, έχει και το μαχαίρι και την πίττα, αφού όντας στην εξουσία, έχει την ευχέρεια να καλύψει μέρος της απόκλισης με άλλες στρατηγικές και μέτρα,  στην Παιδεία, την Δημόσια Διοίκηση και την Υγεία, που ενδεχομένως μπορεί να κατευνάσουν ως ένα βαθμό το εξαγριωμένο δημόσιο αίσθημα και να του δώσουν μία βαθειά ανάσα, για μία ψυχραιμότερη και όχι βεβιασμένη ιδεολογικοπολιτική προσαρμογή στις νέες συνθήκες.

Εγκλωβισμένη η ΝΔ

Στο αντίποδα, η αξιωματική αντιπολίτευση, παρέμεινε πεισματικά οχυρωμένη πίσω από γνώριμες και παλαιού τύπου τακτικές, όπως προκύπτει από τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα παραμείνει εκεί και δεν θα μετασχηματισθεί.  Προσάρμοσε τις πρωτοφανείς συνθήκες και ανάγκες  σε πολύ πιο περιορισμένο ορίζοντα. Αυτόν της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης και της προσέλκυσης δυσαρεστημένων παρ ότι ο προηγούμενος αρχηγός της ήταν εκείνος που είχε προεκλογικό σύνθημα μέτρα λιτότητας. Προσπαθεί ακόμη και την ύστατη στιγμή να επιδείξει φιλολαϊκό profile, με πρόσχημα τα αυτονόητα. Ότι η χώρα βαδίζει ολοταχώς στην ύφεση και ότι χρειάζονται αναπτυξιακά μέτρα. Προτιμά την τακτική του κλεφτοπόλεμου, του ναι μεν αλλά. Η τακτική αυτή, με βάση τις εξελίξεις την οδήγησε ήδη σε αδιέξοδο. Σήμερα που σύσσωμη η Ευρωπαϊκή Ένωση, προχωρά στην δημιουργία ενός ομοίου μηχανισμού με αυτόν της Ελλάδας καλείται να λάβει θέση καθώς οι αποφάσεις μετατίθενται οσονούπω από το ελληνικό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μπορεί ο κ. Σαμαράς να διατείνεται πως όσον αφορά την Ελλάδα, έδωσε επαρκείς εξηγήσεις στους ευρωπαίους ομολόγους του αρχηγούς κομμάτων ιδίας ιδεολογικής ομπρέλας, αν εξακολουθήσει όμως να είναι αρνητικός και για τον Πανευρωπαϊκό Μηχανισμό στήριξης που ήταν μονόδρομος αναμφίβολα όμως θα πρέπει να δώσει πολύ πιο πειστικές εξηγήσεις, αν δεν θέλει να κατηγορηθεί για αντιευρωπαϊστής. Εδώ παίζεται όχι η υστεροφημία της ΝΔ αλλά η υστεροφημία της χώρας αφού ένα από τα κόμματα εξουσίας θα φανεί όχι μόνο να μην αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων αλλά ότι εμφανίζει πρώιμα σημάδια ευρωσκεπτικισμού.

Ήδη η άλλοτε πανίσχυρη Μέρκελ πλήρωσε πανάκριβα τις παλινωδίες της, αφού ρίχνοντας μέχρι πρότινος το βάρος στην εσωτερική πολιτική σκηνή, άφησε απολύτως εκτεθειμένη την Ευρώπη  και σύρθηκε από τις εξελίξεις σε αναγκαστική αλλαγή πορείας καθώς μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο και με προτροπή Ομπάμα συμφώνησε σε  λύσεις που θα έπρεπε να έχουν δρομολογηθεί προ πολλού.

Οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης κομβικό σημείο

Πως κινείται όμως το πολιτικό σύστημα από εδώ και πέρα. Πρώτο δείγμα θα έχουμε με τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου τα κόμματα θα κληθούν να επιλέξουν υποψήφιους περιφερειάρχες. Ο τρόπος επιλογής είναι κρίσιμος αφού από εκεί θα φανεί το πόσο αναμορφώθηκαν στην πράξη  όσον αφορά την επιλογή των υποψηφίων λαϊκών αντιπροσώπων από τη βάση, όπως έγινε και με την επιλογή των αρχηγών.

Εκεί θα φανεί η πραγματική ισορροπία δυνάμεων και το πόσο το πολιτικό σύστημα θα αναδιαρθρωθεί εκ βάθρων ή όχι. Εκεί θα φανεί αν και ποιές νέες δυνάμεις θα απελευθερώσει η κοινωνία.

Από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επιλογών ( εφόσον λειτουργήσουν δημοκρατικά στο μέτρο του δυνατού οι εσωκομματικές διαδικασίες), θα φανεί ποιο από τα κόμματα εξουσίας, είναι ευέλικτο και παράλληλα ανθεκτικό και ανεκτικό στην πολυφωνία και την δημιουργική ανασυνθετική διαφορετικότητα.

Τέλος εκεί θα φανεί προς τα που θέλει να πάει η Κοινωνία, η οποία απ΄ ότι δείχνουν οι τελευταίες  δημοσκοπήσεις μπορεί να είναι διχασμένη όσον αφορά την αναγκαιότητα των μέτρων και των θυσιών, ωστόσο δείχνει συμπαγής όσον αφορά την απογοήτευση της από τα δύο μεγάλα κόμματα και ασπαζόμενη εν πολλοίς στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας το άκρως επικίνδυνο σύνθημα « Όλοι ίδιοι είναι»

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr