Όλη η ιστορία ήρθε στην επιφάνεια γιατί είχε προηγηθεί έρευνα με την οποία λίγο πολύ οι υπάλληλοι έβγαιναν λάδι, αφού οι αρμόδιοι οικονομικοί επιθεωρητές, που επιλήφθηκαν της υπόθεσης, επικαλέστηκαν ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο για τους υπεύθυνους εφοριακούς υπαλλήλους, προκειμένου, είτε να μην τους επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις, είτε να απαλλαγούν. Ειδικότερα, στους υπευθύνους εφοριακούς καταλογίστηκε απλή αμέλεια και ατελής εκπλήρωση των καθηκόντων τους, ενώ άλλοι έμειναν άθικτοι από την έρευνα, που διεξήχθη.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 18 μηνών, με τριετή αναστολή, για παθητική δωροδοκία από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, επειδή πήρε «φακελάκι» από δύο φοιτήτριες, προκειμένου να περάσουν το μάθημά του. Το 5 κυμαίνονταν από 200 ως 250 ευρώ και το 10 στα 400 ευρώ
Οι δύο αυτές υποθέσεις που είδαν το φώς της δημοσιότητας εγείρουν ένα ζήτημα. Εάν η κοινωνία μένει στο απυρόβλητο. Γιατί δεν μπορεί να δίνονται ονόματα διεφθαρμένων πολιτικών, ή δικαστών για το παραμικρό και δεν μπορεί να δίδονται ονόματα διεφθαρμένων υπαλλήλων. Σε καμία από τις δύο υποθέσεις δεν διαβάσαμε ονοματεπώνυμο, ώστε να ξέρουμε ποιοι ήταν αυτοί που εμπλέκονται στις υποθέσεις. Όπως γνωρίζουμε για το κάθε μικροαπατεώνα που καταδικάζεται, το κάθε μικροπωλητή που συλλαμβάνεται και πολλές άλλες υποθέσεις. Εφόσον το θέμα της διαφθοράς είναι η νούμερο ένα Εθνική Υπόθεση, ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Δεν τίθεται θέμα ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Είναι δημόσιες υποθέσεις και δημόσια έγγραφα. Και η εντολή του Γενικού Επίτροπου έχει ονόματα, και οι απαλλακτικές εκθέσεις των οικονομικών επιθεωρητών έχουν ονόματα και η δικαστική απόφαση για τον διεφθαρμένο καθηγητή έχει ονοματεπώνυμο. Ως δημόσια έγγραφα λοιπόν θα πρέπει να δημοσιοποιούνται.
Το άλλο θέμα που προκύπτει είναι των ποινών. Για τους εφοριακούς δεν ξέρουμε περισσότερες λεπτομέρειες και τι θα συμβεί εάν θα δεν καταφέρουν επιστρέψουν τα χρήματα που ηθελημένα ή αθέλητα λόγω βλακείας άφησαν να χαθούν. Ούτε γνωρίζουμε αν θα υπάρξουν συνέπειες για τους οικονομικούς επιθεωρητές που προσπέρασαν την υπόθεση αυτή με απίστευτη επιπολαιότητα, για να μην πούμε τίποτα άλλο. Πολύ πιθανόν η υπόθεση να πάρει την οδό της Δικαιοσύνης και κάποια στιγμή να εκδικαστεί οπότε ενδεχομένως να έχουμε και ποινές.
Στην άλλη υπόθεση, όμως έχουμε ποινή, αν και με τριετή αναστολή. Ο λεβέντης αυτός δηλαδή την πέρασε στο ντούκου, που λέει και η πιάτσα. Εάν απολυθεί από το Πανεπιστήμιο – έχει άραγε; ή ακόμη πληρώνουμε το μισθό του με τους φόρους μας; -θα βγει έξω ωραίος και καλός, θα κάνει τις δουλειές του σαν να μην τρέχει τίποτα. Μπορεί μόλις ξεχαστεί λιγάκι το θέμα, να διαλαλεί πως εγκατέλειψε μόνος του την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, γιατί ασφυκτιούσε με τα χάλια της Παιδείας και τις ίντριγκες..
Μήπως λοιπόν, στο πλαίσιο των γενικών ανατροπών που σχεδιάζει η Κυβέρνηση, να ξανασυζητηθεί και το θέμα έκτισης κοινωνικής ποινής κάτι που είναι ευρύτατα διαδεδομένο στο εξωτερικό; Μήπως ο κύριος καθηγητής θα έπρεπε να μαζεύει τα σκουπίδια από τον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου για κάποιους μήνες; Να τον βλέπουν και να τον καμαρώνουν συνάδελφοι και φοιτητές του;
Μήπως αυτό πρέπει να επιβληθεί ως πρακτική για όλους τους διεφθαρμένους δημόσιους υπάλληλους , λειτουργούς. Εδώ που έχουμε φθάσει, κάθε όπλο κατά της διαφθοράς μπορεί να αποδειχθεί όχι μόνο πολύτιμο αλλά κα αποτελεσματικό. Έστω και δια του φόβου της δημόσιας διαπόμπευσης
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr