Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες μία κυβέρνηση συνδέει άμεσα την αποκέντρωση με την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα με ριζικές διοικητικές αλλαγές, που έρχονται να συμβάλουν στη βελτίωση της οικονομίας της χώρας.

Ο όρος «ανταγωνιστικότητα» δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο. Είναι προσμετρήσιμο. Αυτό για το οποίο πάντα φωνάζαμε ήταν η γραφειοκρατία που εμποδίζει τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα να αναπτυχθεί. Όταν για μία άδεια οποιασδήποτε επιχειρήσεις έπρεπε να μαζέψεις χαρτιά των οποίων ουκ έστι αριθμός από διάφορες υπηρεσίες, που με αυτό τον τρόπο εν πολλοίς δικαιολογούσαν την ύπαρξή τους, τώρα με την ενδιαμέσων επιπέδων διοίκηση αναμφίβολα βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση. Επίσης με τη νέα διοικητική δομή, όσες επιχειρήσεις βρίσκονται στην επαρχία δεν θα χρειάζεται να τρέχουν στην πρωτεύουσα να λύνουν το πρόβλημά τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 114η θέση της παγκόσμιας κατάταξης αναφορικά με την αξία των ξένων επενδύσεων, ενώ θα μπορούσε να βρίσκεται ανάμεσα στις 30 πρώτες χώρες του κόσμου αν δεν υπήρχε το πρόβλημα. Η δε ΕΕ εκτιμά ότι το κόστος της γραφειοκρατίας αυξήθηκε από τα 10 δισ. ευρώ στα 10,6 δισ. ευρώ τα τελευταία τρία χρόνια

Ηδη από τις περικοπές των 4.000 περίπου δημοτικών επιχειρήσεων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ένας θεός ξέρει τι έκαναν, θα εξοικονομηθούν πόροι. Επιτέλους θα απελευθερωθεί έμψυχο δυναμικό για να επανδρώσει υπηρεσίες που υπολειτουργούσαν. Θα μπορέσουν να επανδρωθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί για παράδειγμα.

Ενα άλλο καλό είναι πως θα περισσέψουν υπάλληλοι με την εκ βάθρων αναδιάρθρωση. Ναι, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη πως για πέντε που φεύγουν ένας έρχεται, οπότε και αυτή η επίπτωση θα μετριαστεί. Οι μόνιμοι και αορίστου χρόνου σε ΟΤΑ είναι 82.665 σύμφωνα με την Στατιστική μας Υπηρεσία. Ένα παράδειγμα είναι ότι θα απελευθερωθεί έμψυχο δυναμικό να επανδρώσει τα ανάλογα ΚΕΠ που θα ιδρυθούν για τις επιχειρήσεις. Τόσο την αδειοδότηση όσο και την εξυπηρέτηση άλλων αιτημάτων.

Επίσης με το που θα φύγουν οι συμβασιούχοι- δυστυχώς γιατί είναι οι μόνοι που έκαναν δουλειά- οι εναπομείναντες υπάλληλοι θα αναγκαστούν να δουλέψουν ( οι τεμπέληδες κυρίως) ώστε να βγει πέρα η δουλειά.

Οι καλύτεροι υπάλληλοι των δήμων -γιατί υπάρχουν και τέτοιοι- θα μπορούν να περάσουν στους μηχανισμούς της Περιφέρειας για παράδειγμα. Οι δε εναπομείνασες 2.000 δημοτικές επιχειρήσεις, που θα είναι πλέον περιφερειακές, κάλλιστα θα μπορέσουν να στηθούν σωστά με τεχνοκρατικές διαδικασίες και οργανογράμματα, όπως απαιτεί η σύγχρονη διοίκηση. Τυπικά, και αφού οι περισσότερες δημοτικές επιχειρήσεις είναι ανώνυμες εταιρείες, πλησιάζουμε σε μεγάλο βαθμό σε αυτό που ορίζεται σήμερα ως Νέα Δημόσια Διοίκηση, που μεταξύ άλλων στηρίζεται στην αύξηση αλλά και αξιολόγηση της αποδοτικότητας των κρατικών - δημοτικών - περιφερειακών υπηρεσιών, με τον ίδιο τρόπο που αυτή αντιμετωπίζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Οι 13 αιρετοί περιφερειάρχες, που θα εκλέγονται, ασφαλώς και στην πράξη θα είναι μικροί πρωθυπουργοί, αφού από αυτούς θα περνάει πια το μεγαλύτερο μέρος αντιμετώπισης και επίλυσης των πάσης φύσεως προβλημάτων των Περιφερειών τους. Από τα σχολεία και τις καθαρίστριές τους μέχρι την κατανομή των κονδυλιών ανάπτυξης της Περιφέρειάς τους. Για τον τουρισμό, για την υγεία, για τα έργα υποδομών. Ετσι βοηθιέται έμμεσα και η υλοποίηση της πολυπόθητης αποκέντρωσης, που με την υπάρχουσα δομή από εργαλείο ανάπτυξης είχε μετατραπεί, λόγω των πολύπλοκων γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, σε αντιαναπτυξιακή μέγγενη.

Ενα άλλο καλό, είναι ότι με τη μεταρρύθμιση αυτή και την ισχύ που θα αποκτήσουν οι περιφερειάρχες, θα είναι πιο αποτελεσματικός ο έλεγχος της κεντρικής δημόσιας διοίκησης -όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο. Γιατί μέσα στους 1.300 δήμους που υπάρχουν σήμερα, οι όποιες καλές προτάσεις και χρηστές πρακτικές ενός δήμαρχου χάνονταν. Τώρα ένας καλός περιφερειάρχης μπορεί να αναδείξει το έργο του. Να απαιτήσει, να διεκδικήσει από την Κεντρική Διοίκηση. Αυτό είναι μία ουσιαστική πολιτική πρόοδος. Με το φόβο των Ιουδαίων και η κεντρική διοίκηση γίνεται καλύτερη.

Τα συμφέροντα  πάντως, -πολιτικά, συντεχνιακά και οικονομικά- που είναι πολλά και ποικιλότροπα θα εξαγριωθούν, αφού με τη μεταρρύθμιση θα σπάσουν τοπικές πελατειακές σχέσεις και κυκλώματα, που χτίστηκαν επί δεκαετίες με υποτελείς διεφθαρμένους υπαλλήλους, δημοτικούς Συμβούλους και Δημάρχους. Οι Δήμαρχοι άλλαζαν, τα συμφέροντα παρέμεναν. Είναι βέβαιο πως θα εξαλειφθούν άπαξ δια παντός; Οχι, αλλά η πρώτη αρχή να σπάσει το «απόστημα» έχει γίνει.

Ο κύβος, λοιπόν, ερρίφθη! Σίγουρα κάθε αρχή και δύσκολη και ως εκ τούτου ας μην περιμένουμε θαύματα από τη μία μέρα στην άλλη. Οι μεταρρυθμίσεις αφορούν κυρίως στις γενιές που έρχονται, αλλά η συγκεκριμένη έρχεται την καλύτερη στιγμή. Την ώρα που η χώρα έχει γονατίσει από την τραγική οικονομική κατάσταση της και την αντιαναπτυξιακή διοικητική δομή της.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr