Η ανεργία δε, προβλέπεται να εκτιναχθεί αφού ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις μπαίνουν σε στενωπό, αφού δυσκολεύονται να διατηρήσουν την απαραίτητη κεφαλαιουχική επάρκεια για να συντηρηθούν, οπότε αναμφίβολα όχι μόνο δεν θα ακολουθήσουν αναπτυξιακή πολιτική αλλά θα μειώσουν περαιτέρω την παραγωγική δυναμικότητα τους. Με την ιδιωτική κατανάλωση να υποχωρεί to 2009 κατά 1,5% (έναντι αύξησης 2,3% το 2008), τις επενδύσεις κατά 20%, και τις οι εξαγωγές κατά 16%, η ανεργία το 2009 αυξήθηκε κατά 2,6 μονάδες. Για να διπλασιαστεί ο αριθμός των ανέργων στο 1 εκ, αναρωτιέται έυλογα κανείς τι πρέπει να δείχνουν οι υπόλοιποι δείκτες.
Απλά μαθηματικά. Υψηλότερη ανεργία, λιγότερη κατανάλωση. Λιγότερη κατανάλωση λιγότερη παραγωγή. Λιγότερη παραγωγή, λιγότερες θέσεις εργασίας. Η επιτομή του φαύλου κύκλου δηλαδή. Παράλληλα, αυξημένη ανεργία σημαίνει αυξημένα επιδόματα ανεργίας, την ώρα που δίνουμε τριετή ομόλογα για συντάξεις, χαμηλότερες εισφορές στο ασφαλιστικό σύστημα που χρειάζεται επτά εργαζόμενους για έναν συνταξιούχο την ώρα που σήμερα είναι 1,8 προς έναν.
Αλλά επειδή ενός κακού μύρια έπονται, απολύσεις και χρεοκοπίες σημαίνει αυξημένες επισφάλειες για τις τράπεζες από επιχειρήσεις και αδυνατούντες να ανταπεξέλθουν καταναλωτές. Όσο αυτό δεν ξεκαθαρίζει αλλά απεναντίας μπαίνουμε σε δεύτερο κύκλο, τόσο οι τράπεζες θα συρρικνώνουν τις δανειοδοτήσεις.
Γενικά προβλέπεται πως το βιοτικό επίπεδό μας, κυρίως λόγω της αυξημένης ανεργίας, θα μειωθεί σημαντικά. Όταν δε κάποιος είναι άνεργος, για να επιβιώσει θα στραφεί στα φθηνότερα των φθηνότερων όσον αφορά τα προϊόντα που θα αγοράζει. Τι σημαίνει αυτό; Αυξημένες εισαγωγές, καθώς πολλά ελληνικά προϊόντα δεν είναι ανταγωνιστικά. Για να γίνουν όμως πρέπει να εκσυγχρονιστεί η παραγωγή. Εφόσον όμως περικόπτονται τα αναπτυξιακά προγράμματα και εκσυγχρονισμός παραγωγής και εγκαταστάσεων δεν γίνεται, δεν υπάρχει καμία προοπτική στο να αγοράζουμε φθηνότερα ελληνικά προϊόντα. Θα μπορούσαν μήπως να πιεσθούν οι τιμές παραγωγού; Όχι αφού ήδη οι τιμές έχουν κατρακυλήσει λόγω και της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας, της αύξησης των καυσίμων, των λιπασμάτων. Ήδη οι αγρότες είναι καταχρεωμένοι και διαμηνύουν πως δεν υπάρχουν περιθώρια και άλλη υπομονή.
Από πού προμηθευόμαστε λοιπόν; Ενδεχομένως λεμόνια από την Τουρκία, ντομάτες από την Ολλανδία, παπούτσια από το Πακιστάν, υφάσματα από την Ινδία, ρούχα από την Κίνα και πάει λέγοντας.
Πολλοί αναρωτιούνται αν είναι καλή η χρεοκοπία. Ασφαλώς και δεν είναι. Οι επιπτώσεις θα είναι πολύ τραγικότερες από ότι τα σκληρά μέτρα. Οι κοινωνικές εκρήξεις πολύ πιο έντονες. ¨Όπως επίσης εθνική τραγωδία που θα οδηγήσει τη χώρα σε αφανισμό για κάποιες δεκαετίες μέχρι να ορθοποδήσει θα είναι να φύγουμε από το ευρώ. Πολλοί είναι οι νοσταλγοί της παλιάς καλής δραχμής την οποία επικαλούνται , ως σειρήνα προκειμένου να προσελκύσουν οπαδούς στην άποψη τους είναι πως με τη δραχμή θα μπορούν να ασκήσουν νομισματική πολιτική προκειμένου να στηρίξουν τις εξαγωγές μας και άλλα τινά.
Αν βγούμε από το ευρώ, η δραχμή θα υποτιμάται συνεχώς, το χρήμα θα εξευτελίζεται για βδομάδες ή και μήνες, περιουσίες θα εξαφανιστούν εν μία νυκτί, κεφάλαια εν ριπή οφθαλμού θα φύγουν για το εξωτερικό με ότι αυτό συνεπάγεται για το τραπεζικό σύστημα, ο πληθωρισμός θα φθάσει στα ύψη κάτι σαν την προ Λούλα Βραζιλία, και ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι πρόκειται να γίνει με τον ήδη εξαγριωμένο εν πολλοίς πληθυσμό. Αν συμβεί κάτι τέτοιο προβλέπεται μαζική μετανάστευση.
Μπορεί όμως το κράτος να στηρίξει με δημόσιες επενδύσεις για να στηρίξει την ρευστότητα και την απασχόληση; Πόσο και σε ποιούς τομείς, όταν δανείζεται ήδη πανάκριβα. Και πόσoυς δρόμους να φτιάξει; Πόσα Περιφεριακά λιμάνια να εκσυγχρονίσει;
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Να πάρουμε πολύ σκληρά μέτρα, ότι και εάν αυτό σημαίνει εάν θέλουμε να επιβιώσουμε ως χώρα. Τα μέτρα βέβαια θα φέρουν κοινωνική αναταραχή και ας είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε κοινωνικές εκρήξεις. Είναι καθαρά πολιτικό το ζήτημα. Δεν αφορά το ποια σκληρά μέτρα θα πάρουμε, αλλά πότε θα τα πάρουμε. Αλλιώς ας αρχίσουμε να φτιάχνουμε βαλίτσες.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr