Το πρώτο αφορά το γεγονός ότι η άνευ προηγουμένου κρίση έκανε πολλούς να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στον τρόπο ζωής τους και τις καταναλωτικές τους συνήθειες και να ακολουθούν πλέον μία πολύ πιο ισχυρή αποταμιευτική στρατηγική. Αυτό σαφώς είναι ανασχετικός παράγων όσον αφορά την ανάκαμψη της μεταποίησης και του εμπορίου, αφού στην πράξη σημαίνει ισχνότερη ανάκαμψη που με την σειρά της σημαίνει λιγότερο δανεισμό από τις τράπεζες τόσο από τους καταναλωτές όσο και από τις μεταποιητικές και εμπορικές εταιρείες γεγονός που με την σειρά του αποδυναμώνει τα οφέλη που αποκομίζουν οι τράπεζες από τα αποταμιευτικά ιδιωτικά κεφάλαια. Οσο δε καθυστερεί η κατανάλωση τόσο καθυστερεί και η ανάπτυξη.
Το δεύτερο σκέλος, είναι και το πιο ύπουλο, είναι πως χαμηλότερη κατανάλωση, σημαίνει και χαμηλότερη παραγωγικότητα. Αυτονόητο μεν, ύπουλο δε.
Σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες, ο δείκτης της αξιοποίησης της παραγωγικής δυναμικότητας (capacity usage), έχει αποκτήσει θεμελιώδη σημασία, όσον αφορά τον εντοπισμό του χρονικού σημείου που θα ξεκινήσει η σταθεροποίηση και αργότερα η σταδιακή ανάκαμψη. Επίσης αποτελεί εργαλείο για τον εντοπισμό των πληθωριστικών ή αποπληθωριστικών τάσεων
Το συγκεκριμένο πεδίο απασχολεί πλέον πολύ σοβαρά όχι μόνο τους ειδικούς οικονομικούς αναλυτές των διαφόρων ερευνητικών Ινστιτούτων, αλλά και τις ίδιες τις Κυβερνήσεις και τα επιτελεία τους, που βλέπουν τα χρήματα που έχουν ξοδέψει να μην πιάνουν τόσο τόπο όσο αρχικά υπολόγιζαν.
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι απλή. Πολλά από τα χρήματα που δόθηκαν ήταν για να στηριχτούν τα θεμέλια και δεν φθάνουν για να στηριχτεί όλο το οικοδόμημα. Οι προσπάθειες εντοπίζονταν στο να μην γκρεμιστεί το σύμπαν. Αυτό το κατάφεραν.
Τώρα όμως διαπιστώνουν πως τα στατιστικά στοιχεία ( δείκτες), της αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού αφενός δεν είναι ικανοποιητικά, και αφετέρου σε κάποιους τομείς, όπως για παράδειγμα οι υπηρεσίες είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστούν και υπολογιστούν, ώστε να υπάρχει μία σαφής εικόνα. Επιπλέον οι απολύσεις συνεχίζονται, αφού ο κύκλος δεν έχει τελειώσει και νέα προβλήματα παρουσιάζονται σε κλάδους όπως για παράδειγμα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα τα οποία αδυνατούν να εκπληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους και κινδυνεύουν ανά πάσα ώρα και στιγμή από χρεοκοπίες. Και κυρίως οι εταιρείες είναι πολύ διστακτικές να κάνουν ανοίγματα και επενδύσεις, πέραν των απαραίτητων και αυτό για λόγους αυτοσυντήρησης. Αυτό σημαίνει πως δεν ο δείκτης αξιοποίησης παραγωγικού δυναμικού μπορεί να έχει απρόβλεπτες διακυμάνσεις ακόμη, οπότε οι ενδείξεις τοθ δεν είναι ασφαλείς.
Μερικοί οικονομολόγοι σημειώνουν πως ακόμη και η βελτίωση του δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο, γιατί πλέον έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί, αριθμού παραγωγικών μονάδων, και εργατικού δυναμικού
Υπό αυτές τις συνθήκες, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο το έργο των κεντρικών τραπεζών να χαράξουν μία στρατηγική για την αντιμετώπιση του κινδύνου του αποπληθωρισμού αφού για πολλούς οικονομολόγους, παραγωγικότητα, μισθοί και ζήτηση αποτελούν ενιαίο συμπαγές σύμπλεγμα, και επισημαίνουν πως μπορεί για παράδειγμα σε κάποια μεγάλη οικονομία να αυξήθηκαν οι βιομηχανικές παραγγελίες, αυτό όμως δεν σημαίνει κατ ανάγκη ότι μπορεί να βελτιώθηκε ο δείκτης αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού. ( capacity usage).
Την Ελλάδα θα πρέπει να την απασχολούν πολύ σοβαρά και τα δύο ευρήματα. Το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη στηρίχτηκε τόσο στην υποβοηθούμενη από τον άκρατο δανεισμό κατανάλωση, καθιστά ηλίου φαεινότερο πως η κατανάλωση θα ανακάμψει μόνο όταν αρχίσουν να αποδίδουν αναπτυξιακές πολιτικές οι οποίες θα έχουν αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη.
Για να εφαρμόσεις όμως αναπτυξιακές πολιτικές πρέπει έστω και κατά προσέγγιση να γνωρίζεις το πραγματικό παραγωγικό δυναμικό σου και τις όποιες αδυναμίες του ή προτερήματα του. Προς το παρόν ο δείκτης αυτός απουσιάζει εντελώς από την επίσημη σελίδα της Στατιστικής μας Υπηρεσίας και αν δεν με απατάει η μνήμη μου έχω πολύ καιρό να δω κάποια εμπερισ
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr