Δύο απορίες. Η μία υποδηλώνει τη προχειρότητα του συνταγματικού νομοθέτη –δηλαδή της Βουλής. Και η άλλη απορία αποκαλύπτει την ανασφάλεια του πολιτικού προσωπικού.

Η πρώτη απορία. Γιατί υπερψηφίστηκε το άρθρο 32 παρ.4  που  αποσυνδέει την εκλογή ΠτΔ από την διάλυση  της Βουλής, αλλά προβλέπει -μετά από άκαρπες και αλλεπάλληλες  προσπάθειες της Βουλής   να εκλέξει εντός εξαμήνου Πρόεδρο- εκλογή  του από τον  λαό, τη στιγμή  που καταψηφίστηκε  (αναθεώρηση  άρθρου  30) η απ’ευθείας ανάδειξη  του  Προέδρου από τόν λαό; Το μη αναθεωρούμενο άρθρο 30 προβλέπει εκλογή από την Βουλή!! Πλήρης αντίφαση.  Προχειρολογεί ο συνταγματικός νομοθέτης ή  χρειάζεται η συνταγματική κατοχύρωση της  παρουσίας  ψυχιάτρου   στο ελληνικό κοινοβούλιο;

Η δεύτερη απορία. Ποιά η σκοπιμότητα του άρθρου 37 παρ. 2 για την καθιέρωση υποχρεωτικά  το να  έχει βουλευτική  ιδιότητα ο πρωθυπουργός; Θεωρεί το εγχώριο πολιτικό σύστημα ότι   δεν υπάρχουν καλύτεροι των δικών  του μελών, οι οποίοι μάλιστα δεν νοιάζονται για  κανένα  πολιτικό κόστος που έχει ανασχέσει  οποιαδήποτε  μεταρρύθμιση της προκοπής;

Και μία τρίτη απορία που αποκαλύπτει την λαϊκίστικη νοοτροπία της αριστερής κυβέρνησης Τι σημαίνει η καθιέρωση της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας; Το νομοθετικό δικαίωμα ανήκει στην Βουλή  και στην εκάστοτε κυβέρνηση, διότι διαφορετικά καταργείται το αντιπροσωπευτικό σύστήμα. Ας προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ την σχετική λαϊκίστικη αυτή αναθεώρηση στον... Κίμ Γιονγκ Ουν.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr