Όμως, ένα σωρό ιδέες (πολλά από τα αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας) δεν υλοποιήθηκαν τότε. Προφανώς επειδή οι ιδέες ήταν πολύ πιο μπροστά από την καμπύλη της τεχνολογίας. Χρειάστηκαν 20 χρόνια περίπου για να χτιστούν τα τεχνολογικά εργαλεία που θα παρέχουν τις σχετικές δυνατότητες. Τελικά αυτό το internet μόνο φάρσα δεν είναι. Είναι το απόλυτο master of the game. Έτσι, μετά από 20 χρόνια internet, τι έχουμε στη διάθεσή μας;

• Δωρεάν αναζήτηση πληροφοριών
• Δωρεάν συνεκτικότητα (ακόμη και με κάποιους που έχουμε γνωρίσει ποτέ)
• Δωρεάν χάρτες όλου του κόσμου (με εντοπισμό και των δρόμων)
• Δωρεάν βίντεο αλλά και τηλεοπτικά κανάλια on demand
• Μουσική σε συνεχή ροή on demand
• Δωρεάν μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες
• Αγορές από εκατομμύρια εργοστάσια και αποθήκες απ’ όλο τον κόσμο
• Ενημερωμένες εγκυκλοπαίδειες on demand
• Smart-phones
• Δωρεάν βίντεο-τηλεφωνία
• e-commerce πλατφόρμες
• Τραπεζικές και άλλες χρηματοπιστωτικές πλατφόρμες
• (και άπειρες άλλες web-τεχνολογίες)

Οι περισσότερες υπηρεσίες που λαμβάνουμε από τις εφαρμογές που χρησιμοποιούμε καθημερινά, δεν υπήρχαν πριν από 10 χρόνια. Αυτό διαφέρει από αυτά που συμβαίνουν στον παραδοσιακό κόσμο της βιομηχανίας και του εμπορίου (όπως τουλάχιστον τον έχουμε παρατηρήσει τα τελευταία 200 χρόνια).

Επομένως, αυτό που είναι ζωτικής σημασίας είναι να δημιουργήσει το Κράτος όχι τις τεχνολογικές υπηρεσίες, αλλά τις υποδομές και τις πολιτικές που είναι κατάλληλες για μια οικονομία που θα βασίζεται στην τεχνολογία. ‘Ένα Κράτος δεν μπορεί να κρύβει το κεφάλι του στην άμμο. Και ακριβώς αυτό είναι νόημα της τεχνολογικής επανάστασης που ζούμε. Η τεχνολογία έχει τη δική της ατζέντα, και το μεγαλύτερο μέρος της δεν έχει σύνορα. Δεν μπορεί να περιοριστεί ή/και να ελεγχθεί από την Κυβέρνηση. Ωστόσο, πολλές από τις πολιτικές που είναι σε ισχύ για σχεδόν όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες είναι λείψανα ξεπερασμένων εποχών. Και αυτή η κατάσταση πνίγει όλο και περισσότερο τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης. Υπάρχουν ουσιαστικά δύο τύποι πολιτικής που σχετίζονται με την τεχνολογία: (1) Οι πολιτικές που αποσκοπούν στην προστασία των καταναλωτών και (2) οι πολιτικές που αποσκοπούν στην προστασία των επαγγελματικών κλάδων.

Στην εποχή μας, το (2), είναι (μάλλον) «ανέκδοτο». Και αυτό επειδή η τεχνολογική καινοτομία δεν μπορεί να περιοριστεί (με ψευδή όρια) σε μια χώρα. Συχνά μάλιστα είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ο τόπος όπου λαμβάνει χώρα η συναλλαγή. Εννοείται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, τα σχετικά έσοδα πηγαίνουν στο εξωτερικό. Συνεπώς η οικονομική ανάπτυξη του αύριο δεν μπορεί να ταλανίζεται με μια (αναχρονιστική)προστατευτική στάση.

Αντί για τη διάσωση των θέσεων εργασίας του σήμερα, θα ήταν πολύ καλύτερη η διευκόλυνση της ανάπτυξης των θέσεων εργασίας του αύριο. Μήπως να πρέπει να αναρωτηθούμε τι θα μπορούσε να σημαίνει η ανάπτυξη νέων βιομηχανιών όπως π.χ. οι εκτυπώσεις 3D;  Μήπως από κάθε τέτοιου είδους startup θα ωφεληθούν και οι επόμενες γενιές;

Επομένως είναι στο χέρι μας. Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας για πάντα. Άρα οι υποδομές μας πρέπει να επανασχεδιαστούν για τη νέα πραγματικότητα. Περιμένουμε το Κυβερνητικό «startup»!

Ο Κωνσταντίνος Σταμπόλας είναι Management Consultant

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr