Εδώ οι πολιτικοί μας, μιλώ πρωτίστως για την κυβέρνηση αλλά και για πολλούς πολιτικούς που είναι σε άλλα κόμματα, έχουν βρει τη δικαιολογία για την αδιαφορία ή την ανικανότητα τους,”δεν μπορώ να παρέμβω, έχουμε ελεύθερο ανταγωνισμό”. Τρίχες κατσαρές που έχουμε ελεύθερο ανταγωνισμό. Έχουμε ολιγοπώλια σε όλους τους κλάδους, αυτά συνεργάζονται και ακολουθούν πρακτικές καρτέλ, σβήνουν τον ανταγωνισμό, εκβιάζουν τους καταναλωτές, ανεβάζουν τις τιμές όσο θέλουν, δεν πληρώνουν κανέναν στην ώρα τους (ο Νόμος λέει ότι όλες οι πληρωμές εμπορικών συναλλαγών πρέπει να εξοφλούνται σε 30 ημέρες και εδώ εξοφλούνται μετά από 6 μήνες ή και ένα χρόνο).
Τα καρτέλ δεν φοβούνται κανέναν, γελάνε όταν ακούνε για την επιτροπή ανταγωνισμού, γελάνε όταν ακούνε για την προστασία του καταναλωτή, γελάνε όταν ακούνε για γρήγορες εξοφλήσεις προμηθευτών. Τα καρτέλ διοικούν και το κράτος ξεφτιλίζεται διότι δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Και δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει, διότι οι πολιτικοί μας που το διοικούν δεν ασκούν την ισχύ τους εκεί που πρέπει, στους ισχυρούς που παρανομούν, την ασκούν μόνο στους αδύναμους.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μας δείχνουν τεράστια κατανόηση για την ανάγκη αύξησης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, ακόμη και με αθέμιτα μέσα. Ο Γιάννης Στουρνάρας της Τράπεζας της Ελλάδος τους το επισημαίνει διαρκώς. Σήμερα παρουσίασε μελέτη της ΤτΕ που λέει ότι οι τιμές στην Ελλάδα είναι 10% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ και ότι αν λειτουργούσε ο ανταγωνισμός, οι τιμές θα μειωνόταν από 17% έως 30% στα ακριβότερα προιόντα.
Εξήγησε επίσης ότι για την κατάσταση φταίνε τα καρτέλ, όπως έχει πει πολλές φορές φέτος. Ποιος άλλος είναι αντικειμενικότερος και πιο μελετημένος σε αυτή την κριτική από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος; Μάλλον κανείς. Και όμως, ενώ η κυβέρνηση λέει ότι προσπαθεί, δεν πετυχαίνει τίποτα. Στις ΗΠΑ που είναι η καρδιά του καπιταλισμού, ο μόνος φόβος που έχουν οι πανίσχυρες επιχειρήσεις, είναι το κράτος, οι ελεγκτικές αρχές, η επιτροπή ανταγωνισμού, η εφορία. Δεν τολμά κανείς να κάνει την παραμικρή παρατυπία. Εδώ οι κυβερνήσεις και το κράτος έχουν δουλική συμπεριφορά έναντι των καρτέλ. Και θα το πληρώσουν πολιτικά, διότι ο κόσμος δεν αντέχει οικονομικά, έχει φτάσει στα όρια της αναξιοπρέπειας, η ζωή είναι πανάκριβη.
Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη που σέβεται την ανάγκη κερδοφορίας των επιχειρήσεων, που προσπαθεί να τις στηρίξει, αλλά από την άλλη μεριά οφείλει να αντιμετωπίσει το κύμα ακρίβειας και να εξασφαλίσει την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών;
Πρέπει καταρχήν να κάνει όλα όσα χρειάζεται για να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, να τιμωρήσει με τη μέγιστη αυστηρότητα τις πρακτικές των καρτέλ, να επιβάλει πάρα πολύ υψηλά πρόστιμα στους παραβάτες, να παρακολουθεί πολύ προσεκτικά και όχι επιφανειακά τις τιμολογιακές πολιτικές και αν χρειάζεται να επιβάλει - όπως κάνουν άλλες χώρες, πχ η Ισπανία - ανώτατες τιμές σε βασικά προϊόντα διαβίωσης, όπως είναι τα προϊόντα διατροφής.
Άσε δε που το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε ήδη να έχει κάνει ο Μητσοτάκης είναι να μειώσει τουλάχιστον κατά 50% τον ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα και στους λογαριασμούς του ρεύματος. Δεν τα κάνει αυτά η κυβέρνηση διότι προτιμάει να εισπράττει υπερέσοδα από τον ΦΠΑ στις ακριβές τιμές και να μοιράζει ελεημοσύνη με επιδοματάκια, όπου θέλει.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση καλείται να ελέγξει την κατάσταση διότι η ζωή στην Ελλάδα έχει γίνει αφόρητα και αναίτια ακριβή και μεγάλες ομάδες του πληθυσμού φτωχοποιούνται.
Η εφαρμογή των νόμων, η διασφάλιση της λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού και το άγριο κυνήγι των καρτέλ, είναι ο τρόπος για να αντιμετωπισθεί όχι μόνο το πρόβλημα της ακρίβειας, αλλά και ένα πλήθος άλλων προβλημάτων που οδηγούν στην απαξίωση όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εμποδίζουν την παραγωγή και καταδικάζουν την ελληνική οικονομία.
Αν δεν τα κάνει αυτά, θα δει τους ψηφοφόρους της να φεύγουν τρέχοντας.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr