Με λίγα λόγια: Η οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα στόχευε στη δημιουργία των μέγιστων δημοσιονομικών πλεονασμάτων και στην απόλυτη ικανοποίηση των ξένων αξιολογητών. Πέτυχε. Μεγάλο πλεόνασμα, συνεχείς έπαινοι από τους ξένους. Όμως το κόστος για τον Έλληνα είναι τεράστιο. Υπερβολική φορολόγηση, ακρίβεια, ασύδοτα καρτέλ που ελέγχουν τα πάντα, εξόντωση της μικρομεσαίας ελληνικής επιχείρησης και της ελληνικής παραγωγής, τεράστιο και διευρυνόμενο έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, ασφυξία στην αγορά από την έλλειψη ρευστότητας. Και ενώ η ρευστότητα, δηλαδή το ρευστό που διαχειρίζονται οι τράπεζες είναι πρωτοφανώς υψηλό, είναι αποθηκευμένο εκτός συναλλαγών. Το Δημόσιο έχει στο λογαριασμό του 47 δισ ευρώ και δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Καθυστερεί πληρωμές 3,4 δισ για ανεξήγητους λόγους. Τόσο ανεξήγητους που ακόμη και η Τράπεζα της Ελλάδος αναρωτιέται.

Δυστυχώς ο Πιερρακάκης, ακόμη και αν θέλει (διότι δεν ξέρουμε ακόμη τι θέλει να κάνει), δεν μπορεί αυθαίρετα να αλλάξει την οικονομική πολιτική και να στηρίξει την ελληνική επιχείρηση και την ελληνική παραγωγή, ή να ανακουφίσει τους φορολογούμενους από την υπερφορολόγηση, ή να αυξήσει τα εισοδήματα ώστε να καλυφθούν οι απώλειες των μνημονίων. Ο Χατζιδάκης είναι επόπτης της οικονομίας από ενισχυμένη θέση, από το Μαξίμου και θα ελέγχει ασφυκτικά τον Πιερρακάκη.

Ενδεχομένως όμως, επειδή η δημοτικότητα της κυβέρνησης πέφτει, ο Μητσοτάκης να αποφασίσει να αλλάξει πολιτική υπέρ των ελληνικών επιχειρήσεων και των εργαζόμενων. Αν δώσει τέτοια εντολή στον Πιερρακάκη, η εικόνα της οικονομίας θα αλλάξει άρδην και η ανάπτυξη που όλοι ακούμε αλλά κανείς δεν αισθάνεται στην τσέπη του όλα αυτά τα χρόνια, θα γίνει αντιληπτή στους πολίτες.

Ανεξαρτήτως όμως του ποια εντολή θα δώσει ο Μητσοτάκης, ο Πιερρακάκης έχει τη δυνατότητα από μόνος του, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, να κάνει ένα σπουδαίο έργο που θα τα αλλάξει όλα στην οικονομία.  Μπορεί και πρέπει άμεσα να πληρώσει τα 3,4 δισ που χρωστάει το δημόσιο στην αγορά και που η έλλειψη τους πνίγει την οικονομία. Αμέσως μόλις το κάνει αυτό η κατάσταση θα βελτιωθεί διότι η οικονομία θα αποκτήσει ρευστότητα. Και φυσικά θα πρέπει να συνεχίσει με τις πληρωμές του δημοσίου στην ώρα τους, χωρίς καθυστερήσεις.

Αυτό είναι και νομική του υποχρέωση. Διότι ο νόμος λέει ότι όλες ανεξαιρέτως οι πληρωμές τόσο του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, όσο και μεταξύ των επιχειρήσεων, πρέπει να εξοφλούνται σε τριάντα ημέρες. Ήταν Ευρωπαϊκή οδηγία, έγινε νόμος, δεν τηρείται από κανέναν, οι καθυστερήσεις πληρωμών στον ιδιωτικό τομέα ξεπερνούν συχνά το εξάμηνο και πλησιάζουν τον χρόνο. 

Αυτό, πέραν του ότι είναι παράνομο, πνίγει την αγορά και δημιουργεί το πρόβλημα ρευστότητας με αποτέλεσμα, θεωρητικά η οικονομία να αναπτύσσεται και πρακτικά να φθίνει. Ενισχύει τα καρτέλ που εκβιάζουν τους πάντες και εμποδίζει την ανάπτυξη της παραγωγής και τις επενδύσεις, δημιουργεί ασφυξία σε όλους, ελλείψει ρευστότητας. 

Αν ο Πιερρακάκης επιβάλει τον ήδη υπάρχοντα νόμο, και όλες οι εξοφλήσεις του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα γίνονται σε τριάντα ημέρες, πολλά από τα προβλήματα της οικονομίας θα λυθούν … δια μαγείας και ο ίδιος θα θεωρηθεί ως ο καλύτερος υπουργός Οικονομικών. Μια απόφαση είναι. Θα επιβάλει την τήρηση του νόμου περί εξόφλησης των τιμολογίων σε τριάντα ημέρες, ή όχι. Από αυτήν κρίνεται και η πορεία της οικονομίας, η δημοτικότητα της κυβέρνησης και η μελλοντική πολιτική πορεία του ίδιου.

(Ένα μυστικό: Η επιβολή της τήρησης της υποχρέωσης πληρωμής σε τριάντα ημέρες, μπορεί να ελεγχθεί ηλεκτρονικά από την ΑΑΔΕ και να επιβάλλονται αυστηρές ποινές στις καθυστερήσεις, όπως κάνει πχ η Γαλλία που μεταξύ των ποινών και των προστίμων, εφαρμόζει και τη δημόσια διαπόμπευση των κακοπληρωτών, μέσω των media).

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr