Όσοι είναι ενθουσιασμένοι από τις λαϊκές αντιδράσεις απέναντι στη σημερινή απερίγραπτη κυβέρνηση των Συριζοανελιτών, καλά θα κάνουν να ρίξουν λίγο καιρό στο κρασί τους και να το ξανασκεφτούν, ιδιαίτερα αν ανήκουν στην μειοψηφία του 38,5% που είπε «ναι» στο περυσινό δημοψήφισμα.

Θεός να την φυλάει και αυτήν και εμάς. Κρίση στο εσωτερικό, καθώς διάφορες πληθυσμιακές ομάδες και κλάδοι βρίσκονται στα κάγκελα, εξαγριωμένοι για τα ψέματα της κυβέρνησης που είτε δημιούργησαν προσδοκίες οι οποίες διαψεύδονται εκ των πραγμάτων, είτε επειδή νιώθουν ότι βάζει άγριο χέρι στην τσέπη τους και τους απειλεί με εξόντωση, είτε τέλος, γιατί αντιλαμβάνονται πλέον ότι πρόκειται για μία ομάδα ανικάνων που αδυνατεί να λύσει το οποιοδήποτε πρόβλημα.

Το ερώτημα ακούγεται εύκολο, αλλά είναι σύνθετο, γιατί δεν είναι απλή η απάντησή του.

Από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να γίνει ηγέτης ήταν αναμενόμενο ότι η εκλογή του δεν θα επηρέαζε μόνο τη Νέα Δημοκρατία. Συντομότερο όμως από όσο αναμενόταν, οι δονήσεις έγιναν αισθητές σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό, ιδιαίτερα στα κόμματα που συνιστούν τον λεγόμενο κεντρώο χώρο, το ΠΑΣΟΚ, Το Ποτάμι και τους Λεβέντηδες της Ένωσης Κεντρώων. Ακόμη και η κυβέρνηση νιώθει πλέον τις πιέσεις που προκαλούνται, σε συνδυασμό με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω Ασφαλιστικού, τώρα, λόγω της φορολόγησης των αγροτών σε λίγο και λόγω της αυξανόμενης δυσφορίας εξαιτίας της συμπεριφοράς της και της ανεπάρκειάς της.

Έχει βρει ή όχι το μπελά της με το Ασφαλιστικό , όπως αναμενόταν, η τρικομματική κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α - Αν. Ελ. – Καραμανλικοί ; Ιδού το ερώτημα και οι ενδείξεις είναι αντιφατικές, χωρίς να εννοούμε τις αντιδράσεις του εσωτερικού από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και άλλους ενδιαφερόμενους που θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται τώρα ή στο μέλλον και τις εργοδοτικές εισφορές τους να αυξάνονται.