• ΓΔ: 00
  • FTSE/ΧΑ LARGE CAP0
  • FTSE ΧΑ MID CAP0
  • Τζίρος0
  • €/$ 0 €/£ 0
    BTC 0 ETH 0 XRP 0
Image on Reporter.gr
0
0
  • Nasdaq00%
  • S&P 50000%
  • CAC 4000%
  • DAX00%
  • FTSE 10000%
  • Nikkei 22500%

Άγγελος Στάγκος

«Αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες». Από τον κ. Παυλίδη της Ν.Δ. περίμεναν (και ήθελαν) όλοι την παραίτηση και ο κ. Βερελής του ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκε. Ξαφνικά και αιφνδιάζοντας τους πάντες, από το ΠΑΣΟΚ μέχρι τη Νέα Δημοκρατία και φυσικά όλους τους δημοσιογράφους και όλα τα μήντια, που ήδη άρχισαν να σεναριολογούν πάνω γιατί. Με κυρίαρχο βέβαια το ερώτημα αν τον «έφαγε» το κόμμα του ή αν το αποφάσισε μόνος.
Όταν ολόκληρο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανακοινώνει άλλα αντί άλλων για τα χρέη (σε σχέση με τα αποθεματικά) των βαλτικών και των μεσευρωπαϊκών χωρών, τις αναστατώνει, τις αναγκάζει να καταφύγουν στο ίδιο για δανεισμό με πολύ αυστηρούς όρους και μετά «καθαρίζει» ζητώντας «συγγνώμη για το λάθος», ο κ. Κοντοπυράκης, ο μεγάλος μάγειρας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας φαντάζει σαν γίγαντας. Αλλά πέρα από αυτό δυστυχώς, δεν υπάρχει ανακούφιση για την Ελλάδα, καθώς δεν συμπεριλαμβανόμαστε στα λάθη του ΔΝΤ.
Δεν γνωρίζω αν όλοι αυτοί, ηγέτες και ειδικοί, βλέπουν πραγματικά φως στην άκρη του τούνελ της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά εμένα μου έμεινε η δήλωση ανησυχίας του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και προέδρου του Γιούρογκρουπ, του κ. Γιούνκερ, που φαίνεται σοβαρό άτομο. Ανησυχεί ο κ. Γιούνκερ για τις κοινωνικές αναταράξεις που μπορεί να προκαλέσει η αυξανόμενη ανεργία στην Ευρώπη και μάλλον ξέρει τι λέει, καθώς σε αρκετές χώρες τείνει να πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Γιατί είναι σαφές ότι η πιο επικίνδυνη επίπτωση της οικονομικής κρίσης είναι η ανεργία και οι προβλέψεις για την άνοδό της στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα απαισιόδοξες.
Αν δει κανείς κάπως αποστασιοποιημένα την υπόθεση Παυλίδη θα καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι μέσα από αυτήν αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο το σημερινό ελληνικό «τουρλουμπούκι». Με αυτή την έννοια η ιστορία θα έχει και συνέχεια, καθώς την προχθεσινή κατάληξη θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε «τεχνική », όπως δηλαδή λέμε «τεχνικό νοκ ντάουν» στους πυγμαχικούς αγώνες.
Η καλή είδηση είναι βέβαια ότι μια ελληνική ομάδα, ο Παναθηναϊκός, στέφθηκε για άλλη μία φορά πρωταθλητής Ευρώπης στο μπάσκετ, το άθλημα που έχει προσφέρει στη χώρα τόσες χαρές, αλλά παρ΄ όλα αυτά δεν έχει την αντιμετώπιση που του αξίζει από το κράτος. Στέφθηκε μάλιστα πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός με εχθρική τη διαιτησία και ενώ ένα μήνα πριν οι εμφανίσεις του ήταν μέτριες και οι πιθανότητές του για διάκριση πολύ μειωμένες.
Καλώς ή κακώς, έχουμε ένα νόμο περί ευθύνης υπουργών και είναι αυτός που είναι. Αρα, καλώς ή κακώς, αυτό τον νόμο πρέπει να σέβονται τα κόμματα και οι βουλευτές, που εκτός των άλλων υποτίθεται ότι βρίσκονται στη Βουλή για να εκπροσωπούν τους πολίτες και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τη συνείδησή τους. Και επειδή δεν θέλουμε να πετάμε στα σύννεφα, αναγνωρίζουμε ότι σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά τους παίζει η ιδεολογία του κόμματος με το οποίο εκλέγονται, καθώς και η κομματική πειθαρχία.
Τα στοιχεία λένε ότι έπεσε δραματικά ο τουρισμός στην Αθήνα κα οι ξενοδόχοι ανησυχούν σφόδρα. Δεν είναι αναπάντεχη η πτώση, την περιμέναμε, αφού αναμένεται ότι ο τουρισμός φέτος θα κάνει βουτιά και το ερώτημα είναι αν θα ξεπεράσει το 20% ή όχι η μείωση των τουριστών στη χώρα μας. Είναι βλέπετε, η διεθνής οικονομική κρίση που δεν αστειεύεται, αλλά είναι και το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι ακριβή σε σύγκριση με την Τουρκία λόγω του ευρώ. Και εδώ τελειώνουν τα αίτια της πτώσης που σχετίζονται με την διεθνή πραγματικότητα.
Μπήκαμε πάλι λοιπόν και επίσημα στο καθεστώς επιτήρησης της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και επομένως άρχισε να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων. Των μέτρων δηλαδή που πρέπει να είναι μόνιμα και διαρθρωτικά και να ληφθούν ως τα τέλη του Οκτωβρίου, με στόχο να μειώσουν το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2010. Και των μέτρων επίσης που θα πρέπει να είναι μόνιμα και διαρθρωτικά για να μας βάλουν σε μία διαδικασία σταδιακής μείωσης του δημοσίου χρέους στο 60% του ΑΕΠ.
Το πιθανότερο είναι ότι το αρνητικό για την κυβέρνηση κλίμα δεν μπορεί να αλλάξει πλέον. Η εικόνα της δεν αναμένεται να βελτιωθεί ως τις εκλογές και οι δημοσκοπήσεις θα συνεχίσουν να αποτυπώνουν την πρωτιά του ΠΑΣΟΚ στην πρόθεση ψήφου. Πολλά τα σκάνδαλα που συσσωρεύτηκαν, ακόμη περισσότερες οι παραλείψεις και ιδιαίτερη έντονη η αίσθηση της ανικανότητας που υπάρχει στον αέρα, για να δούμε ανάκαμψη της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας.
Ευτυχώς, πυκνώνουν και δυναμώνουν οι φωνές εκείνων που αντιλαμβάνονται το δημοσιονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει φθάσει η χώρα. Υπάρχουν δηλαδή οι δημοσιογράφοι, οι ειδικοί, κυρίως οικονομολόγοι, ακόμη και κάποιοι ελάχιστοι πολιτικοί που κτυπάνε συναγερμό με τα άρθρα και τις δηλώσεις τους σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, όταν βέβαια καλούνται να μιλήσουν για τον δημοσιονομικό εφιάλτη. Έναν εφιάλτη που δεν χαλάει απλά τα όνειρά μας, αλλά κυρίως τις μέρες μας και λειτουργεί σαν ιός, αν δεν αντιμετωπισθεί πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά.
Οι πραγματικά εφιαλτικές διαστάσεις του δημοσιονομικού προβλήματος δεν φαίνεται να πτοούν την κυβέρνηση. Ούτε η αλματώδης και απειλητική αύξηση της ανεργίας της ανεργίας δείχνει να την τρομάζει, πιστεύοντας ότι είναι πολύ μακριά η Γαλλία, όπου οι απολυμένοι εργαζόμενοι άρχισαν να τα σπάζουν. Το μόνο που φοβάται είναι μήπως χάσει την εξουσία, έστω και αν την ασκεί βουτηγμένη στα σκάνδαλα και τις παραφυάδες τους, έστω και αν το χαρακτηρίζεται από παραλυσία και ανικανότητα.
Ποιος θα τόλεγε πριν από μερικούς μήνες ότι θα έφτανε η μέρα που ο Παυλίδης θα καθόριζε, έστω και βραχυπρόθεσμα, την πορεία του έθνους. Και όμως γίνεται και αυτό στην απίστευτη Ελλαδάρα μας. Με το όνομα του Τέλη στο στόμα μας ξημεροβραδιαζόμαστε και στην ποδιά του σφάζονται παλληκάρια, της Νέας Δημοκρατίας βέβαια, αλλά πάντως παλληκάρια, που άλλα από αυτά τον παρακαλούν να παραιτηθεί και άλλα μελετούν μήπως και τους συμφέρει να τον σπρώξουν στην άβυσσο, μήπως και γίνουν εκλογές για να αλλάξει η ηγεσία του κόμματος.
Εδώ και αρκετό καιρό ψάχνω μετά μανίας να βρω ένα θέμα που θα δίνει κάποια αισιοδοξία και δεν τα καταφέρνω. Φαντάζομαι ότι το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και άλλοι σχολιαστές, καθώς όλοι μας γνωρίζουμε ότι η συνεχής γκρίνια και η μαύρη και απαισιόδοξη θεώρηση των πάντων κουράζει και απωθεί.
Image on Reporter.gr Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman