Με αυτή την έννοια και καθώς οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, δηλαδή οι περασμένες και του 2023, δηλαδή οι τωρινές, συνέπεσαν χρονικά με τις βουλευτικές, καλό είναι να θυμίσουμε τι έγινε στις τελευταίες. Το 2019 λοιπόν είχαμε Ν.Δ. 39.85%, Σύριζα 31,53%, ΠΑΣΟΚ 8,10%, ΚΚΕ 5,30%. Το 2023 τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών ήταν Ν.Δ. 40,56%, Σύριζα 17,83%, ΠΑΣΟΚ 11,84%, ΚΚΕ 7,69%. Με αυτά τα αποτελέσματα κατά νου, είναι σωστό να πούμε ότι η κυβέρνηση και η Ν.Δ. δικαιούται να θριαμβολογεί γενικά για όσα προέκυψαν από τις κάλπες των αυτοδιοικητικών εκλογών της περασμένης Κυριακής και τις επιτυχίες των εκλεκτών της. Το ΠΑΣΟΚ δικαιούται να δηλώνει ικανοποιημένο γιατί αρκετοί είναι οι δήμαρχοι σε όλη την επικράτεια που εκλέχτηκαν με δική του στήριξη. Τέλος το ΚΚΕ δικαιούται επίσης να νιώθει ικανοποιημένο, καθώς οι δικοί του υποψήφιοι που παντού σχεδόν κατέβηκαν διακριτά και με δικό τους συνδυασμό, ανέβασαν τα ποσοστά τους.

Το κομματικό κριτήριο

Όλα τα παραπάνω συμβαδίζουν μεταξύ τους. Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ ανέβασαν τα ποσοστά τους στις βουλευτικές εκλογές του 2023 σε σύγκριση με εκείνες του 2019 και αυτό αποτυπώθηκε σε ποικίλους βαθμούς και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού και σε αυτές το κριτήριο που επικράτησε στις επιλογές των ψηφοφόρων ήταν κυρίως κομματικό, με ελάχιστες εξαιρέσεις (π.χ. στο δήμο Θεσσαλονίκης, όπου όμως η Ν.Δ. δεν τα πήγε καλά ούτε στις βουλευτικές εκλογές σύμφωνα με τα δικά της στάνταρντς). Σε αντίθεση, το κόμμα που σχεδόν εξαερώθηκε στις τωρινές αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν ο Σύριζα, ακολουθώντας την πορεία κατάρρευσής του ή οποία έγινε τόσο φανερή στις εθνικές εκλογές του 2023. Πρόκειται για μία πραγματικότητα – είναι πολύ αμφίβολο ότι μπορεί να την αλλάξει ο φοβερός Κασσελάκης με την εικόνα που διαμορφώνει για τον εαυτό του –, που απεικονίστηκε από την πλήρη αποτυχία του κομματικού στελέχους Ζαχαριάδη στο Δήμο Αθηναίων, ή από την πληροφορία που έφτασε στα αυτιά μου ότι στο Ρέθυμνο όπου ο επιτυχημένος δήμαρχος Γ. Μαρινάκης που θριάμβευσε πάλι με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ και Σύριζα, κανένας Συριζαίος δεν εκλέχτηκε στο δημοτικό συμβούλιο!

Το προσωπικό κριτήριο

Ασφαλώς και το κομματικό κριτήριο κυριάρχησε και σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Αποδεικνύεται μεταξύ άλλων από τη μικρή συμμετοχή – μόλις 52,5% περίπου σε σύγκριση με το 59% σχεδόν στις αντίστοιχες του 2019 – η οποία οφείλεται σε διάφορους πιθανούς λόγους. Από το ότι οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται τον ρόλο που παίζει η αυτοδιοίκηση στην καθημερινότητά τους, από το γεγονός ότι παραμένει εξαιρετικά εξαρτημένη από την κεντρική διοίκηση και την εκάστοτε κυβέρνηση, μέχρι την κούραση από τις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις του Μαίου και του Ιουνίου, ή την απογοήτευση κάποιων Συριζαίων, αλλά και πλήρωση των προσδοκιών νεοδημοκρατών από τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών. Από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόσωπα και γεγονότα παίζουν και αυτά ρόλο στη διαμόρφωση αποτελεσμάτων. Το ντέρμπι στην περιφέρεια της Θεσσαλίας μαζί με την ήττα του προηγούμενου δημάρχου της Λάρισας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην θεομηνία που έπληξε την περιοχή. Στη Θεσσαλονίκη ήταν γνωστό σε όσους έχουν σχέση με την πόλη ότι ο Ζέρβας «δεν τραβούσε» σαν δήμαρχος και είναι απορίας άξιο που ο Μητσοτάκης επέλεξε και έκανε τόση προσπάθεια για να τον στηρίξει (απίθανο να επανεκλεγεί). Όπως είναι δύσκολα κατανοητή η υποστήριξη της Κράτσα από την κυβέρνηση στο Ιόνιο. Αντίθετα, αποδείχτηκε απολύτως πετυχημένη η επιλογή του Χαρδαλιά στην περιφέρεια Αττικής. Με την εικόνα του πολύ δραστήριου που είχε ο λεγάμενος, κατάφερε να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα θηριώδη ποσοστά της Ν.Δ. στην περιοχή. Αποτυχημένη τέλος αποδείχτηκε η επιλογή και στήριξη του Σγουρού από το ΠΑΣΟΚ. Παρ΄ όλο που ο Σγουρός είχε θετική ομολογουμένως πορεία στην περιφέρεια και την αυτοδιοίκηση, είχε φθαρεί πια και μεγάλης ηλικίας.

Η αναφορά στον ρόλο των προσώπων και των γεγονότων (που περιλαμβάνουν έργα και διοίκηση), η Αθήνα, ο Μπακογιάννης και ο Δούκας αξίζουν κάποια ιδιαίτερης επισήμανσης. Η άποψή μου είναι ότι ο Μπακογιάννης δεν διακρίθηκε σαν δήμαρχος. Έκανε επί τέσσερα χρόνια μαντάρα το κέντρο της Αθήνας χωρίς λόγο, ταλαιπωρώντας αφάνταστα δημότες και περαστικούς. Ακόμη περισσότερο, επέμενε με πείσμα, παρά την κριτική από όλες τις πλευρές που στην προκειμένη περίπτωση ήταν και σωστή. Αυτά τα περί διατήρησης της καθαριότητας και των έργων σε γειτονιές που λέχθηκαν και λέγονται προς υπεράσπισή του, δεν προσθέτουν τίποτα το αξιοσημείωτο, για να τα πούμε ωμά. Και όμως ο Μπακογιάννης θα επανεκλεγεί κατά πάσα βεβαιότητα στον δεύτερο γύρο, παρ΄όλ’ αυτά. Γιατί το ποσοστό και η διαφορά της Ν.Δ. από τα άλλα κόμματα στην Α΄Αθήνας – που συμπίπτει ακριβώς με τον δήμο Αθηναίων – ήταν τεράστια, γιατί είχε την προστασία και την περιποίηση των συστημικών μήντια και δημοσιογράφων, καθώς ταυτόχρονα έθαψαν μέχρις εξαφάνισης τους άλλους υποψήφιους, ειδικά τον Δούκα, κατά τρόπο ντροπιαστικό και τέλος, γιατί απολαμβάνει την οικογενειακή θαλπωρή της πρωθυπουργικής οικογένειας.

Η Αθήνα

Από την πλευρά του ο άγνωστος Δούκας έκανε καλή εμφάνιση τηρουμένων των αναλογιών και της πραγματικότητας. Άλλωστε διαθέτει και τα τυπικά προσόντα, αν και για μένα η άσκηση διοίκησης αποδεικνύει τις πραγματικές ικανότητες, ούτε η θεωρία, ούτε οι επικοινωνιακές επιδόσεις… Μόνο το γεγονός ότι κατάφερε να έλθει δεύτερος, παρά τα ελάχιστα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθήνας και παρά την εξαφάνισή του από μήντια και μπαγάσηδες δημοσιογράφους, είναι κατόρθωμα. Υπέρ του επίσης το γεγονός ότι το ψηφοδέλτιό του δεν περιελάμβανε σελέμπριτις, αλλά άτομα με άποψη για την πόλη (άλλη ταραχή αυτή του πλήθους των υποψηφίων στους συνδυασμούς και του μήκους των ψηφοδελτίων που τρελαίνει τον κοσμάκη). Με δεδομένη πάντως την ήττα του στον δεύτερο γύρο, με δεδομένη την πρακτική του κεντρικού ΠΑΣΟΚ αυτή την εποχή να τηρεί αποστάσεις από τον Σύριζα και με δεδομένη την προτροπή Ζαχαριάδη στους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν Δούκα την επόμενη Κυριακή, δεν καταλαβαίνω τον στόχο της χθεσινής συνάντησης Δούκα με τον υποψήφιο του Σύριζα. Όταν μάλιστα δεν προέκυψε κάτι προφανώς αξιοσημείωτο από αυτή τη συνάντηση. Δεν αποκλείεται να του στοιχίσει στην επόμενη αναμέτρηση, αν και κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα θα διαπιστωθεί, καθώς η αποχή αναμένεται να κτυπήσει ταβάνι. Ως τότε, καλά θα κάνει ο Δούκας να καταπολεμήσει την τάση του προς την καθηγητική θεωρία και να είναι συγκεκριμένος και κατανοητούς στο αυριανό/σημερινό ντιμπέιτ με τον Μπακογιάννη.

Τέλος πρέπει να υπογραμμιστεί ότι και σε αυτές τις εκλογές το ΚΚΕ ακολούθησε πιστά τη γραμμή «τόσα (όσα) τα κόμματα, δύο οι πολιτικές, η δική μας και εκείνη όλων των άλλων». Αυτή η γραμμή του είναι χρήσιμη για να δείχνει την όποια δύναμή του που ασφαλώς ενισχύθηκε από την κατάρρευση του Σύριζα, αλλά δεν μπορεί να το πάει μακρυά, πέρα από το 10%. Εξαίρεση η επιτυχία του στην Πάτρα με τον Πελετίδη. Από την άλλη πλευρά, άσχετη βέβαια με τα προηγούμενα περί ΚΚΕ, η θριαμβευτική εκλογή Μπέου στο Βόλο αντανακλά ευθέως το επίπεδο και τη νοοτροπία των δημοτών της πόλης. Το ίδιο ισχύει και για το 8,5% που πήρε ο Κασιδιάρης στην Αθήνα. Δεν υπάρχει ούτε αμφιβολία, ούτε δικαιολογία για το ποιόν και την ιδεολογία αυτών των ψηφοφόρων. Πρόκειται για φασιστοειδείς, κακά τα ψέματα!  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr