Είναι εντελώς αδιανόητο ότι μία φωτιά που έκαιγε επί πολλές ώρες σε μία περιοχή που δεν την λες δύσβατη, αντίθετα είναι εντελώς επίπεδη, έφτασε μέχρι αποθήκη πυρομαχικών και την τίναξε στον αέρα. Που σημαίνει πλήρη αποτυχία στην προσπάθεια αντιμετώπισής της. Είναι επίσης πέρα από κάθε φαντασία το γεγονός ότι δεν υπήρχε φροντίδα πλήρους αποψίλωσης του εδάφους, χωρίς δέντρα, χωράφια, ακόμη και χλόη, σε ακτίνα τουλάχιστον ενός χιλιομέτρου γύρω από τη βάση και τις υπόλοιπες που υπάρχουν στην επικράτεια. Και είναι τέλος ασύλληπτο το δεδομένο ότι μία τέτοια βάση δεν διαθέτει επαρκή μέσα και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για να αντιμετωπίσει ακόμη και μόνη της τέτοιες καταστάσεις.

Από την άλλη πλευρά η υλική και ηθική καταστροφή που συνέβη στην 111^η πτέρυγα μάχης – προσβάλλοντας  και τη μνήμη των δύο ηρωϊκών αεροπόρων που σκοτώθηκαν ελάχιστες ώρες πριν προσπαθώντας να σβήσουν την πυρκαγιά στην Κάρυστο (που από τότε που ήμουν νιος και γέρασα η συγκεκριμένη περιοχή καίγεται κάθε χρόνο) – αποτελεί αντανάκλαση του μιθριδατισμού, της απειθαρχίας, της ανικανότητας, της αναξιοκρατίας, της ασυδοσίας, της πλήρους απουσίας στοιχειώδους συναίσθησης ευθύνης, της αδιαφορίας, ατιμωρησίας και τελικά της σαπίλας που χαρακτηρίζει την σημερινή ελληνική κοινωνία.  Περί αυτού πρόκειται και είναι να απορεί κανείς πως  δεν γίνεται αντιληπτό, ακόμη και από ανθρώπους καλών προθέσεων και υψηλής νοημοσύνης. Εκτός και αν δεν τολμούν να το φωνάξουν οι τελευταίοι.

Όλος αυτός ο πολτός που βλέπουμε και διαπιστώνουμε στην καθημερινότητά μας, συντηρημένος με απύθμενη μπουρδολογία και τεράστιες ποσότητες δηθενιάς, ήταν αδύνατο να παραμείνει στα όρια της πολιτικής ζωής, εκτός στρατεύματος δηλαδή. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κάτι τέτοιο είναι αφύσικο (οι παλιότεροι έχουν βιώσει, μεταξύ άλλων,  την φοβερή επαγγελματική ανικανότητα των χουνταίων που την πληρώνουμε ακόμη ως χώρα) και το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν κάνει θητεία. Καφενοκατάσταση και παπαρολογία σε όλο τους το μεγαλείο, αλλά προσωπικά ήθελα να πιστεύω ότι η αεροπορία θα ήταν κάπως διαφορετική, όπως και το ναυτικό, ως πιο τεχνικά σώματα.  Ίσως γιατί αυτή είναι η ελπίδα μας, ζώντας τις αυξομειώσεις της έντασης με την Τουρκία, αλλά και τον βομβαρδισμό των αναφορών περί εξαιρετικών επιδόσεων και ενίσχυσης του εξοπλισμού.

Όχι ότι δεν υπάρχουν αξιωματικοί που ξεχωρίζουν ή καλές επιδόσεις ούτε για δείγμα, αλλά το κρίσιμο μέγεθος είναι η εκπαίδευση, η επάρκεια και η πειθαρχία του μέσου όρου του ανθρώπινου δυναμικού. Εκεί που είναι φανερό ότι η χώρα υστερεί σε όλους τους τομείς γιατί η πολιτική τάξη, η κοινωνία (μαζί με τους λεγόμενους ταγούς της στη συντριπτική πλειοψηφία τους) και τα μήντια δεν  θέλουν να αλλάξει τίποτα στις διαδικασίες, στη νοοτροπία και στο αποτέλεσμα. Είναι πάρα πολλοί οι άσχετοι βολεμένοι (περιλαμβάνονται και οι κουτσοβολεμένοι σε αυτούς) κρυμμένοι πίσω και μέσα στον  διάχυτο συντεχνιασμό και στην πλήρη άγνοια του παντός, που αποστρέφονται κάθε ιδέα βελτίωσης της χώρας. Είναι φανερό ωστόσο ότι δεν πάει άλλο…

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες και τη ρητορική τους, πρωθυπουργός και υπουργοί αντιλαμβάνονται ότι η χώρα βρίσκεται στο μη περαιτέρω. Γι’ αυτό και υπόσχονται συνεχώς μεταρρυθμίσεις, άγνωστο ακόμη πως τις εννοούν και πόσο αποφασισμένοι είναι, καθώς απαιτούνται «κοχόνες» πολύ μεγάλων διαστάσεων. Πολύ μεγαλύτερων από αυτές που χρειάζεται η παύση ενός υπουργού σαν τον Μηταράκη που η συμπεριφορά του συγκέντρωνε πολλά από  τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας που προανέφερα. Για να ξαναγυρίσουμε όμως στην ξεφτίλα της Νέας Αγχιάλου, αποτελεί εξαιρετικά ζωτική ανάγκη να εμπεδωθεί στρατιωτική πειθαρχία στο… στράτευμα. Αμέσως και χωρίς εκπτώσεις, δίχως ανοησίες, όπως αυτή του Χαρδαλιά που έδειξε δημόσια χάρτες στρατοπέδων, με κατακρεούργηση όσων βγάζουν στη φόρα απόρρητα, ή κλέβουν αποθήκες πολεμικού υλικού!

Παρεμπιπτόντως, επειδή εξοπλιζόμαστε φρεγάτες και αεροπλάνα που η χρήση και η συντήρησή τους απαιτεί ανθρώπους υψηλότατου επιπέδου, στις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις οι βάσεις στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και Ευελπίδων έπεσαν αντίστοιχα 1781 και 1805 μονάδες, στη Σχολή Ικάρων μόνον 10 σε σχέση με πέρυσι, αλλά στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού 930, στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (Διοικητικής και Εφοδιαστικής Υποστήριξης) 800, στις δύο Σχολές Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (Τεχνολογικής Υποστήριξης) 555 και 610 αντίστοιχα, στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Στρατού (Όπλα) 720, στους Μηχανικούς Ναυτικούς Δοκίμους 608 μονάδες. Αυτά ενδεικτικά και όποιος καταλαβαίνει τι σημαίνουν, καταλαβαίνει. Εγώ πάντως καταλαβαίνω ότι ουαί και αλίμονο αν μπλέξουμε με τους Τούρκους και το διαλαλώ…

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr