Για παράδειγμα, που ακούστηκε και που έχετε ξαναδεί, ο πρωθυπουργός να υπογράφει συμφωνία με εταιρία, την κινεζική Κόσκο στην προκειμένη περίπτωση, για παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης ενός λιμανιού και αρμόδιοι υπουργοί του, ο Σπίρτζης και ο Δρίτσας ουσιαστικά να τον αποδοκιμάζουν, αλλά εκείνος (ο Τσίπρας) να μην τους διώχνει από την κυβέρνηση και αυτοί (οι υπουργοί) του, να μην παραιτούνται αφού διαφωνούν; Περί αυτού πρόκειται, όταν μάλιστα η συμφωνία υπογράφηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, στο πρωθυπουργικό γραφείο, και ο Τσίπρας την χαιρέτησε λέγοντας ότι ξανανοίγει τον «δρόμο του μεταξιού». Φυσικά, μόνο στην Ελλάδα των ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Αν.Ελ συμβαίνουν αυτά, γιατί η αλλοπροσαλλοσύνη και η κοροϊδία, όχι μόνο ζουν και βασιλεύουν, αλλά υπερβαίνουν τα όρια της γελοιότητας.
Πού αλλού επίσης η χώρα μπορεί να αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πελώριο πρόβλημα, όπως το προσφυγικό – μεταναστευτικό, το κράτος να είναι εντελώς απόν από τη διαχείριση του προβλήματος, να εκχωρεί ουσιαστικά αυτή την υποχρέωση σε περίεργους αναρχοαυτόνομους «αλληλέγγυους», τους ίδιους που άλλες εποχές πρωταγωνιστούσαν στην Κερατέα, στις Σκουριές και όπου αλλού προσπαθούσαν να επιβάλλουν τις απόψεις τους με τη βία και δια της ανταρσίας και τώρα βρίσκουν νέα ευκαιρία να μπαχαλοποιήσουν τη χώρα και μπροστά στα μάτια του να φροντίζουν ώστε στα σύνορα (Ειδομένη) να δημιουργείται μία πόλη – φαβέλα, όπως στο Καλαί και στον Πειραία, να γίνεται το ίδιο μέσα στο λιμάνι; Για να μη μιλήσουμε για το συνοριακό πρόβλημα που ανακύπτει, για την αγανάκτηση των κατοίκων της περιοχής που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεσπάσει βίαια και φυσικά ότι τώρα η όποια λύση θα περιλαμβάνει σίγουρα και βία, αφού η κυβέρνηση απέφυγε να κάθε τρόπο να εντάξει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σε ένα πλαίσιο συμπεριφοράς, υπακοής και τάξης
Σε ποια χώρα άραγε η αστυνομία συντάχθηκε μπροστά στα μάτια του κόσμου με μία ακραία ομάδα (χρυσαυγιτών) στη σύγκρουσή τους με μία άλλα ακραία ομάδα (αναρχοαυτόνομων), όπως προχθές στον Πειραιά, αντί να τους διαχωρίσει κρατώντας ίσες αποστάσεις; Επίτευγμα και αυτό της κυβερνησάρας μας.
Και να ήταν μόνον αυτά; Σε ποια χώρα του κόσμου η κυβέρνηση πασχίζει ακόμη και με εκμετάλλευση περιεχομένου συνομιλίας που υπεκλάπη (αφού ακόμη δεν έχει αποδειχθεί με αστυνομικά πειστήρια ποιος την έκανε, αν και με πολιτικά όλοι γνωρίζουμε) να έλθει σε συμφωνία με τους δανειστές της και την ίδια στιγμή με non paper να δημιουργεί προσδοκίες ότι δεν θα την εφαρμόσει; Αφήστε την ξεφτίλα ότι επειδή δεν έχουν πλέον εμπιστοσύνη οι δανειστές πάνε στο εξωτερικό για να τα πουν μεταξύ τους δίχως «να υποκλαπούν».
Όλα αυτά και άλλα πολλά, όπως η πειθαρχική δίωξη δημοσιογράφων για τις απόψεις τους, συμβαίνουν στην Ελλαδάρα μας. Ντροπή τους και ντροπή μας!
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr