Φαίνεται (έτσι φαίνεται, γιατί με δαύτους ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος) λοιπόν ότι αφού έκανε την κωλοτούμπα ο Τσίπρας, αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι της διατήρησης της εξουσίας τελειώνοντας τη σχέση του με τις χίμαιρες και τα παραμύθια της Αριστεράς αλά γκρέκα. Όπως η ίδια αυτοπροσδιορίζεται γιατί ο Θεός να την κάνει Αριστερά… Τέλος πάντων, σε αυτό το νέο παιχνίδι έχει πάντα συμβούλους τους θείους Φλαμπουράρη, Βούτση, Παππά (πατέρα και γυιο) ο άμεσος στόχος είναι να αποφύγει τις συμφωνίες – γέφυρες, που θα τον φέρνουν κάθε τόσο στη Βουλή προκαλώντας του φθορά, και να φτάσει σε μία ολική συμφωνία, δηλαδή μνημόνιο.

Αν το καταφέρει και οι οιωνοί δείχνουν καλοί, δίχως όμως να αποκλείεται εντελώς διαφορετική εξέλιξη, καθώς ο λύκος παραμονεύει, η κυβέρνηση θα εισπράξει αμέσως περί τα 25 δις από τα 85 – 90 του συνολικού πακέτου. Με αυτά τα λεφτά  θα αποπληρώσει τις υποχρεώσεις προς ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θα μπουν λεφτά στην άκρη για τις τράπεζες και θα μπορεί να ρίξει και περί τα 2,5-3 στην αγορά από τα 5,5 που χρωστάει το κράτος σε διαφόρους στο εσωτερικό.

Υποτίθεται ότι αυτά θα ξεκαθαρίσουν μέσα στη βδομάδα  γιατί πρέπει να ολοκληρωθεί η συμφωνία, να περάσουν απ΄τη Βουλή τα προαπαιτούμενα και να ψηφίσουν και μερικά ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Εξ ου και μόνο το «ναι» είναι πάνω στο τραπέζι από ελληνικής πλευράς. Τα πιστεύουν, δεν τα πιστεύουν (ο Τσίπρας δεν πιστεύει στη συμφωνία της 12^ης Ιουλίου έχει πει), θέλουν τον παρά και τότε ανοίγουν δύο δρόμοι. Ο ένας είναι της διάσπασης με τους Λαφαζαναίους, που μοιάζει και ο πιο πιθανός και μετά προσφυγή στις κάλπες πριν οι ελληνάρες που ακόμη γουστάρουν Τσίπρα καταλάβουν τι τους έχει έλθει στο κεφάλι στο φοβερό εξάμηνο της διακυβέρνησής του, αλλά και τις επιπτώσεις από τα μέτρα (που και αυτά οφείλονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις γκάφες του ίδιου εξαμήνου). Σε αυτή την περίπτωση προβλέπεται ότι ο Τσίπρας θα βγει νικητής από τις κάλπες και η χώρα χαμένη γιατί θα χαθεί και άλλος χρόνος που δεν υπάρχει.

Ο δεύτερος δρόμος είναι της διάσπασης με τους Λαφαζαναίους και σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Αυτός ο δρόμος είναι ο καλύτερος για την πατρίδα, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολος. Πρώτον γιατί οι Λαφαζαναίοι θα είναι καμιά 30ριά βουλευτές που θα συνεχίζουν να λένε αρλούμπες, αλλά μπορεί να έχουν απήχηση στους απίθανους ελληνάρες και ίσως αντρωθούν. Δεύτερον, γιατί και να γίνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ο Τσίπρας θα θέλει να έχει και μερικούς δικούς του αλλά ελάχιστοι και πάντως όχι κομματικοί, από τους πιστούς του έχουν δείξει κάποια χρησιμότητα. Αντίθετα έχει δείξει ότι είναι άχρηστοι με περικεφαλαία και σίγουρα δεν πρόκειται να εφαρμόσουν τους όρους του μνημονίου. Θα κρύβουν  την ανικανότητά τους πίσω από την έλλειψη βούλησης. Τρίτον, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα θέλουν να μπουν σε μία κυβέρνηση που θα έχει το πολύ δύσκολο έργο να φέρει στοιχειωδώς στα συγκαλά της τη χώρα που βρίσκεται σε κώμα.

Από την άλλη πλευρά, δεν ξέρουμε τι ακριβώς θέλουν οι δανειστές, αλλά είναι πολύ αμφίβολο ότι θα θέλουν εκλογές γνωρίζοντας ότι η ελληνική κρατική μηχανή είναι κυριολεκτικά της πυρκαγιάς. Δεν αποκλείεται λοιπόν το δόλωμα που θα δώσουν στον Τσίπρα για να μην τις κάνει, αλλά να εξαντλήσει την Τετραετία με κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, να είναι τα 35 δις που έχει υποσχεθεί ο Γιουνκέρ να ρίξει στην ελληνική αγορά με τη μορφή επενδύσεων και εφόσον τα πράγματα πάνε κάπως καλά να μπει κάποια στιγμή η χώρα στη διανομή της ενίσχυσης της ρευστότητας με τα ευρώ που ρίχνει ο Ντράγκι σε όλη την Ευρώπη.

Όπως γίνεται αντιληπτό, τα πάντα είναι ρευστά και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα από αυτό το μπλέξιμο και από τους άσχετους τύπους που το προκάλεσαν.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr