Τούτων λεχθέντων, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόθεση Χαϊκάλη πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγάλη καχυποψία. Όχι γιατί η κυβέρνηση είναι εξ ορισμού αγία, αλλά γιατί τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και οι πρακτικές τους δημιουργούν μία θολή εικόνα και προκαλούν ερωτήματα. Τι να πρωτοθυμήσουμε για τον Καμένο, τις κατηγορίες του περί CDs, τους ψεκασμούς, την προσπάθειά του να βγάλει ψεύτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την ιστορία της Ξουλίδου, την απόγνωση στην οποία βρίσκεται ο ίδιος βλέποντας το κόμμα του να φυλλορροεί εν όψει εκλογών, την προσπάθειά του να εμφανίζεται ως σύμμαχος και εταίρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο όνομα του αντιμνημονιασμού, ή τα διάφορα άλλα στα οποία κατά καιρούς πρωταγωνιστεί; Τι να πούμε για τον Χαϊκάλη που μέχρι προ τινος εμφανιζόταν να αμφιταλαντεύεται μπροστά στο δίλλημα να ψηφίσει η όχι τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την ομολογία του ότι έδωσε 5000 ευρώ στον Αποστολόπουλο για να του αποδίδει 10% τόκο τον μήνα, δηλαδή 120% (!) τον χρόνο και γενικά τη συμπεριφορά του σε αυτή την απόφαση; Και τι να πούμε για τον κατηγορούμενο από τον Χαϊκάλη και τον Καμένο για απόπειρα δωροδοκίας, τον Αποστολόπουλο, που περιφερόταν στο παρασκήνιο από κόμμα σε κόμμα, αλλά και από επιχειρηματία σε επιχειρηματία, πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»; Ή μήπως μπορούμε να ξεχάσουμε τον διασκεδαστή Λαζόπουλο που όχι μόνο συμμετείχε, αλλά και αποκάλυψε την υπόθεση από τηλεοράσεως, δήθεν ως αμέτοχος ενώ ήταν συμμέτοχος και δήθεν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με άλλους πρωταγωνιστές, ενώ περίμεναν με αγωνία δίπλα στο τηλέφωνο.
Και μετά, πως μπορούμε να ξεχάσουμε τη συμπεριφορά των ηγετικών στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του Τσίπρα και των δύο διόσκουρων, του Σκουρλέτη και του Παππά, που εδώ και καιρό έχουν δημιουργήσει κλίμα κατατρομοκράτησης όσων βουλευτών θα τολμούσαν να σκεφτούν να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να μη γίνουν εκλογές, πότε με αναφορές σε δωροδοκίες και κουμπαράδες, πότε σε αποστάτες (αυτούς όλους που έχει περιμαζέψει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν είναι άραγε αποστάτες, καθώς τους θυμόμαστε να μεγαλουργούν κάποτε στο ΠΑΣΟΚ…) και 1965 και πότε χαρακτηρίζοντας τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας «μνημονιακό» εφόσον προέκυπτε από αυτή τη Βουλή; Σα να μη φτάνουν δε αυτά, είναι δυνατόν να μας ξεφύγει ότι τόσο στην υπόθεση της Ξουλίδου, όσο και τώρα στην υπόθεση Χαϊκάλη, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α έσπευσε ουσιαστικά από την πρώτη στιγμή να υιοθετήσει τις καταγγελίες; Παράλληλα, είναι άραγε τυχαίο ότι δύο ανεξάρτητοι βουλευτές που συνεργάζονται με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ευελπιστούν ότι θα κατέβουν στις εκλογές με τα ψηφοδέλτιά του, οι Βουδούρης και Παραστατίδης, έριξαν αμέσως λάσπη κατά συναδέλφων τους επειδή ψήφισαν τον προτεινόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έτρεξαν να τα μαζέψουν όταν οι άλλοι πραγματικά αγρίεψαν; Τέλος, δεν κάνει εντύπωση επίσης ότι η γνωστή Γιαταγάνα, ανεξάρτητη προερχόμενη από τους Αν.Ελ., που επιθυμεί να υιοθετηθεί από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τη μία στιγμή δήλωνε σε 20 δημοσιογράφους ότι μέχρι πρόσφατα ο Αποστολόπουλος ξημεροβραδιαζόταν στα γραφεία του Καμένου και μετά από μία ώρα το… ξεδήλωνε;
Μέσα σε αυτό τον βόρβορο λοιπόν, αν ο Σαμαράς καταφέρει να αποδείξει ότι η υπόθεση Χαϊκάλη ήταν στημένη, θα αλλάξει πιθανώς το κλίμα στη Βουλή, θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και θα «γλυτώσουμε» τις αχρείαστες στη σημερινή συγκυρία εκλογές. Εκτός και αν αποδειχθεί το αντίθετο, ή η μπόχα παραμείνει στον αέρα. Οπότε, η χώρα θα βαδίσει υπερήφανη προς το πεπρωμένο της…
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr