Η Καταλωνία είναι η τελευταία που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της θέλει την αποχώρησή της από την Ισπανία και την ανεξαρτησία της, τις προάλλες είχαμε την Σκωτία που ήθελε να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο, στο σχετικά πρόσθετο παρελθόν τέτοιες τάσεις εκδηλώθηκαν στη Βόρεια Ιταλία που δεν αντέχει τη Νότια, να μη ξεχνάμε τους Φλαμανδούς του Βελγίου που έχουν συνεχώς ζητήματα με τους Βαλώνους και πάει λέγοντας.

Το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι πολύ συχνά αυτά τα κινήματα αντιμετωπίζονται αρκετά θετικά από σημαντική μερίδα των διεθνών μήντια, είτε επειδή θεωρούνται συναρπαστικά θέματα, είτε γιατί παίζουν και αυτά παιχνίδια, πολλές φορές για να πλήξουν την κυβέρνηση της χώρας που αντιμετωπίζει το πρόβλημα.

Στην επιφάνεια οι αποσχιστικές τάσεις έχουν εθνικιστικά χαρακτηριστικά, αλλά στο βάθος διακρίνονται τα οικονομικά αίτια, ανάλογα πάντα με την περίπτωση. Συνήθως οι πλουσιότερες περιοχές, ή εκείνες που νομίζουν ότι θα αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη, θέλουν να αποσχισθούν, καθώς θεωρούν βαρίδια τους συμπατριώτες τους από τις φτωχότερες στην ίδια χώρα.

Οι καταλανοί ζουν σε μία πλούσια πλευρά της Ισπανίας και δεν θέλουν να συμβάλουν περισσότερα για να ανακουφίζονται οι φτωχότεροι ισπανοί. Οι σκωτσέζοι, που έχουν βέβαια και μία ιστορία διαμάχης με τους άγγλους, θεωρούν επίσης ότι θα μπορούν να εκμεταλλεύονται μόνοι τα έσοδα από τα πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας αν αποσχισθούν και έτσι θα ανεβάσουν το επίπεδό τους, που γενικά είναι χαμηλότερο στο πλαίσιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πλουσιότερο και πιο ανεπτυγμένο και εξευρωπαϊσμένο Βορρά της Ιταλίας, που φροντίζει να διαχωρίζει τη θέση του από τον Νότο. Και φυσικά, οι Φλαμανδοί που είναι πιο πλούσιοι δεν θέλουν πολλά, πολλά με τους φτωχότερους βαλώνους στο Βέλγιο.

Όταν λοιπόν όλα αυτά και άλλα παρόμοια συμβαίνουν μέσα σε υπάρχουσες κρατικές οντότητες της Ευρώπης, για ποια αλληλεγγύη μιλάμε σε πανευρωπαϊκό πλαίσιο. Και όταν το διεθνές οικονομικό σύστημα συμβάλλει πλέον απροκάλυπτα στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών στις κοινωνίες και διεθνώς, συρρικνώνοντας επιπλέον τη μεσαία τάξη (τουλάχιστον στις δυτικές χώρες), πως μπορούμε να περιμένουμε ότι οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, δηλαδή η Γερμανία και ο πυρήνας των χωρών γύρω από αυτήν, θα τρέξουν να συμπαρασταθούν με προθυμία και άνεση στις χώρες του Νότου; Ιδιαίτερα όταν και οι χώρες του Νότου δεν νιώθουν ότι αποτελούν μία κοινή κατηγορία και όποιος αμφιβάλλει ας ρωτήσεις τις κυβερνήσεις της Ρώμης και της Μαδρίτης αν θεωρούν τις χώρες τους ότι ανήκουν στην ίδια κατηγορία με την Ελλάδα.

Η ελληνική πολιτική τάξη, τα μήντια και η κοινωνία ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους και από αυτή την πραγματικότητα...

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr