Με ό,τι αυτό σημαίνει και φυσικά με τρέχα-γύρευε που τελειώνει η κεντροαριστερά και που αρχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ως παράταξη, ως φωνή της αλήθειας, ως αναμορφωτής, ως διαφωτιστής, ως ανατροπέας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέχρι τότε όμως ας δούμε τι θα γίνει με τον βραχνά που λέγεται «κόκκινα δάνεια» επιχειρήσεων και ιδιωτών και μετά με το χρέος, που η ρύθμισή του με χαμηλά επιτόκια και μεγαλύτερη περίοδο αποπληρωμής είναι ίσως προτιμότερη από το κούρεμα. Μετά βλέπουμε, αν και τα τσαλίμια, τα τερτίπια, η μικροπολιτική και οι ελιγμοί θα κατακλύσουν την ατζέντα από Σεπτέμβριο.
Στο διάστημα πάντως που μεσολαβεί ως τον Σεπτέμβριο οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι καθηγητάδες, οι ταγοί μας τέλος πάντων, όσοι από αυτούς μπορούν ακόμη να διαβάζουν και να σκέφτονται, έχουν χρόνο να ασχοληθούν με μερικά θέματα που τους ενδιαφέρουν. Όπως πως διάβολο είναι δυνατόν να κουμαντάρουν μία κοινωνία που πιστεύει ακράδαντα κάθε βολική δοξασία και είναι γεμάτη προκαταλήψεις, που είναι καχύποπτη μέχρι εκεί που δεν παίρνει, που το 70% είναι αντισημιτική μέχρι το μεδούλι, που το 75% είναι πεπεισμένη ότι την κρίση στην Ελλάδα την προκάλεσαν οι ξένοι για να την λεηλατήσουν, που το 69% πιστεύει ότι το φάρμακο για τον καρκίνο έχει βρεθεί αλλά το κρύβουν τα συμφέροντα, που το 59% είναι βέβαιο ότι την επίθεση στους δίδυμους πύργους το 2001 την σχεδίασαν και την εκτέλεσαν οι ίδιοι οι αμερικανοί, που το 29% ακόμη δεν έχει πειστεί ότι ο άνθρωπος έφτασε στη σελήνη και προσεληνώθηκε, που ταυτίζει τον έλληνα πολίτη με τη θρησκεία και το δόγμα, που δίνει βάση στις θεωρίες των ψεκασμών, που ζει και αναπνέει μέσα στη συνωμοσιολογία.
Όταν λοιπόν βρούν άκρη πως θα φέρουν βόλτα τους δικούς μας (αφήστε που ο πληθυσμός γερνάει, η υπογεννητικότητα επικρατεί και οι νεότεροι θυμίζουν σε πολλά τους παλιότερους) οι μάγοι της πολιτικής της δημοσιογραφίας και οι σοφοί των πανεπιστημίων (γενικά όλα τα αστέρια που παίρνουν μέρος στο δημόσιο διάλογο) μετά ας ασχοληθούν και με τον ψυχρό πόλεμο που αναβιώνει στην Ουκρανία, το μακελειό στη Γάζα (και τις επιπτώσεις τους στην Ευρώπη και σε μας), τις αυξανόμενες δυσκολίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της γιγάντωσής της, την αντιπαλότητα της Γερμανίας με τους αγγλοσάξονες, το γεγονός ότι το 1% των πλουσιότερων αμερικανών ελέγχει το 35-37% του παγκόσμιου πλούτου και την συμβολή της ανάπτυξης της τεχνολογίας στην αύξηση της ανεργίας παγκοσμίως και φυσικά στο φαινόμενο της συρρίκνωσης της μεσαίας τάξης και τις επιπτώσεις της. Δεν είναι ανάγκη να ασχοληθούν με όλα αυτά οι «ηγέτες» της χώρας, ας ασχοληθούν με κάποια από αυτά ως τον Σεπτέμβριο, μπας και ξελαμπικάρει το μυαλό τους.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, το καλοκαίρι δεν είναι για δουλειά, είναι για ξεκούραση και τόσο το διάβασμα, όσο και η σκέψη, απαιτούν κόπο. Οπότε ας τ΄ αφήσουμε… Άλλωστε, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr