Διάφοροι διακρίνουν κινδύνους για την οικονομία από τα σημάδια της χαλάρωσης και άλλοι προσθέτουν ότι ένα πισωγύρισμα σαν αυτό που διαφαίνεται, θα δώσει την χαριστική βολή στη χώρα, ή σε ό΄τι έχει απομείνει από αυτήν. Με τις γνωστές συνέπειες βέβαια. Χώρια ότι υπάρχουν και εκείνοι που λένε ότι τέλος πάντων, αφού η κυβερνητική πλευρά δεν λέει να συνέλθει και να συμπεριφερθεί σοβαρά, ας έλθει ο Τσίπρας και οι δικοί του για να απομυθοποιηθούν και αυτοί, μπας και καταλάβει η πολιτική τάξη και η κοινωνία την πραγματικότητα.

Προφανώς εξαιτίας αυτού του κλίματος, ή αν θέλετε, μέσα σε αυτό το κλίμα, εμφανίζονται τελευταία άρθρα που άμεσα ή έμμεσα προτείνουν ή ζητούν σύσταση ενός ενιαίου μετώπου από τους σοβαρούς, τους ορθολογιστές, τους αντιλαϊκιστές, τους λογικούς, για να αντιμετωπίσουν τους απανταχού λαϊκιστές, που κυκλοφορούν και υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, κυβερνητικά ή της αντιπολίτευσης. Τέτοια άρθρα έγραψαν οι Αλ. Παπαδόπουλος, Θ. Πάγκαλος, Θ. Βερέμης, μεταξύ άλλων. Και όντως σαν ιδέα ακούγεται θαυμάσια, μόνο που πολύ δύσκολα υλοποιείται. Πολύ δύσκολα δηλαδή μπορεί να δημιουργηθεί ένας φορέας που θα στεγάσει αποκλειστικά και μόνο τους ρεαλιστές, τους σοβαρούς, τους εκσυγχρονιστές, τους πραγματικούς ευρωπαϊστές, που κυκλοφορούν  στη δημόσια ζωή ή θέλουν να μπουν σ’ αυτήν.

Προφανώς, δεν μπορεί να τραβηχτεί μία γραμμή και μετά με μεγάφωνα να κληθούν οι σοβαροί να στοιχηθούν στη μία πλευρά και ο λαϊκιστές στην άλλη. Άλλωστε, όλοι –στην Ελλάδα τουλάχιστον – θεωρούν τους εαυτούς τους σοβαρούς και βεβαίως εξίσου σοβαρά όλα όσα ξεστομίζουν. Άρα δεν υπάρχει μετρήσιμος τρόπος διαχωρισμού των σοβαρών από τους λαϊκιστές.

Δεύτερον, αν υπήρχε τέτοιος τρόπος, οι πραγματικοί σοβαροί θα ανακάλυπταν, έκπληκτοι ή όχι, ότι αποτελούν θλιβερή μειοψηφία σ΄αυτόν τον τόπο. Τρίτον, ακόμη και αν μαζευτούν κάποιο σοβαροί και αντιλαϊκιστές κάτω από έναν πολιτικό φορέα, η απήχησή τους στην ελληνική κοινωνία που έχει εμπεδώσει τον λαϊκισμό σε όλες τους τις εκφάνσεις και εκφράσεις, που πιστεύει σ΄αυτόν, που γυρίζει την πλάτη στη λογική και στο συλλογικό συμφέρον, θα είναι ελάχιστη. Τέταρτον θα έχουν απέναντί τους σχεδόν όλα τα μήντια, ιδιαίτερα την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τα μέσα κοινωνική δικτύωσης. Πέμπτον, οι σοβαροί ρεαλιστές και αντιλαϊκιστές θα πρέπει να συμφωνήσουν στον επικεφαλής, ή στον ηγέτη, αν θέλετε, ενδεχόμενο απίθανο ειδικά όταν πρόκειται για σκεπτόμενους έλληνες, που θεωρούν τους εαυτούς τους άνω του μετρίου. Εκτο και τελευταίο, ελάχιστοι είναι οι σοβαροί στην Ελλάδα που είναι ταυτόχρονα έτοιμοι να κατεβούν κάτω στο λαό, στην πλέμπα αν θέλετε, για να τον κατηχήσουν και να τον βάλουν στην ορθή σκέψη.

Με λίγα λόγια, για όλους τους παραπάνω και πολλούς άλλους λόγους, είναι απίθανο να μαζευτούν οι σοβαροί, οι ρεαλιστές, οι ευρωπαϊστές, οι αντιλαϊκιστές σε έναν πολιτικό φορέα. Ακόμη και αν τα καταφέρουν, είναι ακόμη πιο απίθανο να βρουν στήριξη σ΄ένα λαό που ο λαϊκισμός έχει περάσει στο DNA του!

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr