Θεωρεί δηλαδή πιθανό ότι θα μαζευτούν οι απαιτούμενοι 180 βουλευτές που για διάφορους λόγους θα ψηφίσουν τον διάδοχο του Κάρολου Παπούλια για να μη γίνουν εκλογές και επομένως η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τη θητεία της ως το 2016.

Λογικά ακούγονται όλα αυτά και πρόθυμα μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι αν η κυβέρνηση δεν πάει σε εκλογές το Φθινόπωρο, μετά θα θέλει να φτάσει στον Ιούνιο του 2016. Αν θα το καταφέρει ή όχι, ξεπερνώντας τον σκόπελο της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας είναι άλλο θέμα. Εκεί που διακρίνουμε αρκετή δόση μεσσηνιακής πονηριάς είναι το κατά πόσο ο Α. Σαμαράς σκέπτεται ή όχι το ενδεχόμενο διενέργειας εκλογών το Φθινόπωρο.  Γιατί οι αποφάσεις και οι ενέργειές του δείχνουν ότι το σκέπτεται… Μαζί του, ή παράλληλα, το ίδιο μάλλον σκέπτεται και ο Βενιζέλος

Στη συγκεκριμένη συνέντευξή του Α. Σαμαράς διακηρύσσει ότι η κατεύθυνση δεν αλλάζει, αλλά βρισκόμαστε σε νέα φάση. Φυσικά, αν η κατεύθυνση είναι να βγούμε από το τούνελ, να τελειώνουμε με το μνημόνιο και να μπει η χώρα σε ανάπτυξη, τότε πράγματι παραμένει ίδια και κανείς δεν θα μπορούσε να πει οτιδήποτε διαφορετικό, ούτε καν ο Τσίπρας. Το ερώτημα είναι τι ακριβώς εννοεί λέγοντας ότι βρισκόμαστε σε νέα φάση, πως εννοεί την ανάπτυξη την επανόρθωση αδικιών και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.

Γατί όταν φτιάχνεις κυβέρνηση γεμάτη με TV περσόνες του λαϊκισμού, όπως η Βούλτεψη (που αμέσως τάβαλε με το ΔΝΤ και τους τεχνοκράτες εν γένει), ο Ντινόπουλος, ο Γιακουμάτος, ο Κικίλιας και άλλοι, όταν τρως άγαρμπα τον Θεοχάρη γιατί ενόχλησε κάποιους μεγαλοδικούς σου, όταν αντικαθιστάς τον Γεωργιάδη γιατί είχε δυσαρεστήσει κυκλώματα και  συντεχνίες, όταν βάζεις τον Βορίδη στη θέση του, παρά τις παλιές του αμαρτίες που έσπευσαν να τις υπενθυμίσουν διεθνείς οργανώσεις εβραίων, όταν επιμένεις να μοιράζεις λεφτά, όταν δημοσιογράφοι και μήντια αρχίζουν να τα ρίχνουν στο Στουρνάρα για το πετρέλαιο θέρμανσης και τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών (που προσανατολίζεσαι να τις ξαναπροσλάβεις) όταν ήθελες δικό σου στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όταν ο Χρυσοχοϊδης φτηναίνει τα εισιτήρια, όταν ο Λοβέρδος επιμενει να συνεχίζει το έργο του άχρηστου Αρβανιτόπουλου αρνούμενος να υπογράψει διαθεσιμότητες και το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει τις απολύσεις που έχει δεσμευτεί να κάνει η κυβέρνηση στο δημόσιο τομέα, τότε ο νους του ανθρώπου πάει σε άλλα πράγματα.

Ο νους του ανθρώπου, έστω του πονηρού και καχύποποπτου, όχι όμως περισσότερο από του σημερινού πρωθυπουργού, πάει στο ό,τι ο Σαμαράς και η κυβέρνηση κάνει στροφή προς τον λαϊκισμό. Και αν μεν η Τρόϊκα δεν αντιδράσει έντονα, αν κάτι πάρει σχετικά με το χρέος τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο και αν οι δημοσκοπήσεις δεν δείξουν διεύρυνση της διαφοράς από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά συρρίκνωση ( οι τέσσερεις μονάδες των ευρωεκλογών να γίνουν  δύο, παραδείγματος χάριν), δεν πρόκειται να πάει για εκλογές το Φθινόπωρο. Αν όμως η αντίδραση των δανειστών είναι σκληρή –ήδη εκφράζουν από ανησυχία  έως δυσφορία – και οι διευκολύνσεις για το χρέος δεν είναι σημαντικές για να τις κουνάει, τότε ο πρωθυπουργός θα τα σπάσει με την Τρόϊκα, θα φορέσει το στεφάνι του αλύγιστου ελληναρά  που δεν καταλαβαίνει Χριστό και θα πάει για εκλογές. Ιδιαίτερα αν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν παράλληλα ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αυξάνει τη διαφορά του. Θα τις κάνει τις εκλογές ώστε να βρίσκεται  η Ν.Δ. και ο ίδιος (ο Σαμαράς) στο παιχνίδι, εφόσον ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν αποκτήσει αυτοδυναμία…

Με αυτό το σκεπτικό κινείται και μιλάει ο Σαμαράς σήμερα. Βεβαίως και οι εκλογές βρίσκονται στο μυαλό του, αλλά το Φθινόπωρο θα αποφασίσει αν θα τις κάνει. Όλα τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr