Δεν είχαμε όντως ανατροπή, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άλλαξε η ισορροπία υπέρ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πού κέρδισε καθαρά , ίσως όχι με τη διαφορά που θα ήθελαν όσα ηγετικά στελέχη του - Αλ. Τσίπρας, Παππάς και άλλοι - επιθυμούσαν να φτάσουν άμεσα στην εξουσία. Την παρτίδα την έσωσε η Ελιά - ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας ποσοστά μεγαλύτερα από αυτά που της έδιναν οι δημοσκοπήσεις, κυρίως σε βάρος της ΔΗ.ΜΑΡ. που γνώρισε την συντριβή και αποσπώντας ταυτόχρονα ψήφους -που πάλι έδιναν οι δημοσκοπήσεις - στο πρωτοεμφανιζόμενο “Ποτάμι”, το οποίο έκανε πάντως αξιοπρεπή εμφάνιση.

Το ότι πρόκειται για μήνυμα δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση, αλλά όχι ανατροπής αποδεικνύεται από αριθμούς και ποσοστά. Σε αριθμούς όλοι έπεσαν σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2012, σε ποσοστά όμως, ενώ η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗ.ΜΑΡ έχασαν 15 ποσοστιαίες μονάδες, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν κατάφερε να επωφεληθεί. Ούτε κέρδισε ιδιαίτερα τις εντυπώσεις, αφού την ώρα που γράφτηκαν οι γραμμές αυτές, ο Σγουρός και η Δούρου πήγαιναν στήθος με στήθος στην περιφέρεια Αττικής (με πιθανότερη νικήτρια όμως την υποψήφια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) ενώ ο Καμίνης πήρε τον Δήμο Αθηναίων. Πρόκειται για για εξαιρετικά ενθαρρυντικό αποτέλεσμα αυτό το τελευταίο, γιατί σε συνδυασμό με την άνετη νίκη του Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, δείχνει ότι υπάρχει χώρος στα κοινά για κανονικούς ανθρώπους που συνδυάζουν πολιτική σκέψη, ανεξαρτησία και σωστή διαχείριση.

Δίχως άλλο, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι διαφορετικά ψήφισε η επαρχία και διαφορετικά τα μεγάλα αστικά κέντρα στις ευρωεκλογές. Προφανώς γιατί στα αστικά κέντρα έχει ζοριστεί περισσότερο ο κόσμος από την οικονομική κρίση και εκεί είναι επίσης πιο ορατό το μεταναστευτικό πρόβλημα, ιδίως στην Αθήνα. Και βέβαια ανησυχητικό είναι το ποσοστό της “Χρυσής Αυγής” που δείχνει ότι το ναζιστικό κόμμα εδραιώνεται, το επόμενό του βήμα θα είναι να αλλάξει την προβιά μεταλλασσόμενο σε ακροδεξιό, αλά Λεπέν και είναι καιρός πλέον για τα δημοκρατικά κόμματα και το κράτος να υιοθετήσουν μία πραγματικά επιθετική τακτική απέναντί του. Κατά τα άλλα, στα αξιοσημείωτα αποτελέσματα περιλαμβάνονται, η επίδειξη δύναμης των μουσουλμάνων στην Ροδόπη, η νίκη εκείνου του Καρυπίδη στη Δυτική Μακεδονία, η νίκη του φοβερού Μπέου στο Βόλο και φυσικά η νίκη του Μόραλη - Μαρινάκη - Ολυμπιακού στον Πειραιά, με ό,τι σημαίνει.

Τώρα, μετά τη συντριβή του Κουβέλη, την επιβίωση του Βενιζέλου, την παρουσία που σηματοδοτεί “Το Ποτάμι”, κανονικά θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι απομακρύνεται η απειλή -αν υπήρχε - της επιστροφής του Παπανδρέου και παράλληλα φαίνεται σίγουρο ότι υπάρχει μεγάλο θέμα για τη ΔΗ.ΜΑΡ. και ακόμη περισσότερο για τον Κουβέλη. Ο Βενιζέλος ανήγγειλε ήδη ότι πάει για ιδρυτικό συνέδριο τον ερχόμενο Οκτώβριο, προφανώς για να μετεξελιχθεί το ΠΑΣΟΚ οριστικά σε Ελιά, επιχειρώντας ταυτόχρονα να φέρει μέσα και ό,τι απόμεινε από τη ΔΗ.ΜΑΡ. ίσως και “Το Ποτάμι”.

Αλλά και ο Σαμαράς έχει θέματα. Κατάφερε να χάσει η Ν.Δ. όλους τους μεγάλους δήμους, κόντεψε να τινάξει στον αέρα τον Καμίνη, χαντάκωσε τον Ιωαννίδη στην Κεντρική Μακεδονία και γενικά τα έκανε μούσκεμα. Σε συνέχεια της στάσης του, τότε που έπαιζε τον ούλτρα αντιμνημονιακό και δεν έβαζε πλάτη στο ΠΑΣΟΚ και έφερε στο προσκήνιο τη Χρυσή Αυγή ενθαρρύνοντας τους λεγόμενους “αγανακτισμένους” στο Σύνταγμα, με ευθύνη και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Τα χθεσινά αποτελέσματα δείχνουν ότι ενισχύεται η θέση του Βενιζέλου  στη συγκυβέρνηση και επομένως ο Σαμαράς πιθανότατα θα προχωρήσει σε κινήσεις. Η πρώτη κίνηση θα είναι να πάει σε ανασχηματισμό, ίσως και σύντομα, αν αντικατασταθεί ο Στουρνάρας. Η δεύτερη κίνηση θα έχει σχέση με τον Κ. Καραμανλή, εναντίον του οποίου θα πνέει μένεα, αφού ο τελευταίος αρνήθηκε ουσιαστικά να στηρίξει στις χθεσινές εκλογές. Μία τέτοια κίνηση θα ήταν να αλλάξει το όνομα της Νέας Δημοκρατίας και να προσπαθήσει να κάνει άνοιγμα προς το κέντρο, απορροφώντας στελέχη από εκεί.  Δεν θα είναι εύκολο, αν η Ελιά αποκτήσει υπόσταση και όταν ο ίδιος ο Σαμαράς έχει δώσει δείγματα περί του αντιθέτου. Τι άλλο του μένει, ωστόσο, όταν η ακροδεξιά είναι μπετοναρισμένη;

Τέλος στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να δούμε μία προσπάθεια απορρόφησης των λεγόμενων συνιστωσών. Ο Τσίπρας θα πρέπει να έχει καταλάβει πια ότι με το σημερινό προφίλ έχει πιάσει ταβάνι. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί και η αποτυχία στις ευρωεκλογές των ευρωπαίων αριστερών που εκπροσωπούσε, διεκδικώντας την προεδρία της Κομισιόν, ενδεχομένως να δούμε μία πιο μετρημένη ρητορική. Μην το δένουμε κόμπο όμως. Πάντως μπαίνουμε σε μία περίοδο ζυμώσεων σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr