Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ήδη τις αρνητικές συνέπειες για την κυβέρνηση και το χειρότερο, σήκωσε κεφάλι η Χρυσή Αυγή και με θράσος πολλών  εκατοντάδων πιθήκων, όχι μόνον  παριστάνει τώρα το θύμα, αλλά προσπαθεί να γίνει ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων.

Πριν πάμε παρακάτω, θα πρέπει να τονισθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή έμφαση ότι όσο αδιάψευστο μπορεί να είναι ένα ντοκουμέντο  σαν το βίντεο της απολογίας – καρφώματος του Μπαλτάκου προς τον Κασιδιάρη, άλλο τόσο και περισσότερο αδιάψευστα είναι ως ντοκουμέντα τα βίντεο, οι εκδηλώσεις, οι δραστηριότητες, οι φωτογραφίες, οι ξυλοδαρμοί, οι δολοφονίες και όλα τα υπόλοιπα που στοιχειοθετούν ότι η Χρυσή Αυγή είναι μία εγκληματική, ναζιστική οργάνωση. Άρα δεν χρειαζόταν καμία παρέμβαση για να κινητοποιηθούν εναντίον αυτής και των στελεχών της οι διωκτικές αρχές, η Δικαιοσύνη και σε τελευταία ανάλυση, το δημοκρατικό πολίτευμα. Το ερώτημα είναι γιατί δεν είχαν κινητοποιηθεί νωρίτερα, πριν δηλαδή από τα γεγονότα το Μελιγαλά, στη καρδιά της …Σαμαρικής  Μεσσηνίας, την δολοφονία του Παύλου Φύσσα (κυρίως) και την απαίτηση του ξένου παράγοντα. Προφανώς η απάντηση είναι ότι ως τότε είχαν προστασία και από τότε που έπαυσαν να την έχουν προσπαθούν να παρουσιαστούν σαν θύματα. Με τη βοήθεια αθλίων δημοσιογράφων και μήντια!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο βασικός υπεύθυνος που είχε ένα ακροδεξιό κουμάσι σαν Μπαλτάκο δίπλα του, είναι ο Σαμαράς. Αποκλείεται να μην ήξερε περί τίνος επρόκειτο αφού γνωρίζονται 35 χρόνια, αποκλείεται να μη γνώριζε  τα βιβλία του περί «κρυπτείας» που αποτελούσαν υποχρεωτικά αναγνώσματα για τους χρυσαυγίτες, αποκλείεται να μην έπαιρνε μυρωδιά για τις παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες του που ξεπερνούσαν κατά πολύ τις αρμοδιότητες του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου και όμως τον έβαλε και τον διατηρούσε στη θέση αυτή. Επομένως εκείνοι  που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο και που θέλουν να μείνει με κάθε θυσία η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό σύστημα, γιατί δεν θα έχει καμία τύχη έξω από αυτό,  δικαιούνται να αναρωτιούνται για τις πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις του πρωθυπουργού, να  αμφιβάλλουν για την κρίση του, ειδικά στις επιλογές των συνεργατών και να αγανακτούν γιατί βάζει συνεχώς και με διάφορους τρόπους σε δοκιμασία τις αντιλήψεις και τις ευαισθησίες τους.

Μπορεί ο Μπαλτάκος να ενήργησε αυτόνομα και αυτοβούλως στη συνάντηση με τον Κασιδιάρη, αλλά είναι βέβαιο ότι διατηρούσε σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή από παλιά και σίγουρα συνεργάστηκε μαζί τους όταν αυτοί έπαιζαν τους «αγανακτισμένους» στο πάνω μέρος της Πλατείας Συντάγματος και κραύγαζαν «να καεί, να καεί το μπ…  η Βουλή». Όταν ο Σαμαράς αποφάσισε ότι οι χρυσαυγίτες είχαν ξεπεράσει κάθε όριο και αποτελούσαν πια απειλή για τον ίδιο, για τη Νέα Δημοκρατία και προ παντός για το δημοκρατικό πολίτευμα, θα έπρεπε να τον είχε απομακρύνει από τη θέση του, έστω και αν τον είχε χρησιμοποιήσει σαν εργαλείο προηγουμένως. Και δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι τον είχε χρησιμοποιήσει, ίσως γιατί νόμιζε ότι θα μπορούσε να ξαναφέρει τους ακροδεξιούς στη Νέα Δημοκρατία, ίσως γιατί και ο ίδιος συμμεριζόταν αρκετές από τις ιδέες του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπό πίεση από έξω έκανε ο Σαμαράς όλες τις στροφές και κολοτούμπες του!

Τώρα ο Σαμαράς είναι υποχρεωμένος να κάνει ανοίγματα προς το κέντρο και ευτυχώς υπάρχουν στελέχη στη Νέα Δημοκρατία που από καιρό υποστήριζαν ότι πρέπει να γίνει αυτό. Χάθηκε ήδη μία ευκαιρία καθώς αποφάσισε  να κατεβάσει υποψήφιους για τη δημαρχία  στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις με επιτυχημένους και ανεξάρτητους δημάρχους, οπότε πρέπει να βρει άλλο τρόπο να δείξει ότι το κάνει. Και είναι περίεργο, αλλά και ευτύχημα για τον ίδιο και την κυβέρνηση, που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι αυτός που είναι, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει την παραίτηση των Δένδια και Αθανασίου, των δύο υπουργών που δραστηριοποιήθηκαν για να αποκαλύψουν τα εγκλήματα και τον ναζισμό της Χρυσής Αυγής, ώστε να οδηγηθούν τα ηγετικά της στελέχη στη φυλακή, έστω και ως προφυλακιστέοι. Με λίγα λόγια, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ο Τσίπρας, μέσα στην ανοησία τους και προκειμένου να επωφεληθούν, συμβάλλουν στην προσπάθεια των Κασιδιάρηδων, των Παναγιώταρων και των άλλων χρυσαυγίτικων λουλουδιών να εμφανίζονται σαν θύματα. Είτε γιατί θέλουν να αποφύγουν την επικείμενη προφυλάκισή τους φτιάχνοντας επιχειρήματα για να ζητήσουν την εξαίρεση των ανακριτών, είτε για να προκαλέσουν χάος και πανικό στο σύστημα.

Πολλοί πολίτες αισθάνονται παγιδευμένοι μετά την υπόθεση Μπαλτάκου. Από τη μία θα ήθελαν να σιχτιρίσουν την κυβέρνηση, από την άλλη βδελύσσονται την Χρυσή Αυγή και ό,τι αντιπροσωπεύει μία εγκληματική ναζιστική οργάνωση και φυσικά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α με την ανευθυνότητα και την βλακεία του δεν αποτελεί διέξοδο. Ας ελπίσουμε ότι θα κάνουν την καρδιά τους πέτρα και θα φροντίσουν να περιφρουρήσουν τόσο τη δημοκρατία, όσο και τη σταθερότητα που αχνοφαίνεται τον τελευταίο καιρό. Δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί στους απερίγραπτους ακροδεξιούς να τινάξουν τη χώρα στον αέρα.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr