Το ίδιο το αντικείμενο της συγκεκριμένης μπίζνας δημιουργεί προϋποθέσεις αδιαφάνειας και βρώμας και από εκεί και πέρα συμβάλλουν πολλοί παράγοντες. Όπως τα τεράστια κρατικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, η μυστικότητα που πολύ συχνά περιβάλλει τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι αναταραχές σε διάφορα σημεία του πλανήτη, οι μεσάζοντες και φυσικά το γεγονός ότι στις προμήθειες και αγορές παίζουν το ρόλο τους οι λεγόμενοι «ειδικοί».

Η περίπτωση του διάσημου πια Κάντα ανήκει στην τελευταία ομάδα. Ως «ειδικός», είχε για πολλά χρόνια κρίσιμο πόστο και το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Λαδωνόταν με φοβερά ποσά για να πει το «ναι» ή το «όχι»,  ή ακόμη και για να μη καθυστερήσει τις αγορές και όπως δείχνουν τα πράγματα ήταν ταυτόχρονα σημαντικός κόμβος των σκοτεινών διαδρομών του μαύρου χρήματος που πλαισίωνε τους εξοπλισμούς της χώρας. Σκοτεινές διαδρομές μέσω βαλτσών, λογαριασμών σε τράπεζες του εξωτερικού, κωδικούς και οφσόρ εταιρίες. Αυτά προκύπτουν αβίαστα από την πολυσέλιδη απολογία – ομολογία του κα πραγματικά εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία περιγράφει, δίδοντας ονόματα και μεθόδους, ένα μέρος του κυκλώματος που θησαύριζε σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος στα εξοπλιστικά προγράμματα.

Η γενική εντύπωση στην Ελλάδα είναι ότι στις κρατικές δουλειές λαδώνονται αποκλειστικά και μόνο πολιτικοί. Ο Κάντας φροντίζει να συντηρήσει και να ενισχύσει αυτή την εντύπωση και αν κρίνουμε από την υπόθεση Τσοχατζόπουλου υπήρξαν πολιτικοί που τα πήραν χοντρά. Όμως, όπως αποδεικνύεται από αυτή και άλλες ιστορίες σε διαφόρους τομείς, έπαιρναν και πιθανότατα παίρνουν μίζες πολλές άλλες κατηγορίες «ειδικών», τεχνοκρατών κα γενικά άνθρωποι που αποτελούν γρανάζια μιας μηχανής. Τέτοιο γρανάζι ήταν και ο Κάντας και φαίνεται ότι μέσω αυτού το μαύρο χρήμα διοχετευόταν προς τα κάτω , όχι προς τα πάνω. Το λάδωμα των πολιτικών γίνεται απ’ ευθείας, όχι μέσω Καντάδων, το λάδωμα όμως ενός μηχανισμού γίνεται πολλές φορές μέσω ενός που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και μπορεί να μπουκώσει στόματα. Δεν είναι τυχαίο ότι παντού οι βιομηχανίες όπλων προσλαμβάνουν στρατιωτικούς που ολοκληρώνουν την καριέρα τους, αλλά διατηρούν σχέσεις στο στράτευμα και ξέρουν ποιος και ποιο πόστο αποτελούν  «κλειδιά»

Το αστείο με την Ελλάδα ήταν ότι κάποτε κυκλοφορούσε η φήμη στο εξωτερικό ότι πρόκειται για μία χώρα που η «μίζα» είναι τρόπος συναλλαγής, αλλά συχνά, άλλος λαδωνόταν και άλλος έπαιρνε την απόφαση με αποτέλεσμα να μην «τελειώνουν» οι δουλειές, ούτε με αυτό τον τρόπο. Ο Κάντας πάντως δεν φαίνεται να ήταν… αναξιόπιστος. Και να μη νομίζει κανείς ότι θα σταματήσουν οι Καντάδες, επειδή πιάστηκε ο Κάντας. Είναι η φύση της μπίζνας τέτοια, βλέπετε.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr