Παρατηρούμε λοιπόν να κάνει πίσω – άλλο που δεν θέλει και ο ολίγιστος Αρβανιτόπουλος – με τους διοικητικούς του Καποδιστριακού και του Μετσοβείου, να αδειάζει τον Γεωργιάδη με τους γιατρούς, να μην προχωρεί τις μεταρρυθμίσεις, να τα στυλώνει με την ΕΑΣ, να υποχωρεί απέναντι στον Τζαμτζή και τους άλλους που δεν θέλουν να πληρώνουν ένα δεκάρικο φόρο οι κτηνοτρόφοι και οι αγρότες –με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι κάτοικοι των πόλεων – που προσπαθεί με νύχια και με δόντια και με δόντια να ξεφύγει από τους πληστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και άλλα τέτοια. Από τη μία πλευρά, γιατί από την άλλη πήγε χθες να κάνει μασάζ στον Παπούλια για να μην τσινήσει αν του φέρει για υπογραφή και άλλη διάταξη νομοθετικού περιεχομένου για να αποφύγει τη Βουλή.
Θα πει κάποιος ότι καλά κάνει που θέλει να δώσει παράταση στην προστασία της πρώτης κατοικίας και θα συμφωνήσουμε υπό τον όρο ότι δεν θα την γλυτώνουν οι μπαταξήδες που ενώ έχουν λεφτά, δεν πληρώνουν. Θα συμφωνήσουμε ακόμη να κρατηθεί ακόμη ένα μέρος της πολεμικής βιομηχανίας, ειδικά αν έχει προοπτικές εξαγωγών. Και καλά θα κάνει να μην αυξηθεί τώρα ο ΦΠΑ στην εστίαση, αφού είναι βέβαιο ότι οι μάγκες που δεν μείωσαν τις τιμές –όπως προβλέπαμε τότε – όταν από το 23 πήγε στο 13%, τώρα θα βρουν ευκαιρία να τις αυξήσουν. Αν όμως όλα αυτά συν την ουσιαστική ακινησία στη διαθεσιμότητα και την κινητικότητα στο δημόσιο τομέα, δημιουργηθούν ελλείμματα –γιατί μεταξύ των προβλέψεων των ελλήνων και των ξένων, συνήθως έχουν δίκιο οι τρισκατάρατοι τροϊκανοί – ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει; Μήπως πάλι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και ό,τι έχει απομείνει από την έρμη την μεσαία τάξη; Ή μήπως θα έλθει ο Τσίπρας στα πράγματα και θα διορθωθούν όλα γιατί διαθέτει το μαγικό ραβδί; Εκτός και αν επιμένουμε ότι το μνημόνιο δημιούργησε την κρίση και όχι η κρίση το μνημόνιο...
Υπάρχει βέβαια και οι άλλη εκδοχή. Ότι ο Σαμαράς υπαναχωρεί έχοντας εξασφαλίσει τη σιωπηρή συγκατάθεση των εταίρων και ειδικά της Γερμανίας. Όχι απίθανο, αν πάρουμε στα σοβαρά τα καλά λόγια της Μέρκελ, του Σόϊμπλε και άλλων γερμανών ή και γενικά ευρωπαίων αξιωματούχων. Που ίσως βλέπουν ότι η κυβέρνηση παραπαίει και θέλουν να τη στηρίξουν, ή περιμένουν να περάσουν οι ευρωεκλογές ή έχουν αποφασίσει να ανέχονται αενάως την Ελλάδα σουρνάμενη και να τη συντηρούν με κάποιο τρόπο, ή τέλος, έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους.
Θα ρωτήσει τώρα κάποιος αν ο υπογράφων είναι με τους κακούς και ανάλγητους. Ασφαλώς και όχι, είναι η απάντηση. Αλλά βλέπει ότι όπως ξεφτιλίσαμε τον καπιταλισμό, τον σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό, τον συνδικαλισμό, το κοινωνικό κράτος, τη δημοσιογραφία, την ιατρική, την παιδεία και κάθε άλλο τομέα, πάμε τώρα να ξεφτιλίσουμε την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και τα βάσανα που τραβήξαμε τρία τέσσερα χρόνια τώρα, για να μη τελειώσουμε ποτέ με την κρίση.
Υ.Γ. Που είναι τώρα όλα εκείνα τα παλικάρια που μας έλεγαν να το κάνουμε όπως στην Αργεντινή. Εχουν πάρει μυρουδιά τι γίνεται και σε ποια κατάσταση βρίσκεται η Αργεντινή, 12 χρόνια μετά την πτώχευση;
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr