Αυτή τη στιγμή λοιπόν και με ένα νόμο του Παπαθανασίου προστατεύεται πλήρως ο δανειολήπτης για όλα τα ακίνητά του εφόσον χρωστά έως 200.000 ευρώ για οποιαδήποτε λόγο σε τράπεζα. Που σημαίνει ότι η τράπεζα δεν μπορεί να βγάλει σε πλειστηριασμό ακίνητά του, αν δεν εξυπηρετεί δάνεια που πήρε και όχι ειδικά στεγαστικά. Αυτός ο νόμος παρέμεινε, παρ΄ όλο που στη συνέχεια ήλθε ο νόμος Κατσέλη που πήγε να εκλογικεύσει κάπως τα πράγματα προσφέροντας προστασία της πρώτης κατοικίας σε όσους χρωστούν σε τράπεζα και αποδεικνύουν στα δικαστήρια αδυναμία να πληρώσουν.

Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο (τον Κατσέλη), το δικαστήριο εφόσον δεχθεί την προσφυγή, μπορεί να διατάξει κούρεμα του χρέους και ρύθμιση να πληρωθεί με δόσεις το υπόλοιπο. Αν ο δανειολήπτης όμως δεν πληρώνει και πάλι, τότε η τράπεζα μπορεί να βγάλει το σπίτι του σε πλειστηριασμό. Στο διάστημα μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή του και βγάλει απόφαση το δικαστήριο, προστατεύεται η πρώτη κατοικία του οφειλέτη αν η αντικειμενική της αξία είναι μέχρι 300.000 ευρώ για τον άγαμο και κλιμακώνεται μέχρι 450.000 ευρώ για οικογένειες Και οι δύο οι νόμοι μαζί πρόσφεραν θαλπωρή και πλήρη κάλυψη επί δικαίων και αδίκων.

Η ισχύς των νόμων Παπαθανασίου και Κατσέλη λήγει και έτσι άρχισε η κουβέντα, «αλά γκρέκα» βέβαια, όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του και όλοι μαζί πουλάνε ανέξοδα αντιμνημονιασμό, πονοψυχιά και προστασία. Ταυτόχρονα δε καταριούνται την Τρόϊκα. Όπως είναι γνωστό, από τη μία πλευρά είναι η κακή και ανελέητη Τρόϊκα, που θέλει να βγάλει στο σφυρί το σπίτι του κάθε αναξιοπαθούντος ανθρωπάκου και από την άλλη πλευρά εμείς, οι υπερήφανοι και αδούλωτοι Έλληνες, που ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας – κυρίως τα κόμματα και οι συμπονετικοί δημοσιογράφοι των καναλιών και των ραδιοφώνων – για να προστατευθούμε και να προστατέψουμε τους πάντες από τα νύχια των ανάλγητων ξένων και των τραπεζών.

Και όταν λέμε τους πάντες εννοούμε και αυτούς που δεν πληρώνουν επειδή δεν μπορούν και τους άλλους που δεν πληρώνουν επειδή έτσι γουστάρουν, αν και έχουν τη δυνατότητα, και κρύβονται φυσικά πίσω από τους πρώτους. Γιατί δώσε τη δυνατότητα στον έλληνα και θα βρει τρόπο να μη πληρώνει, ακόμη και σπάζοντας τα δάνειά του σε 200χίλιαρα για να απολαμβάνει της προστασίας του ν. Παπαθανασίου! Που όμως αναμφίβολα πάει προς κατάργηση.

Η Τρόϊκα λοιπόν επιμένει, υποτίθεται, την κατάργηση των νόμων Παπαθανασίου και Κατσέλη ώστε να απελευθερωθούν εντελώς οι πλειστηριασμοί. Λέμε υποτίθεται, γιατί όσα ξέρουμε για τις απαιτήσεις της τα μαθαίνουμε από τους δικούς μας οι οποίοι συνηθίζουν να βάζουν στο στόμα τους ό, τι τους βολεύει ανάλογα με τη στιγμή. Σε κάθε περίπτωση, οι Τροϊκανοί έχουν ένα σκεπτικό ζητώντας απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Λένε δηλαδή ότι αν οι ιδιώτες δεν πληρώνουν τα χρέη τους προς τις τράπεζες, χωρίς καμία επίπτωση στην ιδιοκτησία τους, πρώτον, αναπτύσσεται μία κουλτούρα «δεν πληρώνω» σε μία χώρα που έχει ήδη ανεπτυγμένη τέτοια κουλτούρα, οπότε υπονομεύονται τα συναλλαγματικά ήθη και τινάζεται στον αέρα το σύστημα, δεύτερον, οι τράπεζες θα πάνε κατά διαόλου και θα χρειαστούν και άλλα λεφτά για να στηριχθούν. Αυτά τα λεφτά θα επιβαρύνουν βέβαια τους φορολογούμενους, γιατί το κράτος θα δανειστεί ια να τα βάλει.

Επομένως, εκείνο που πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι να αφήσει ελεύθερους τους πλειστηριασμούς για να αναγκαστούν να πληρώσουν εκείνοι που έχουν και να λειτουργήσουν οι νόμοι της αγοράς και εφόσον χάσουν τα σπίτια τους άνθρωποι σε πραγματική αδυναμία να πληρώσουν, τότε να ασκήσει κοινωνική πολιτική και να προσφέρει «καταλύματα» - σπίτια σε αυτούς τους τελευταίους.

Βλέπουμε τη λογική της Τρόϊκας (ενώ αντίθετα δεν βλέπουμε καμία λογική και ανάγκη να απελευθερωθούν πλήρως οι μαζικές απολύσεις σε μία χώρα με τέτοιο ποσοστό ανεργίας, όπου η αγορά εργασίας έχει απορρυθμιστεί πλήρως και όπου δεν υπάρχουν δα και τόσες μεγάλες επιχειρήσεις με εκατοντάδες εργαζόμενους, κάτι μικρομεσαίες ελληνικών μεγεθών είναι η συντριπτική πλειοψηφία τους...), είναι φανερό ότι το ζήτημα είναι πολύπλοκο, αλλά νομίζουμε ότι αξίζουν της προστασίας οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Άλλωστε δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι τράπεζες επιθυμούν να φορτωθούν με ακίνητα, γράφοντας ζημιές στους ισολογισμούς τους και μη ξέροντας τι να τα κάνουν ...

Και εξίσου πραγματικά είναι δίκαιο να βγαίνουν σε πλειστηριασμό τα σπίτια των μπαγάσηδων που δεν πληρώνουν, ενώ έχουν χρήματα και καταθέσεις. Και το κουμπί είναι να βρεθεί η λύση που θα προστατεύει τους μεν και θα άρει την προστασία από τους δε. Αν μη τι άλλο, για να μην αισθάνονται τελείως κορόϊδα οι πολίτες που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να εκπληρώνουν υποχρεώσεις και να αποπληρώνουν χρέη.

Φυσικά, όπως είπαμε και στην αρχή, στο δημόσιο διάλογο πρωταγωνιστούν όλοι εκείνοι που δεν ξέρουν ή δεν τους ενδιαφέρει τι λένε και πρώτοι και καλύτεροι βουλευτές, δημοσιογράφοι που πουλάνε προστασία και συμπόνια, για να είναι ευχάριστοι σε ψηφοφόρους, θεατές και ακροατές. Κορυφαίος δε ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., χωρίς να σκέπτεται πως θα τα βγάλει πέρα αν φτάσει στην εξουσία. Γιατί αυτά που πουλάει ο Τσίπρας και οι περί αυτόν δεν στέκουν ούτε τις εκατό πρώτες μέρες που κάθε κυβέρνηση έχει παραδοσιακά εξασφαλισμένη την ανοχή των πολιτών.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr