Αδιανόητο το εγχείρημα πριν μερικά χρόνια, αλλά και τώρα κάποιους ξένισε το γεγονός και κάποιους άλλους, ιδιαίτερα κομματικούς ένθεν και ένθεν τους ξύνισε. Όχι όμως και την πλειοψηφία των πολιτών που δεν ήθελε πάλι πρόωρες εκλογές, όπως έδειξαν οι δημοσκοπήσεις, αλλά και δεν τους νοιάζει μπροστά στα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν. Εκείνο που ενδιαφέρει σήμερα τους πολίτες είναι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, να φύγει κάπως η ανασφάλεια, να νοιώσουν ανακούφιση και να αρχίσει η ανάκαμψη, έστω βαθμιαία.
Αλλά μια και αποφάσισαν να συνεργαστούν Σαμαράς και Βενιζέλος, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, ας το κάνουν με την καρδιά τους, για το καλό τους και για το καλό της πατρίδας, την οποία επικαλούνται με κάθε ευκαιρία και θέλουν να υπηρετήσουν, μέχρις...αυτοθυσίας, υποτίθεται. Χωρίς μιζέριες, επαρχιώτικους εγωισμούς και κομματικούς ψευτοπατριωτισμούς. Στο κάτω κάτω της γραφής να θυμούνται ότι μάλλον θα χρειαστεί να το επαναλάβουν και μετά τις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Άλλωστε οι αντίπαλοί τους είναι κοινοί, όπως κοινή είναι και η μοίρα τους. Αν πετύχουν, θα ωφεληθούν και οι δύο, αν πάλι αποτύχουν, μαύρο φίδι που τους έφαγε και τους δύο. Και φυσικά και τη χώρα!
Με αυτή την έννοια, είναι απαραίτητο η συνεργασία να είναι ειλικρινής, χωρίς αιφνιδιασμούς και μονομερείς ενέργειες, αλλά με καλόπιστη συνεννόηση. Η κρίση της ΕΡΤ απέδειξε πόσο επικίνδυνες για την επιβίωση της κυβέρνησης είναι οι ξαφνικές και άγαρμπα εκτελεσμένες αποφάσεις. Φυσικά, ο Α. Σαμαράς έχει προβάδισμα ως πρωθυπουργός και αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος της κυβέρνησης, αλλά δεν μπορεί να γράφει τους άλλους που την στηρίζουν στα παλιά του τα παπούτσια. Όπως και η αποφασιστικότητα για μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι κοινή και όχι μόνο στα λόγια. Η στελέχωση οργανισμών με πολιτευτές, άσχετους και γηραλέους πολιτευτές (ΕΟΠΥΥ, ΟΓΑ) δείχνει το αντίθετο, όταν οι επιδόσεις της δημόσιας διοίκησης πρέπει να βελτιωθούν με κάθε τρόπο. Και τέλος, είναι αχρείαστες οι δηλώσεις για ευθύνες του απώτερου παρελθόντος, σαν αυτές που έκαναν οι Βορίδης και Γεωργιάδης, δίνοντας εξετάσεις σε κομματικό ακροατήριο. Αρκεί να θυμηθούν ότι η «σοσιαλμανία» μπήκε στο δημόσιο διάλογο επί Κωνσταντίνου Καραμανλή...
Με λίγα λόγια, τόσο ο Σαμαράς, όσο και ο Βενιζέλος πρέπει να καταλάβουν (κυρίως ο πρώτος) ότι η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί με επιδείξεις και τακτικές τύπου "one man show". Το πολύ πολύ να τους οδηγήσουν σε νοσοκομείο λόγω υπερκόπωσης. Οι καιροί απαιτούν συνεργασίες και στελέχωση των μηχανισμών με το καλύτερο δυναμικό και όχι με επιλογές από δεξαμενές άχρηστων και άσχετων κομματικών. Η προσπάθεια που πρέπει να γίνει είναι τεράστια, επίπονη και μεγάλης διάρκειας, ενώ ο χρόνος είναι λίγος. Είναι πια σαφές ότι η μεγάλη μάχη δίδεται και πρέπει να κερδηθεί στο εσωτερικό.
Άγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr