Εκείνο που ενδιαφέρει τώρα είναι η συμπεριφορά της κυβέρνησης και το κατά πόσο είναι αποδοτική. Πράγματι ο Σαμαράς δείχνει να πασχίζει να κάνει αποτελεσματική την κυβέρνησή του, όντως αντιμετωπίζει δυσκολίες και με τους εταίρους και με τους δικούς του, αλλά υπάρχει και μία σκοτεινή πλευρά. Ο ίδιος και η Νέα Δημοκρατία δεν εννοούν να ξεφύγουν από τις παλιές συνήθειες της άλωσης του κράτους με κάθε τρόπο. Και να είχαν και τίποτα στελέχη οι απερίγραπτοι, να κάναμε ότι δεν βλέπαμε. Δυστυχώς, οι πιο άχρηστοι και ρεμπεσκέδες της πολιτικής και συνδικαλιστικής τάξης σε αυτή τη χώρα εξακολουθούν να ανήκουν στη λεγόμενη … Δεξιά. Αν αυτοί οι όροι έχουν σημασία στις μέρες μας.

Είναι πολλά τα παραδείγματα το πώς εννοούν η ΝΔ και ο Σαμαράς τη διακυβέρνηση της χώρες την κρισιμότατη αυτή περίοδο. Την εννοούν απολύτως παραδοσιακά, με επιλογές δικών τους παιδιών, χωρίς καμία αξιοκρατία, ακόμη και αν πρόκειται για τενεκέδες ξεγάνωτους. Μιλάμε δηλαδή για  λογική πελατειακών σχέσεων και προσωπικών εξυπηρετήσεων. Το είδαμε στο ΣΔΟΕ, το απολαύσαμε στην ΕΡΤ, το γευτήκαμε όταν ο Μαυραγάνης ανάλαβε τα φορολογικά και πλαισιώθηκε από συνδικαλισταράδες της ΔΑΚΕ (είχαν θριαμβεύσει επί Ραγκούζα) και το νοιώθουμε και τώρα με την αντικατάσταση του Κικίλια στον ΟΑΕΔ.

Δεν τον γνωρίζουμε τον άνθρωπο, αλλά σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες ο ΟΑΕΔ οργανώθηκε στοιχειωδώς και λειτουργούσε κανονικά επί της διοίκησής του. Έλα όμως που είχε ξαποστείλει στα δικαστήρια κάτι Δακίτες και δεν έλεγε «ναι» στην τοποθέτηση δυο ακόμη σε περιφερειακές διευθύνσεις γιατί δεν τους έκρινε άξιους. Το φάγωμά του το πήρε πάνω του ο Βρούτσης, και στη θέση του μπήκε ένα άλλο παλληκάρι της νεοδημοκρατικής φάλαγγας, ο Αμπατζόγλου που μας είχε ταράξει στις απεργίες ως πρόεδρος των φαρμακοποιών όταν η Ν.Δ. ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά μόλις έγινε κυβέρνηση έγινε και ο ίδιος τύπος και υπογραμμός. Φυσικά πίσω από όλα αυτά είναι το Μαξίμου γιατί προφανώς θα παιχθεί μεγάλο παιχνίδι με τα λεφτά και τους ανέργους.

Θα ρωτήσει τώρα κάποιος αφελής και περίεργος γιατί οι Βενιζέλος και Κουβέλης, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, άφησαν να φαγωθεί ο Κικίλιας. Διαμαρτυρήθηκαν, έτσι για τα μάτια, αλλά στην ουσία τον θυσίασαν. Γιατί και αυτοί είναι στην ίδια λογική. Και μη ξεχνάτε και την αναλογία 4:2:1 που έχουν συμφωνήσει οι εταίροι στις τοποθετήσεις στελεχών. Βλέπετε, πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι των ανθρώπων, ιδιαίτερα των ελλήνων πολιτικών.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr