Είναι αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν ότι της Κύπρου της την είχαν στημένη και πληρώνει μεταξύ άλλων και το όχι» στο σχέδιο Ανάν. Οτι δηλαδή οι ευρωπαίοι την είχαν δεχθεί τότε στην ΟΝΕ με την αντίληψη ότι θα έλεγε «ναι» στο σχέδιο Ανάν, κάτι που δεν έγινε, όπως είναι γνωστό. Κάποιοι μάλιστα ήταν βέβαιοι ότι την οικονομική κατάρρευση της Κύπρου θα ακολουθούσε πίεση να ξαναμπεί στη λογική της λύσης Ανάν. Άγνωστο αν η οικονομική κατάρρευση και η πολιτική πίεση για το σχέδιο Ανάν συνδέονται, αλλά πάντως κάτι τέτοιο μυρίζει. Άλλωστε, έχει ακουστεί ότι όταν τις προάλλες τηλεφώνησε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο Κέρι, στον Αναστασιάδη, τον παρότρυνε να ενεργοποιήσει πάλι τις συνομιλίες με τους τουρκοκυπρίους και να φτάσουν αυτή τη φορά σε αποτέλεσμα.

Στο μεταξύ συμβαίνουν πολλά και διάφορα στη γειτονιά των κυπρίων που αυξάνουν αντικειμενικά την πίεση πάνω τους. Υπάρχει η αναταραχή στη Συρία που δεν ξέρουμε που πως θα καταλήξει (να θυμίσουμε ότι πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος εκεί έγινε η έκρηξη των πυρομαχικών που είχαν προορισμό τη Δαμασκό και κατασχέθηκαν στην Κύπρο, προκαλώντας τεράστια ζημιά στη κυπριακή οικονομία και μπορεί να ήταν τυχαίο το γεγονός, αλλά ενδεχομένως και να μην ήταν αν δούμε τι επακολούθησε). Οι ρώσοι από την πλευρά τους, που μπορεί  να χάσουν τη βάση τους στη Συρία  και ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι θα προσθέσει πλοία στον ρωσικό στόλο της Μεσογείου, αρνήθηκαν επιδεικτικά να απλώσουν χέρι βοηθείας στους κυπρίους που το ζητούσαν γονυπετείς.

Ο Ερντογκάν πάει να κλείσει το μέτωπο με τους κούρδους και με αυτό μία ανοιχτη πληγή, οπότε μένει απερίσπαστος για να ασχοληθεί με άλλα θέματα, όπως το Κυπριακό. Και το σημαντικότερο, με παρέμβαση του Ομπάμα, ξαναβρίσκουν επαφή οι ισραηλινοί και οι τούρκοι, μετά τη «συγγνώμη» του Νετανιάχου για τους φόνουν τούρκων ακτιβιστών στα διεθνή ύδατα. Η μεν Ουάσινγκτον δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο μία κατάσταση τόσης έντασης μεταξύ δύο συμμαχων της, το δε Ισραήλ κατάλαβε ότι δεν είναι καθόλου προς το συμφέρον του να έχει απέναντι την Άγκυρα και εξάλλου θα θέλει να έχει και κάποιο λόγο για την τουρκική ανάμειξη στη Συρία. Άρα, η ισραηλινοκυπριακή προσεγγιση μπορεί να χαλαρώσει...

Το λιγότερο λοιπόν που βλέπουμε είναι μία «μόχλευση» στη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου και αν το βλέπουμε εμείς,  το βλέπει (ελπίζουμε)  και η Αθήνα και  το αισθάνεται στο πετσί της σίγουρα η καϋμένη η Λευκωσία.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr