Απείλησαν πολύ απλά ότι αν δεν αποσυρθεί η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με τους οποίους τους εξομοίωναν με τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών (τους έκοβαν οδοιπορικά και περιόριζαν τις υπερωρίες) δεν θα επέτρεπαν να λειτουργήσει η Βουλή για να συζητήσει και να περάσει το φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή και αποτελεί προαπαιτούμενο για να πάρουμε την δεύτερη δόση της μεγάλης δόσης.

Η κυβέρνηση λοιπόν το έβαλε στα πόδια, παρά την οργή που είχε εκδηλώσει ο Α. Σαμαράς στην πρώτη ανταρσία τους και πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι κυριεύτηκε ξανά από ακόμη περισσότερη οργή με τη χθεσινή. Υπάρχει βέβαια το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση έκανε νέα προσπάθεια την παραμονή της συζήτησης του φορολογικού νομοσχεδίου, αλλά ας πούμε ότι έτσι έκρινε και ότι ήθελε να πάει ο πρωθυπουργός στη σύνοδο κορυφής με ένα ακόμη δείγμα αποφασιστικότητας. Φαίνεται όμως ότι η αποφασιστικότητα δεν ήταν και τόσο μεγάλη…

Είναι γνωστό ότι οι υπάλληλοι της Βουλής είναι προνομιούχοι εργαζόμενοι εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι δεν βρήκαν την δουλειά τους μέσω ΑΣΕΠ, αλλά μέσω γνωριμιών με βουλευτές κόμματα και κυρίως Προέδρους του σώματος και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς πλέον είναι μέλη της ΔΑΚΕ ή ψηφοφόροι της Ν.Δ., αφού επί Μπενάκη, Σιούφα κλπ. αυγάτισε ο αριθμός τους, αφού πολλοί από εκείνους που είχαν προσληφθεί όταν μεσουρανούσε το ΠΑΣΟΚ προ κρίσης έχουν συνταξιοδοτηθεί πια. Φαίνεται όμως ότι συνεχίζουν να έχουν την ανοιχτή ή σιωπηρή συμπαράσταση πολιτικών προσώπων ή κομμάτων, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις. Κυρίως δε φαίνεται ότι έχουν και τη συμπαράσταση του σημερινού Προέδρου του σώματος του Μεϊμαράκη.

Ο Μεϊμαράκης και οι λοιποί θεωρούν ότι είναι δικό τους θέμα η ρύθμιση των αποδοχών των υπαλλήλων της Βουλής και δεν επιτρέπουν παρεμβάσεις από την κυβέρνηση, ακόμη και αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει εκτεθεί. Με το επιχείρημα ότι η Βουλή έχει αυτοτέλεια στη ρύθμιση των δικών της θεμάτων στ οποία περιλαμβάνονται και οι αποδοχές του προσωπικού της.  Από την άλλη πλευρά, δεν λένε να προσαρμοστούν στις ανάγκες των καιρών, καθώς έχουν δημιουργηθεί και προσωπικές σχέσεις με τους περισσότερους υπαλλήλους της Βουλής. Ο καθένας από αυτούς έχει προνομιακή επαφή με διάφορους βουλευτές και κόμματα, αφού από εκείνους διορίστηκαν και βρίσκονται καθημερινά στον ίδιο χώρο. Μόνο που ο προϋπολογισμός της Βουλής τρέφεται με κονδύλια από τον προϋπολογισμό του κράτους.

Επομένως, εφόσον η κυβέρνηση δεν μπορεί να περάσει το δικό της, που στην προκειμένη περίπτωση είναι σωστό, ας σκεφθεί τον άλλο δρόμο. Ή να πείσει τον Πρόεδρο της Βουλής να αποφασίσει ο ίδιος τις περικοπές, ή να μειώσει τον προϋπολογισμό της Βουλής. Αλλά αυτό θα πρέπει να περάσει με νόμο που θα ψηφίσουν οι βουλευτές. Άρα… Άντε τώρα να δούμε τι θα γίνει στην τρίτη πριοσπάθεια, αλλά ως τότε η κυβέρνηση ξεφτιλίζεται.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr