Επειδή λοιπόν θα ήταν πολύ βαρύ και σχεδόν ασήκωτο να προσθέσει αυτά τα 2,5 δις στο πακέτο των μέτρων ύψους 13,5 δις, επινοήθηκε το κόλπο να βρεθούν αυτά τα επιπλέον κεφτά μέσω φορολογικού και σε βάρος της λεγόμενης μεσαίας τάξης. Που απανταχού της Ευρώπης είναι εκείνη  η οποία λόγω μεγέθους καλείται να αφαιμαχθεί για να βγουν οι χώρες που υποφέρουν από την κρίση. Αυτή η μεσαία τάξη διευρύνθηκε και αυγάτισε τα εισοδήματά της κατά τα χρόνια της ευημερίας στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη και αυτή καλείται τώρα να συρρικνωθεί και να φτωχύνει… Αδικα ή όχι, εσκεμένα ή γιατί η μεσαία τάξη μπορεί να προσφέρει συνολικά τα περισσότερα,  η αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα, στην Ιταλία και όπου αλλού υπάρχει κρίση.

Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι ο έλληνας διαχρονικά δεν τα πάει καλά με την φορολόγησή του. Η φοροδιαφυγή αποτελεί ενδημικό φαινόμενο από τότε που συστάθηκε το ελληνό κράτος. Ενδεικτικά, ο Γ. Ρωμαίος στο εξαιρετικά “διδακτικό” βιβλίο του “Η Ελλάδα των Δανείων και των Χρεοκοπιών”, αναφέρεται στον άγγλο οικονομολόγο Κάρολο Τσέστον, που το 1884 σχολίασε “Μία εκ των τάσεων του ελληνικού πνεύματος, ήτις δέον να ληφθεί υπ’ όψιν παρά παντός επιθυμούντος να εξετάση την κατάστασιν της χώρας από οικονομικής απόψεως, είναι ο πόθος ον οι έλληνες έχουσιν, όπως αποφεύγουσιν την απότισιν των φόρων. Οπως άλλοτε μεταξύ των αλιέων των ημετέρων παραλίων δεν εκρίνετο παραβίασις της τιμής η καταστρατήγησις του Δημοσίου, ούτω και οι έλληνες της σήμερον θεωρούσι την καταβολήν των φόρων ως ευκαιρίαν επιβάλλουσαν αυτοί την εξαπάτησιν του δημοσίου εισπράκτορος δια παντός δυνατού μέσου.”

Την… συνήθεια αυτή των ελλήνων την επεσήμαναν πριν, τότε και αργότερα, πολλοί και διάφοροι και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι η φοροδιαφυγή σήμερα είναι κάτι σαν εθνικό σπόρ. Αλλά η έκταση της φοροδιαφυγής δεν οφείλεται μόνο στο ότι οι έλληνες δεν νοιπώθουν υποχρέωση να πληρώνουν φόρους. Οφείλεται επίσης στην έλλειψη βούλησης από την πλευρά της πολιτικής τάξης να περιορίσει την φοροδιαφυγή, στην ανικανότητα και τη διαφθορα της δημόσιας διοίκησης και στην αντικειμενική δυσκολία της σύλληψης της φορολογητέας ύλης σε μία χώρα γεμάτη μαγαζάκια και με πολύ υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων, όπως η Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης δεδομένο ότι το κράτος σε όλες του τις μορφές (στενός δημόσιος τομέας, ΔΕΚΟ, τοπική αυτοδιοίκηση κ.λπ.) δεν ανταποδίδει στον φορολογούμενο υπηρεσίες αντάξιες των φόρων που πληρώνει.

Θα μπορούσε βέβαια να παρατηρήσει κανείς ότι οι υπηρεσίες που προσφέρει το κράτος είναι χαμηλής ποιότητας γιατί δεν εισπράττει αυτά που θα έπρεπε λόγω της φοροδιαφυγής. Φαύλος κύκλος δηλαδή, αλλά μηπως είναι καλές οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι δήμοι, στους οποίους τα τέλη πληρώνονται υποχρεωτικά μέσω της ΔΕΗ;

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr