Είναι άλλωστε μοναδικό τηλεοπτικό θέαμα παγκόσμιας εμβέλειας. Από δειξη ότι την τελετή έναρξης την παρακολούθησαν περί τα 900 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και κάθε μέρα εκατομμύρια επίσης παρακολουθούν τα αγωνίσματα από το πρωί ως το βράδυ και ανάλογα βέβαια με τις τοπικές ώρες. Αν προσθέσουμε και την πρόοδο  της τεχνολογίας στα λεγόμενα “μέσα κοινωνικής δικτύωσης”, γίνεται αντιληπτό ότι και στο προβλεπτό μέλλον οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα αποτελούν παγκόσμιο γεγονός.

Οι αγώνες του Λονδίνου έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Τελούνται σε μία αγγλοσαξονική χώρα με μεγάλη επιρροή στα μήντια παγκοσμίως που σε μεγάλο βαθμό επηρεάζονται, αν δεν ελέγχονται πλήρως, από τις χώρες που αποτελούν τον αγγλοσαξονικό άξονα και βεβαίως είναι βοηθάει πολύ σημαντικά στην εμβέλειά τους και η αγγλική γλώσσα. Δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε τους φετινούς αγώνες με τους αγώνες του 2004, αλλά θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα τράβηξε τα πάνδεινα από τον αγγλοσαξονικό τύπο γενικά που μέχρι την τελευταία στιγμή αμφισβητούσε τη διεξαγωγή τους, έθετε θέματα ασφαλείας και απαιτούσε συνεχώς διάφορα.

Η αντιμετώπιση των αγώνων του Λονδίνου είναι πάντως βελούδινη και κλείνονται τα μάτια απέναντι στα αρκετά οργανωτικά προβλήματα. Κανείς δεν ρωτάει πως ήταν  δυνατόν οι βάρκες των άγγλων στους κωπηλατικούς να είναι πάντα στην καλύτερη διαδρομή, να επαναλαμβάνεται εκκίνηση επειδή παρουσίασε βλάβη  η θέση άγγλου κωπηλάτη, να μη λαμβάνεται υπ’ όψιν το άλμα που πραγματοποίησε άλτης, ενώ το έδειξαν οι κάμερες και μέτρησε επίσημα, αλλά του ζήτησαν να το επαναλάβει (δεν έχει σημασία ότι επρόκειτο για τον παραδοσιακά άχρηστο σε μεγάλους αγώνες, τον έλληνα Τσάτουμα), ή γιατί επετράπη η είσοδος στον στίβο της γυναίκας και του παιδιού του άγγλου νικητή των 10.000 μέτρων για να πανηγυρίσουν μαζί του. Φανταστείτε να γίνονταν αυτά αλλού…

Το θέμα είναι πάντως άλλο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες προ πολλού έχουν μπει στην κατηγορία των εκδηλώσεων που υπηρετούν το δόγμα “άρτος και θεάματα” σε παγκόσμιο επίπεδο και όπως δείχνουν τα πράγματα (η κούρσα των 100 μέτρων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα) κάθε τέσσερα χρόνια το διεθνές κοινό θα παρακολουθεί υπερανθρώπους με τη βοήθεια ουσιών να αγωνίζονται σε πραγματικά η κατασκευασμένα αθλήματα με τη βοήθεια φυσικά και της τεχνολογίας. Να προσθέσουμε και το κόστος της οργάνωσης που λίγες χώρες θα μπορούν να το αναλάβουν.

Ολα αυτά προς δόξα του αθλητισμού!

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr