Της έριξε δύο γκολάκια στη Βαρσοβία, όσα δηλαδή και η δική μας εθνική και  έστειλε τους γερμανούς στο σπίτι τους, ενώ στις Βρυξέλλες ο Μόντι, ακολουθούμενος από τον Ραχόϊ, τα στύλωσαν και απειλούν ότι δεν θα συναινέσουν σε τίποτα, ούτε καν στο πακέτο των 130 δις που είχαν εγκρίνει οι ίδιοι μαζί με τη Μέρκελ και τον Ολάντ για την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών χωρών, αν η γερμανίδα καγκελάριος δεν κάνει κάτι για να ανακουφιστούν οι χώρες τους από το χρέος. Ούτε θα υπογράψουν νέο σύμφωνο σταθερότητας.

 Έτσι απάντησαν με τσαμπουκά, στον τσαμπουκά της Μέρκελ που δεν δέχεται κουβέντα για ευρωομόλογο, ή  να αγοράζουν από τη δευτερογενή αγορά η ΕΚΤ και τα ταμεία στήριξης ομόλογα των χωρών που δανείζονται με υπέρογκο  επιτόκιο. Από τη δική της πλευρά, η Μέρκελ είχε στείλει τελεσίγραφο ότι θα περίμενε μέχρι τις 3 το απόγευμα σήμερα να ολοκληρωθεί η σύνοδος κορυφής γιατί ήθελε να γυρίσει στο Βερολίνο όπου την περίμεναν κάτι υποχρεώσεις. Με λίγα λόγια, η Ευρωζώνη βρίσκεται πάλι στην κόψη του ξυραφιού και ο διχασμός βορρά και νότου είναι πιο βαθύς από ποτέ.

Ασφαλώς, δεν ξέρουμε τι θα γίνει σήμερα, αν κάποιος θα κάνει πίσω, ή αν θα βρεθεί κάποιος συμβιβασμός, όπως συνήθως. Το σίγουρο είναι  ότι να δεν γίνει κάτι δραστικό, τη Δευτέρα οι αγορές θα φρυάξουν και η Ιταλία με την Ισπανία μπορεί να γονατίσουν. Εκτός και αν η Γερμανία έχει αποφασίσει να τους βάλει όλους στο μνημόνιο, ακόμη και τη Γαλλία, για να επιβληθεί πειθαρχία και έλεγχος στα δημοσιονομικά, τα χρέη και τις τράπεζες και τότε να δράσει ως επικυρίαρχος. Τότε όμως μπορεί να δούμε αντιδράσεις, κοινωνικές ή και πολιτικές από κυβερνήσεις, που ούτε τις φαντάζεται.

Σε όλα αυτά βέβαια, η Ελλάδα δεν παίζει, ούτε και θα μπορούσε να παίξει, όπως απαιτεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης. Και οι βόρειοι και οι νότιοι μας έχουν του πεταμού, ο Σαμαράς έχε προφανώς πάρει το μήνυμα και όχι μόνο δεν τόλμησε να κάνει τον νταή, αλλά και η επιστολή που έστειλε με τον Παπούλια αποτελεί μνημείο ταπεινότητας, για να μη πούμε τίποτα βαρύ. Υιοθέτησε πλήρως την διατύπωση που ζητούσαν οι γερμανοί και λέει ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της και θεωρεί το πρόγραμμα προσαρμογής (το μνημόνιο) «ιδιοκτησία της», που σημαίνει ότι το ενστερνίζεται πλήρως. Ζητάει απλά  βοήθεια και αλλαγή κάποιων όρων που αποδεδειγμένα δεν ωφελούν, για να επέλθει ανάπτυξη.

Δηλαδή, ο Σαμαράς αφού μας τάραξε στον αντιμνημονιασμό επί δύο χρόνια, αφού υπονόμευσε την κυβέρνηση Παπαδήμου και μας πήγε σε εκλογές, τώρα υιοθετεί την πολιτική του Μνημονίου και απλώνει το χέρι για βοήθεια. Πάλι καλά, αν δεν είναι ήδη πολύ αργά, καθώς οι πάντες παίρνουν αποστάσεις από εμάς και  η Ευρώπη είναι άνω – κάτω. 

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr