Για άλλη μία φορά, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών μας ξεχώρισε ως «ειδική περίπτωση» και κυρίως ως το «κακό σπυρί» της Ευρωζώνης. Είπε ότι η Ιρλανδία πάει καλά, η Πορτογαλία πάει καλά, και μόνον η Ελλάδα δεν προσπαθεί να κάνει αυτά που πρέπει, ή κάτι παρόμοιο. Έμμεσα μάλιστα έδειξε με το δάκτυλο τη χώρα μας ώς την αιτία που η Ισπανία έχει προβλήματα, κάτι βέβαια που δεν αληθεύει και τόσο, αφού εκεί τα προβλήματα ξεκίνησαν από τη φούσκα των ακινήτων και τις τράπεζες που την χρηματοδοτούσαν. Πιθανώς όμως να εννοούσε ότι λόγω Ελλάδας δημιουργήθηκε η αναστάτωση στις αγορές και έφτασε και στην Ισπανία.

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως των δηλώσεων του Σόϊμπλε ήταν ότι τάβαλε με τον Ομπάμα και με επίθεση κατά του Μπλερ και με τη Βρεταννία. Στον Ομπάμα είπε να κοιτάει τα μεγάλα ελλείμματα των Η.Π.Α. και να σταματήσει να κάνει υποδείξεις προς την Ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία και στον Μπλερ, που τόλμησε να δηλώσει ότι η σωτηρία της Ευρωζώνης εξαρτάται από τη Γερμανία, του πέταξε ότι αν η χώρα του θέλει τη σωστηρία της Ευρωζώνης ας μπει μέσα και να βοηθήσει για να σωθεί.

Αυτοί βέβαια οι παλληκαρισμοί οδηγούν και σε άλλα συμπεράσματα. Όπως ότι το Βερολίνο επιμένει ότι η πολιτική της λιτότητας που επιβάλλει η ίδια και όχι η πολιτικής της ρευστότητας που ακολουθεί η Ουάσινγκτον είναι η σωστή και ότι η Γερμανία δέχεται πιέσεις από πντού και αποφάσισε να αντιδράσει. Χωρίς να ξεχνάμε ότι τέλη Ιουνίου η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να πάρει την έγκριση της Βουλής της για τη σύσταση και χρηματοδότηση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης και το νέο σύμφωνο σταθερότητας.

Στο μεταξύ, η Ισπανία ζήτησε επίσημα βοήθεια για να στηρίξει τις τράπεζες της και αυτό θα σημαίνει κάποιο μνημόνιο, τον ίδιο δρόμο  ανακοίνωσε ότι ακολουθεί η Κύπρος και μάλιστα παραμονές που αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ μαύρα σύννεφα συγκεντρώνονται πάνω από την Ιταλία και τη Γαλλία. Γι’ αυτό και λέμε ότι μπορεί να διαλυθεί η Ευρωζώνη, ή και να μας οδηγήσουν στην έξοδο, πριν προλάβουμε να φύγουμε μόνοι μας...

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι καταβάλλουμε φιλότιμες προσπάθειες να τους προλάβουμε, αν κρίνουμε από τα απερίγραπτα που συμβαίνουν στην Αθήνα, πριν καν εμφανισθεί η κυβέρνηση. Ας αφήσουμε στην άκρη την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς  του Σαμαρά, που ήταν ένα ατυχές γεγονός, όλα τα άλλα είναι για γέλια και κλάματα. Να πούμε για τον Ράπανο, πως τον εγκλώβισαν, μετά τον άφησαν δίως στήριγμα και στο τέλος είπαν το απαράδεκτο ότι ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε τα χρόνια προβλήματα της υγείας του; Να πούμε ότι χθες έτρεχαν να βρουν αντικαταστάτη του Ράπανου; Να πούμε ότι όλη αυτή η κατάσταση προκάλεσε καθυστέρηση στον ερχομό της Τρόϊκας, ενώ οι ξένοι επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι λεφτά δεν έχει αν δεν αξιολογηθεί η κατάσταση στην Ελλάδα; Να πούμε ότι οι τροϊκανοί και οι ξένοι  είναι στα κάγκελα με όσα λέει η προγραμματική κοινή διακήρυξη  των Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗ.ΜΑΡ., που ουσιαστικά ανατρέπει την λογική του μνημονίου; Ή ότι είναι στα κάγκελα γιατί ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς απέφυγαν να κάνουν μία κυβέρνηση με κάποιο βάρος;

Αφήστε δε το απερίγραπτο αλαλούμ, που δείχνει άγνοια, επιπολαιότητα και αδιαφορία για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με την απόφαση να πάει στη σύνοδο κορυφής ο Αβραμόπουλος ως αντικαταστάτης του Σαμαρά, για να επισημανθεί από τις Βρυξέλλες στην Αθήνα ότι σύνοδος κορυφής σημαίνει εξ ορισμού σύνοδο πρωθυπουργών και αρχηγών κρατών και όχι υπουργών. Οπότε επιστρατεύτηκε ο Παπούλιας βέβαια...

Ολα αυτά δείχνουν παντελή έλλειψη σοβαρότητας και δείχνουν επίσης δυστυχώς ότι η χώρα μας, βαθιά στην ψυχή της, δεν την θέλει την Ευρωζώνη. Είναι έξω από τη νοοτροπία της. Είναι αγκυλωμένη σε άλλο μοντέλο, που ο έχουμε ονομάσει... ελληνική  πραγματικότητα!

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr