Ωστόσο, αυτή η επιμονή του στην αντισυστημική ψήφο ενδεχομένως να είναι και προσπάθεια ανάσχεσης της δυναμικής που έχει αναπτυχθεί υπέρ του και με τη βοήθεια βέβαια του Σαμαρά που δεν τραβάει. Δεν είναι δυνατόν να λέει ότι δεν θα γίνει εκμετάλλευση του Ελληνικού, ότι θα ακυρώσει το πρόγραμμα «Ηλιος» γιατί βασίζεται στη λεηλασία της ελληνικής δημόσιας γης, ότι κατά περίπτωση θα εκμεταλλευθεί τα πετρέλαια, αν υπάρχουν, ή ότι θα καταργήσει το λεγόμενο «fast track” που έχει σαν στόχο να διευκολύνει την ανάπτυξη.

Οι έλληνες παραμυθιάζονται από αυτά που θέλουν να ακούν, αλλά ταυτόχρονα θέλουν και να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που υπαρχουν για να βελτιωθεί η κατάσταση, εφόσον βέβαια δεν ζητούνται από αυτούς θυσίες και λογική. Γι’ αυτό θέλουν την παραμονή στην Ευρωζώνη, αλλά όχι τα μνημόνια. Επομένως όλα τα παραπάνω, όπως και άλλα που περιλαμβάνονται στο ΣΥ.ΡΙΖ.Αικο πρόγραμμα σηματοδοτούν απώλεια εκμετάλλευσης των ευκαιριών που παρουσιάζονται.

Δυο τινά λοιπόν μπορεί να εξηγούν την επιμονή του Τσίπρα στην αντισυστημική πολιτική. Ή δεν θέλει το κόμμα του πρώτο, ώστε να φάνε όλη την χλαπάτσα η Νέα Δημοκρατία μαζί με όσους την στηρίξουν, ή είναι τόσο αγκυλωμένος στις αριστερομαρξιστικές ιδεοληψίες και εγκλωβισμένος από τις περίφημες “συνιστώσες”, που δεν μπορεί να ξεφύγει. Αν συμβαίνει το δεύτερο, σημαίνει ότι έχει τυφλωθεί πολιτικά και δεν μπορεί να προσγειωθεί ούτε στο ελάχιστο στην πραγματικότητα.

Αν όμως συμβαίνει το πρώτο, ισχύει αυτό που είπαμε. Κατάλαβε ότι το έχει παρατραβήξει, προφανώς δεν θέλει να του σκάσει η χώρα στα χέρια, αντιλαμβάνεται ότι μονομερής καταγγελία του μνημονίου οδηγεί σχεδόν αυτόματα στην έξοδο από την Ευρωζώνη γιατί οι άλλοι δεν θα δεχθούν να διαπραγματευθούν εκ των υστέρων (ούτε καν θα δεχθούν συνάντηση), ίσως του έρχονται και κάποια μηνύματα από αριστερά κόμματα ευρωπαϊκών χωρών και τώρα προσπαθεί να απωθήσει το κύμα.

Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι τώρα μπορεί να ανατραπεί αυτή η δυναμική. Ένα μεγάλο ποσοστό του μέσου έλληνα έχει παραμυθιαστεί, η δυναμική που στις προηγούμενες εκλογές παρατηρήθηκε στις μεγάλες πόλεις, φαίνεται να επεκτείνεται και στην επαρχία, οπότε δεν ξέρουμε αν το φρένο που βάζει (αν το βάζει με τη θέλησή του) θα πιάσει. Ακόμη και αυτά τα τρελλά και εξόχως αντιαναπτυξιακά  που λέει με αφορμή την παρουσίαση της περιβαλλοντικής πολιτικής, ακούγονται σαν μουσική στα αυτιά όλων εκείνων που έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική και τον ορθολογισμό.

Ενδεχομένως λοιπόν να είναι αργά για τον Αλ. Τσίπρα και τους δικούς του, αν πραγματικά τρομάζουν μπροστά στην προοπτική της εξουσίας και των ευθυνών της.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr