Κάποιοι έφεραν αντιρρήσεις στο να παραμείνει ο Παπαδήμος, όπως πρότεινε ο Κ. Παπούλια, άλλος ξέθαψε από τα αζήτητα τον φοβερό Αρσένη και τρίτος κατέφυγε στη λύση κάποιου ανώτατου δικαστικού, παρόλο που μπροστά μας και μέχρι να γίνουν εκλογές μεσολαβεί μία σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Σικάγο και μία έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής ένωσης με θέμα την ανάπτυξη, αυτό δηλαδή που υποτίθεται ότι μας καίει.

Τελικά επελέγη ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ο Παναγιώτης Πικραμένος (Τάκη τον φώναζαν οι φίλοι του στα φοιτητικά χρόνια), άνθρωπος ηπίων τόνων και αξιοπρεπής. Το πιθανότερο είναι λοιπόν ότι θα παραστεί όπου πρέπει να παραστεί ως βωβό πρόσωπο.

Αλλά μη νομίζετε ότι υπήρχε προθυμία και για την πλήρωση των υπουργικών θέσεων που θα πλαισιώνουν τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό ως τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου. Το αντίθετο. Άλλοι στους οποίους έγινε πρόταση αρνήθηκαν και για κάποιες θέσεις έψαχναν τους κατάλληλους και δεν έβρισκαν. Αναμφίβολα, η Ελλάδα έχει στερέψει και από έμψυχο υλικό, ικανό και πρόθυμο να αναλάβει ευθύνες. Αυτός άλλωστε είναι ένας μεγάλος φόβος αν φύγουμε από την Ευρωζώνη και δεν υπάρχει η καθοδήγηση και η πίεση που τόσο έχουμε ανάγκη.

Ολα αυτά αποδεικνύουν πόσο πίσω έχουμε μείνει ως χώρα και ως κοινωνία και πόσος πολτός δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Άγνωστιο από που βγάζουν το συμπέρασμα ή αντλούν την ελπίδα όσοι με καλή πίστη υποστηρίζουν ότι εκτός Ευρωζώνης η χώρα θα επιβιώσει. Μακάρι να έχουν δίκιο. Η ιστορία όμως και οι εμπειρίες, σε συνδυασμό με την πολύ δύσκολη συγκυρία και τις απαιτήσεις των καιρών, οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα.

Θα πουν κάποιοι ότι αυτές είναι αυθαίρετες και απαισιόδοξες απόψεις. Μακάρι να έχουν αυτοί δίκιο και εμείς άδικο.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr