Από εδώ και εμπρός, ο Θεός της Ελλάδος να βάλει το χέρι του, αλλά με τα δεδομένα ποσοστά, τις θέσεις των κομμάτων και τις δηλώσεις των αρχηγών τους, η απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης απαιτεί συνδυασμούς, ελιγμούς, συμβιβασμούς και πιέσεις που δεν έχουμε ξαναδεί. Ο κόσμος προσπάθησε να επιβάλει τη δική του φαντασιακή πραγματικότητα, γεμάτη αντιφάσεις,  όπως η παραμονή στην Ευρωζώνη δίχως δεσμεύσεις και θυσίες, έχουμε τους παίκτες σαν τον Τσίπρα, τον Καμμένο, τον Κουβέλη με τα σχέδια και τις φιλοδοξίοες τους,  αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι δανειστές, το ευρώ, ακόμη και το ελληνικό κατεστημένο. Προς το παρόν είναι αδύνατο να προβλέψουμε που θα καταλήξουν όλα αυτά, ο χρόνος όμως  επείγει και η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι μισοί ψηφοφόροι, ή περίπου τόσοι, τάχθηκαν εναντίον των δεσμεύσεων του μνημονίου. Από εκεί και πέρα, κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να σταθεί, όχι μόνο γιατί  δεν θα διέθετε τις απαιτούμενες έδρες στη Βουλή. Αν μπουν ο ΛΑ.Ο.Σ. ή Οικολόγοι –Πράσινοι στη Βουλή και  δεχθούν να συμμετάσχουν, οι έδρες θα ξεπεράσουν ίσως τις 155, αλλά και πάλι τα ποσοστά στους ψηφόρους θα μέχρι 38%, πολύ λίγο δηλαδή. Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όπως πρότεινε ο Βενιζέλος, ή κυβέρνηση ευρωπαϊκού προσανατολισμού και επαναδιαπράγμάτευσης του μνημονίου, όπως είναι η θέση της Νέας Δημοκρατίας, θα μπορούσε θεωρητικά να σχηματισθεί, αλλά στην πράξη δεν θα είναι εύκολο.

Ο Τσίπρας φιλοδοξεί να γίνει ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά ενδεχομένως να αποτελέσει το φόβητρο για να πέσουν διάφορες δυνάμεις και να δούμε προσχωρήσεις βουλευτών από τους “Ανεξάρτητους Έλληνες” και την ΔΗ.ΜΑΡ για να γίνει κυβέρνηση που θα στηρίζεται σε περισσότερες από 160 έδρες στη Βουλή. Δεν αποκλείεται και κάποιο από τα δύο αυτά κόμματα να ρίχνει νερό στο κρασί του και να συμμετέχει. Αυτά με την προϋπόθεση ότι οι δανειστές θα δεχθούν να κάνουν μία επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, έστω και για τα μάτια, έστω και για να επισημοποιηθεί η προειλημμένη απόφαση κάποιας χαλάρωσης, με την έννοια ότι το πρόγραμμα των δεσμεύσεων θα υλοποιηθεί σε τρία χρόνια και όχι σε δύο.

Αν  όμως οι δανειστές δεν δέχονται επαναδιαπραγμάτευση, αν επιμένουν στην τήρηση των δεσμεύσεων, αν παγώσουν για ένα-δύο μήνες την δανειακή σύμβαση και δεν εκταμιεύσουν χρήματα, τότε το πράγμα αλλάζει. Με αυτή την έννοια και όχι μόνο με αυτή, αλλά και αν δεν βγαίνει η εξίσωση του σχηματισμού κυβέρνησης, η διενέργεια νέων εκλογών σύντομα, μπορεί να είναι αναγκαστική, παρ’ όλο που ο κόσμος δεν τις θέλει. Και βέβαια υπάρχει πάντα και το πιθανό ενδεχόμενο, να εκμεταλλευτούν οι ευρωπαίοι το αλαλούμ που προκάλεσε με τη δημιουργική φαντασία του, ή και με το χιούμορ που διαθέτει αφθονο, ο ελληνικός λαός και να μας οδηγήσουν στην  έξοδο από την Ευρωζώνη, στην άτακτη χρεοκοπία και στη δραχμή.

Τότε θα έχουμε χρόνο και ευκαιρίες για ασταμάτητα γέλια.

‘Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr