Κατ’ αρχήν και κυρίως, τα πάντα θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματα των εκλογών και τον συσχετισμό των δυνάμεων. Αν τα αποτελέσματα είναι πολύ άσχημα για το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή κάτω από 18%, ίσως και 19%, είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν γκρίνιες, ακόμη και εσωκομματικές εξελίξεις. Ήδη βγήκαν οι Διαμαντοπούλου και ο Ραγκούσης να πουν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζητά ο Βενιζέλος «συγγνώμην» για την διακυβέρνηση των δύο τελευταίων ετών. Πιστεύουν ότι η επιλογή της πολιτικής που ακολούθησε ήταν η σωστή για τη χώρα, αφού δεν υπήρχε άλλος δρόμος και αν θεωρήσουν ότι δεν πήγε καλά το κόμμα, θα του τα ρίξουν, χωρίς να αποκλείεται ακόμη και η αποχώρησή τους, αν και δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο τις αμέσως επόμενες μέρες.

Αν η διαφορά Νέας Δημοκρατίας ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλη, κοντά στις δέκα μονάδες, ή και περισσότερες, το ΠΑΣΟΚ ίσως αποδεχθεί τον σχηματισμό κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Σαμαρά, αλλά παίζεται αν θα συμμετάσχει ή αν θα δώσει ψήφο ανοχής προς την κατεύθυνση των πολιτικών που υπαγορεύουν οι δεσμεύσεις της χώρας. Τότε βεβαίως μπορεί να προκληθεί νέα ταραχή από τους ακραιφνείς  ΠΑΣΟΚους, τύπου Παπουτσή, ας πούμε. Οπότε κανείς δεν μπορεί να προδικάσει από τώρα τη συνέχεια. Το βέβαιο είναι ότι την κατάσταση θα την βοηθήσει η είσοδος στη Βουλή κομμάτων όπως η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη και η Δράση του Στέφανου Μάνου, εφόσον ο Σαμαράς τους συμπεριελάμβανε σε μία κυβέρνηση συνεργασίας. Τότε θα ήταν πιο εύκολο για το ΠΑΣΟΚ να στηρίξει ή και να συμμετάσχει.

Το ΠΑΣΟΚ πολύ δύσκολα θα στηρίξει μία κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας, Ανεξάρτητων Ελλήνων του Π. Καμμένου και του ΛΑ.Ο.Σ. του Γ. Καρατζαφέρη, αν βέβαια ο τελευταίος βρίσκεται στη Βουλή, μαζί με το κόμμα του. Δεν συζητείται η συμμετοχή σε μία τέτοια κυβέρνηση, ή και η στήριξή της, όχι μόνο λόγω του «δεξιού» προσανατολισμού της, αλλά και επειδή τα δύο αυτά κόμματα κινήθηκαν εντελώς αντιμνημονιακά - αντιευρωπαϊκά προεκλογικά και η συμμετοχή τους σε κυβέρνηση με τη Ν.Δ. θα σημαίνει ότι ανάλογη θα είναι και η τάση. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο Σαμαράς δεν θέλει και πολύ για να το γυρίσει πάλι… Το ΠΑΣΟΚ θα ήθελε αντίθετα μία κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία και τη Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη, αλλά και αυτή η εξίσωση δεν βγαίνει. Ή μάλλον είναι απίθανο να βγει και δεν θα την θέλει και ο Σαμαράς.

Ο Βενιζέλος επίσης θα έχει άλλους δύο πονοκέφαλους από την επομένη των εκλογών. Ο ένας θα προκληθεί αν δεν πάει καλά, γιατί τότε θα αναγκαστεί να τα ρίξει στον Γιώργο Παπανδρέου και δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει ο τελευταίος, αλλά και άλλοι. Ο δεύτερο πονοκέφαλος θα προκληθεί αν τα δύο κόμματα, δηλαδή η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σχετικά κοντά και πάνω από 20% και όλοι, μέσα και έξω από την Ελλάδα, θα τους πιέζουν να συνεργαστούν.

Τα μέτρα και οι πολιτικές που θα πρέπει να αποφασιστούν τον Ιούνιο, που θα είναι επώδυνα. Αν αυτά τα μέτρα τα πάρει μία κυβέρνηση Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ και το σχήμα τους είναι θνησιγενές, με την έννοια ότι δεν θα καταφέρει να σταθεί για τουλάχιστον μία διετία και έχουμε σύντομα νέες εκλογές, τότε τα δύο κόμματα θα βγουν ακόμη πιο σοβαρά τραυματισμένα, μέχρις εξαφάνισης. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχει η κυβέρνηση προοπτική παραμονής στην εξουσία, τουλάχιστον δύο ετών, μέχρις ότου η χώρα αρχίζει δειλά-δειλά να βγαίνει από το βάθος του πηγαδιού, αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση μίας τέτοιας κυβέρνησης για δύο χρόνια, ακόμη και αν τρίτο πρόσωπο, ο Παπαδήμος ή σαν τον Παπαδήμο γίνει πρθυπουργός.

Το τελευταίο σενάριο είναι το χειρότερο για τη χώρα, για το ΠΑΣΟΚ (και για τη Ν.Δ.). Το ΠΑΣΟΚ παίρνει πολύ χαμηλό ποσοστό, γύρω στο 15%, η ΝΔ. δεν ξεπερνάει το 25% και χαιρέτα μου τον πλάτανο… Σ αυτή την περίπτωση το ΠΑΣΟΚ πολύ δύσκολα θα έχει μέλλον. Οσο για τη χώρα, αφήστε τα καλύτερα.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr