Μία μονάδα πάνω, μία κάτω, δεν θα έχει και τόση σημασία, αν και αυτό δεν είναι απόλυτο γιατί για κάποια κόμματα μπορεί να σημαίνει είσοδο ή όχι στη Βουλή, για άλλα αν θα πρωτεύσουν στον ευρύτερο χώρο τους και για μερικά, ενδεχομένως εσωκομματική αναταραχή. Όλα αυτά μπορεί να έχουν τη σημασία τους, αλλά δεν έχει νόημα να τα συζητάμε τώρα, ενώ οι κάλπες θα ανοίξουν όλα τα μυστικά σε ελάχιστες ημέρες.

Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι, όχι πολλοί είναι η αλήθεια, που δεν αποκλείουν την αλλαγή της εικόνας του πολιτικού σκηνικού αυτή την εβδομάδα. Η άποψή τους είναι ότι σύμφωνα με την πείρα από   προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το 10% των ψηφοφόρων αποφάσιζε τι θα ψηφίσει την τελευταία στιγμή και το 15% (δηλαδή 10% +5%) την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών. Αυτά σε ομαλές περιόδους, οπότε είναι πιθανό αυτά τα ποσοστά να είναι ακόμη μεγαλύτερα σήμερα και να κρύβουν εκπλήξεις.

Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και να μην είναι. Δεν αποκλείεται να υπάρχει ρευστότητα, ίσως και μία βουβή ψήφος, αλλά από την άλλη πλευρά δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι αναποφάσιστοι της τελευταίας εβδομάδας θα ψηφίσουν τόσο διαφορετικά από τους αποφασισμένους, ώστε να ανατρέψουν την εικόνα που δείχνει να έχει διαμορφωθεί.Σε κάθε περίπτωση, θα τη δούμε την πραγματικότητα την Κυριακή το βράδυ.

Όμως εκείνο επίσης που αποτελεί θέμα συζήτησης με αρκετά ερωτηματικά αυτές τις ημέρες είναι τι θα κάνει ο Σαμαράς την επομένη των εκλογών. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η Νέα Δημοκρατία θα έλθει πρώτο κόμμα, όπως θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι δεν θα έχει αυτοδυναμία, κάτι που ούτε ο Κ. Καραμανλής πιστεύει και γι΄ αυτό στη δήλωση «στήριξης» που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί αυτήν. Υπάρχει η αίσθηση ακόμη ότι τις τελευταίες ημέρες, ούτε ο Σαμαράς μιλάει με φανατισμό για αυτοδυναμία. Από εκεί και πέρα λοιπόν, πάρα πολλά θα εξαρτηθούν από τα ποσοστά και τους συσχετισμούς των δυνάμεων.

Ο Σαμαράς θέλει να γίνει οπωσδήποτε πρωθυπουργός τώρα και «απειλεί» με νέες εκλογές αν δεν πάρει αυτοδυναμία, απορρίπτοντας συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Έχει μία κρυφή ελπίδα να πάρει πάνω από 140 έδρες και μετά να προσχωρήσουν στο κόμμα τους κάποιοι βουλευτές του Καμμένου, μερικοί του Καρατζαφέρη και αν μπουν στη Βουλή η Μπακογιάννη ή ο Μάνος, κάποιους και από αυτούς. Ωστόσο και αυτό το σενάριο φαντάζει πολύ δύσκολο, μάλλον θα χρειάζεται περισσότερους από αυτούς που θα αποσπάσει από τα παραπάνω κόμματα. Άλλωστε και να καταφέρει να μαζέψει με ανεμομαζώματα 151-153 έδρες, πάρα πολύ δύσκολα θα μπορεί να κυβερνήσει με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και το κλίμα που επικρατεί.

Ένα δεύτερο σενάριο είναι να κάνει η Ν.Δ. κυβέρνηση (αν οι αριθμοί των εδρών φτάνουν) με τους «Ανεξάρτητους ΄Ελληνες», τον ΛΑ.Ο.Σ. και εφόσον μπουν στη Βουλή, με τη «Δημοκρατική Συμμαχία» και τη «Δράση». Εκεί όμως θα προκύψει μεγάλο μπέρδεμα γύρω από το μνημόνιο και την πολιτική που θα πρέπει να εφαρμοστεί. Οπότε και αυτό το σενάριο δεν φαίνεται πολύ πιθανό. Και μένει το άλλο, με το ΠΑΣΟΚ.

Η υλοποίηση του σεναρίου κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ εξαρτάται και αυτό, εκτός των άλλων, από τα ποσοστά των δύο κομμάτων και φυσικά από τη βούλησή τους. Αν η διαφορά είναι μεγάλη και η Νέα Δημοκρατία είναι κοντά στην αυτοδυναμία, ενδεχομένως το ΠΑΣΟΚ προσφέρει την ανοχή του σε όλα τα θέματα που αφορούν την εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος.

Αν πάλι η διαφορά είναι μεγάλη, αλλά η Ν.Δ. είναι μακριά από την αυτοδυναμία, μπορεί να χρειαστεί κυβέρνηση συνεργασίας με τον Σαμαρά πρωθυπουργό, με κάποια χρονική προοπτική, όχι μικρότερη των δύο χρόνων. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί τα δύο κόμματα να έχουν την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά αν εν συγκεντρώσουν πάνω από το 50% της λαϊκής ψήφου, θα υπάρχει πρόβλημα, καθώς οι λεγόμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις εμφανίζονται έτοιμες να τα κάνουν σμπαράλια.

Τέλος, δεν μπορεί να αποκλειστεί η εξέλιξη του σχηματισμού κυβέρνησης με τρίτο πρόσωπο πρωθυπουργό, κάποιον σαν τον Παπαδήμο δηλαδή, ή τον ίδιο τον Παπαδήμο, που θα την στηρίζουν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Η επιλογή αυτή προϋποθέτει ότι η Ν.Δ. είναι μεν πρώτη, αλλά με ποσοστά που δεν υπερβαίνουν το 25-26% και το ΠΑΣΟΚ κάπου στο 20% ή λίγο παραπάνω. Σε μία τέτοια περίπτωση, ο Σαμαράς δεν θα είναι σε θέση να το αρνηθεί, αφού θα είναι αδύναμος μέσα στο κόμμα τους. Θα έχει πάρει τη Ν.Δ. με πάνω από 33% και θα την έχει φτάσει πολύ πιο χαμηλά και μάλιστα με το ΠΑΣΟΚ στα μαύρα του τα χάλια.

Είπαμε όμως, όλα αυτά είναι σενάρια. Αν κάποιο από αυτά υλοποιηθεί ή κάτι άλλο, θα το αποφασίσει η πραγματικότητα που θα προκύψει από την κάλπη.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr