Υπάρχει φυσικά και η μεγάλη κατηγορία των σοβαρών ανθρώπων που συμφωνούν ή διαφωνούν με τις απόψεις του γράφοντος. Οι θέσεις τους είναι απόλυτα σεβαστές και διαβεβαιώνω ότι διαβάζω όλα τα σχόλια, επομένως και τα δικά τους. Γράφω εγώ αυτά που πιστεύω, γράφουν εκείνοι σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους, που λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν και δεν κρύβω ότι επηρεάζουν την σκέψη μου, όπως ελπίζω να επηρεάζονται αυτοί από τις δικές μου και πάμε παρακάτω.  Αυτή την αμφίδρομη επικοινωνία άλλωστε, υποτίθεται ότι διευκολύνει η σημερινή τεχνολογία του διαδικτύου.

Ωστόσο, είμαι υποχρεωμένος να πω ότι με προβληματίζομαι έντονα όταν αναγνώστες ζητούν από εμένα να προτείνω λύσεις ή και καθοδήγηση. Πιστεύω έντονα ότι αποστολή  της δημοσιογραφίας είναι η περιγραφή όσων συμβαίνουν στο περιβάλλον κατά τρόπο κατανοητό για τους αναγνώστες. Θα μου πείτε βέβαια, ότι άλλο το ρεπορτάζ και άλλο η ανάλυση, η άποψη, ο σχολιασμός. Όντως υπάρχει διαφορά, αλλά από την άλλη πλευρά είναι πολύ βαριά η ευθύνη της καθοδήγησης των πολιτών από τους δημοσιογράφους. Ο επηρεασμός της κοινής γνώμης γίνεται με πιο έμμεσο τρόπο και όχι με κατευθυντήριες γραμμές που παρουσιάζονται χωρίς λογική, με αλλαλαγμούς και για να χαϊδέψουν αυτιά (η εξυπηρέτηση συμφερόντων δεν συζητείται), για να είναι αρεστός ο δημοσιογράφος, φαινόμενο που είναι σε μεγάλη έξαρση σήμερα στη χώρα μας.

Οταν λοιπόν αναγνώστες συμφωνούν με τις απόψεις που διατυπώνονται σε αυτή τη στήλη, αλλά  ρωτούν τι να ψηφίσουν ή ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα, χωρίς όμως να επωφεληθούν από την ψήφο τους τα δύο κόμματα εξουσίας, η απάντηση είναι μία :

Πεποίθησή μου είναι ότι η χώρα πρέπει να κρατηθεί με κάθε τρόπο μέσα στην Ευρωζώνη. Έξω από την Ευρωζώνη, το παρόν θα είναι πολύ χειρότερο από αυτό που ζούμε σήμερα και μέλλον δεν θα υπάρχει. Από πολλές πλευρές και όχι μόνο από την οικονομική. Υπάρχει το ερώτημα κατά πόσον θα παραμείνει η Ευρωζώνη, αλλά αυτό είναι ζήτημα άλλου επιπέδου που δεν εξαρτάται από την Ελλάδα και πάντως αξίζει να επισημανθεί ότι είναι τεράστια τα συμφέροντα που θέλουν πλέον την επιβίωσή της. Θέμα είναι και το κατά πόσον είναι σωστή ή όχι η πολιτική της λιτότητας που έχει επιβληθεί, αλλά και σε αυτό η Ελλάδα μόνη της δεν μπορεί να το επηρεάσει.

Ως εκ τούτου, η άποψη του γράφοντος είναι ότι πρέπει να ψηφιστούν τα κόμματα που είναι υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής, γνωρίζοντας ότι αν καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση ελπίζεται ότι δεν θα μπορούν να συμπεριφέρονται όπως στο αμαρτωλό παρελθόν. Δυστυχώς, σε αυτή τη συγκυρία δεν υπάρχουν ορατές εναλλακτικές λύσεις, αλλά δεν πρέπει να αποκλειστεί η μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αλλαγής της πολιτικής μέσα στο ευρωζωνικό πλαίσιο. Από την άλλη πλευρά, είναι αδύνατον να επιστρέψει η Ελλάδα στο προηγούμενο μοντέλο «ανάπτυξης», για τον απλούστατο λόγο ότι λεφτά δεν υπάρχουν και κανείς δεν δανείζει. Αυτό θα ίσχυε και στην περίπτωση που η χώρα επέστρεφε στη δραχμή!

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr