Κυβέρνηση, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ φοβούνται μήπως η Πρωτομαγιά δώσει την ευκαιρία για διαδηλώσεις αριστερών, συνδικάτων, αγανακτισμένων και λοιπών δυνάμεων που θα την εκμεταλλευτούν οι αναρχοαυτόνομοι και οι «μπαχαλάκηδες» για να ρημάξουν ό,τι έχει απομείνει στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Σε μία τέτοια περίπτωση το κλίμα θα δυναμιτιστεί πέντε ημέρες πριν από τις εκλογές και η ομαλότητα θα τιναχτεί στον αέρα.
Ουσιαστικά όμως ο φόβος όλων αυτών σημαίνει ότι η συντεταγμένη πολιτεία δεν έχει εμπιστιοσύνη στον εαυτό της, ούτε και στις δυνάμεις που έχουν επιφορτιστεί με τη διατήρηση της τάξης, ιδιαίτερα σε μία ευαίσθητη περίοδο, όποως είναι η προεκλογική.
Αυτό είναι ντροπή βέβαια για μία χώρα που παραδέχεται ότι δεν μπορεί να επιβάλει το νόμο και την τάξη και λειτουργεί με τον φόβο κάποιων εκατοντάδων που θεωρούν δικαίωμά τους την ασυδοσία και μερικών άλλων επαγγελματιών βανδάλων, είτε γιατί έτσι νομίζουν ότι προστάζει η κοσμοθεωρία τους, είτε γιατί στόχος τους είναι η καταστροφή και το πλιάτσικο. Αποτελεί αδυναμία καραμπινάτη να τρομάζει το κράτος μπροστά σε τέτοιους τύπους, αντί να τους τσακίζει.
Παράδειγμα και η παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Ας αφήσουμε στην άκρη αν πρέπει να γίνονται παρελάσεις σήμερα ή το τι κοστίζουν αυτές στον φορολογούμενο. Αυτό μπορεί να συζητηθεί κάποια στιγμή, αλλά είναι θέμα το ότι απασχολεί τους πάντες το αν θα γίνουν προπηλακισμοί κατά κυβερνητικών παραγόντων και πολιτικών ή αν θα γίνουν άλλου είδους φασαρίες.
Πολύ σωστά δεν ματαιώθηκαν οι παρελάσεις, που θα εκλαμβανόταν ως υποχώρηση του κράτους μπροστά στους διαφόρους «οργισμένους» ή μάλλον δήθεν «οργισμένους».
Από την άλλη πλευρά, το ΚΚΕ πήρε αποστάσεις και κατήγγειλε ότι ακροδεξιοί ετοιμάζουν προβοκάτσιες, προφανώς για να δείξει ότι αυτό δεν θα ευθύνεται αν γίνουν επεισόδια γιατί οι δικοί του δεν θα συμμετέχουν. Το ίδιο έκανε και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ καλώντας τους οπαδούς του να μην σχηματίσουν «μπλοκ» και ακόμη περισσότερο, να μη ππάνε να δούν τις παρελάσεις.
Σε διάφορες πόλεις οι δήμοι αποφάσισαν να μη στήσουν εξέδρες για τους επισήμους για να μην αποτελούν στόχο, ενώ ο Σαμαράς φρόντισε να μην είναι «παρών» στήνοντας ένα ταξίδι στην Ισπανία και την Πορτογαλία για αδιευκρίνιστους έως αστείους λόγους.
Ε, όλα αυτά δείχνουν ότι το κράτος λειτουργεί, όσο λειτουργεί, υπό τον φόβο της ασυδοσίας κάποιων μειοψηφιών. Αποφεύγει ή αδυνατεί να τις πατάξει όταν παρανομούν και οδηγεί στο γνωστό συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος, είναι ιδέα.
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr