Το καλύτερο θα ήταν να παραταθεί ο βίος της κυβέρνησης Παπαδήμου, να γίνει ανασχηματισμός και να σχηματιστεί μία κυβέρνηση στα πρότυπα της κυβέρνησης Μόντι στην Ιταλία. Άλλο όμως η Ιταλία και άλλο η Ελλάδα, χώρια που τον Σαμαρά τον έχει φάει το άγχος, μήπως και χάσει το πρωθυπουργιλίκι και βιάζεται. Αν κάνει και σε αυτό κωλοτούμπα και δεχτεί να πάνε πιο πίσω οι εκλογές δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο από τις εξαγγελίες και διακηρύξεις του, όταν εκστράτευε υπερήφανος κατά του μνημονίου κα ζητούσε να γίνουν αμέσως εκλογές. Μη νομίζετε βέβαια ότι και ο Βενιζέλος δεν θέλει γρήγορα τις εκλογές. Ξέρει ότι θα τις χάσει, αλλά ελπίζει ότι το ποσοστό που θα πάρει το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του θα είναι σχετικά αξιοπρεπές, τηρουμένων των αναλογιών και των δημοσκοπήσεων. Το κυριότερο, θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο από τον Γ. Παπανδρέου.

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, υπάρχουν και σοβαρά επιχειρήματα υπέρ της διενέργειας εκλογών τώρα. Ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι ακριβώς επειδή τον προσεχή Ιούνιο θα ληφθούν νέα επώδυνα μέτρα εν όψει του 2013 και του 2014, θα πρέπει να παραταθεί η ζωή της κυβέρνησης Παπαδήμου για να τα φορτωθεί αυτή, μία άλλη σχολή σκέψης λέει ότι για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να προηγηθούν οι εκλογές. Σύμφωνα με τη σχολή αυτή, αν τα μέτρα του Ιουνίου τα πάρει η κυβέρνηση Παπαδήμου, την φθορά θα την υποστούν τα δύο κόμματα που την στηρίζουν, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.. Μπορεί λοιπόν αυτή φθορά να φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να μη μπορούν τα δύο αυτά κόμματα να σχηματίσουν μαζί κυβέρνηση, όταν αργότερα γίνουν οι εκλογές.

Στο μεταξύ βέβαια, επειδή η χώρα αυτή είναι ο παράδεισος του αλαλούμ, ώστε να μη βγαίνει άκρη ούτε τις πιο κρίσιμες στιγμές, γίνονται ήδη διεργασίες που μπερδεύουν ακόμη περισσότερο το πολιτικό σκηνικό. Ο Σαμαράς προσπαθεί να βρει τρόπους να επαναφέρει στο μαντρί κάποιους από εκείνους που διαγραφήκαν, αλλά ξεμύτισε ο Καμμένος με σημαία αντιμνημονιακή και στη Βόρεια Ελλάδα οργανώνει κίνηση ο Ψωμιάδης λέγοντας κάτι ακατάληπτα που μόνον ο ίδιος καταλαβαίνει και αν. Στο ΠΑΣΟΚ πάει να πάρει την ηγεσία ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος λέει ότι τον υποστηρίζει και την ίδια στιγμή πετάει την παρόλα περί συνεργασίας με τον Σαμαρά μετά τις εκλογές, ενώ ο φοβερός Παπουτσής διεκδικεί την ηγεσία (να δείτε που θα το πάει αντιμνημονιακά). Σαν να μην φτάνει αυτό οι πληροφορίες λένε ότι η Κατσέλη θα κάνει κόμμα και θα πάρει κάποιους από εκείνους που είπαν «όχι» στη μνημονιακή σύμβαση, αλλά ούτε η ίδια, ούτε οι άλλοι έχουν διαγραφεί από το ΠΑΣΟΚ ακόμη.

Στην Αριστερά, το ΚΚΕ πορεύεται μόνο και με καθαρή αντιευρωπαϊκή γραμμή, ο Τσίπρας το τραβάει στα άκρα, αν και δεν προβάλλει σύνθημα «έξω από το ευρώ», ενώ ο Κουβέλης θέλει να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, λέγοντας «όχι» σε όσα ενδεχομένως θα μας κρατήσουν σε αυτήν και την ίδια στιγμή επικρίνει την γερμανική Αριστερά επειδή δεν ψήφισε το πακέτο στήριξης της Ελλάδας την Δευτέρα. Δεξιά πάλι, έχουμε την Ντόρα που προσπαθεί να κρατηθεί, αλλά τρώει κτυπήματα σαν το τελευταίο για τα λεφτά που έβγαλε ο Κούβελος στο εξωτερικό και υπάρχει πάντα ο αγέρωχος Μάνος που απειλεί να κατέβει στις εκλογές. Τέλος ο Καρατζαφέρης, προσπαθεί να συνέλθει από την αποχώρηση των Βορίδη και Γεωργιάδη και ονειρεύεται να βάλει στο μαντρί του την «Χρυσή Αυγή» και ό,τι ακροδεξιό κυκλοφορεί στη χώρα.

Είναι βέβαιο ότι θα κατεβούν και άλλα κόμματα και κομματίδια στις εκλογές. Επομένως το συμπέρασμα είναι ένα: μύλος εν όψει εκλογών και ο Θεός βοηθός...

Άγγελος Στάγκος

[email protected]