Δεν ξέρουμε αν ο Σαμαράς τα κατάλαβε αυτά μετά τη συνάντησή του με τον Παπαδήμο και ακούγοντας τις χθεσινές δηλώσεις των Μέρκελ και Σαρκοζί. Δεν ξέρουμε καν αν τα καταλαβαίνουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που βγήκαν χθες για να δηλώσουν ότι δεν θα ψηφίσουν την μείωση των συλλογικών συμβάσεων ή τις περικοπές των δώρων. Ο αρχηγός της Ν.Δ. πάντως άφησε ένα παράθυρο ανοιχτό λέγοντας ότι αν καταλήξουν σε κάποια συμφωνία οι κοινωνικοί εταίροι, θα την δεχθεί. Ολοι γνωρίζουν εξάλλου ότι οι κατώτερες συλλογικές συμβάσεις έχουν ήδη ατονίσει στην πράξη, για να μην πούμε ότι έχουν καταργηθεί.

Βεβαίως υπάρχει το ερώτημα γιατί επιμένουν τόσο πολύ οι της Τρόϊκα στην μείωση των μισθών και των ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα. Το επιχείρημα ότι έτσι ελπίζουν να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας είναι γνωστό, αλλά αυτό θα αποδώσει μεσομακροπρόθεσμα και όχι βραχυπρόθεσμα. Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι οι κυβερνήσεις διαφόρων χωρών που καλούνται να συμβάλλουν στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας κλωτσάνε γιατί οι δικοί τους μισθοί και τα ημερομίσθια είναι χαμηλότερα από τα δικά μας ή γιατί έφτυσαν αίμα για να βγουν από τον έλεγχο του ΔΝΤ. Η Τσεχία, η Σλοβακία, η Εσθονία και άλλες έχουν εκδηλώσει τέτοιες διαθέσεις.

Όπως και νάχει το πράγμα, οι μέρες είναι μετρημένες. Οι διαπραγματεύσεις με την Τρόϊκα για το νέο μνημόνιο έχουν προγραμματιστεί για τις 16 Ιανουαρίου, αν έλθει. Κάπου εκεί πρέπει να τελειώσει και η ιστορία του PSI. Μετά, αν όλα πάνε καλά, θα υπογραφεί μία συμφωνία για να δοθούν τα λεφτά για το PSI και να αρχίσει η διαδικασία του. Στη συνέχεια θα οριστικοποιηθεί το μνημόνιο και θα ξεκινήσει η διαδικασία επικύρωσής του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Και αφού όλα πάνε κατ΄ ευχήν, τότε θα αρχίσει η εκταμίευση. Με λίγα λόγια έχουμε μπροστά μας να ανεβούμε βουνά και να διαβούμε θάλασσες. Και μόνο αν τα καταφέρουμε θα ανάψουν το πράσινο φως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]