Ο Σαμαράς λοιπόν ήταν εκείνος που επέμενε να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου και ο ΛΑ.Ο.Σ. Το έκανε για δύο λόγους. Ο ένας ήταν για να μην είναι απέξω ο Καρατζαφέρης και καρπώνεται τα αποτελέσματα των πολλαπλών ασκήσεων κωλοτούμπας που αναγκάστηκε να κάνει, όπως αναμενόταν, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ο δεύτερος και κυριότερος όμως ήταν να προετοιμασθεί το έδαφος για κυβέρνηση των δύο κομμάτων, αν η Ν.Δ. δεν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, που είναι και το πιθανότερο. Ο Σαμαράς γνώριζε και γνωρίζει ότι θα είναι πολύ δύσκολη υπόθεση η αυτοδυναμία και βασικά τον ενδιέφερε και τον ενδιαφέρει να είναι πρώτο κόμμα η Ν.Δ., με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό.

Με το νόμο Παυλόπουλου, το πρώτο κόμμα πριμοδοτείται  με 50 έδρες και έτσι δεν αποκλείεται η Ν.Δ να φτάσει τις 145 περίπου, οπότε τις υπόλοιπες θα τις βρει από τον ΛΑ.Ο.Σ. που μπορεί να βλέπει τα ποσοστά του να πέφτουν, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα έχει οπωσδήποτε 10-12 έδρες. Στο κόλπο είναι και ο Βορίδης που αποδεικνύεται ο υπουργός με τις περισσότερες  δηλώσεις στην κυβέρνηση Παπαδήμου και εκείνος που κάνει τις συνεχείς επιθέσεις στην  κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έτοιμος να κατεδαφίσει τις επιλογές του, μπλοκάροντας όσα και όπου μπορεί. Θυμηθείτε τις δηλώσεις του για την εφεδρεία, για τα ταξί, την απαίτησή του να έχει τη συναίνεση όλων για να υπογράψει σύμβαση με τη Ζήμενς, προκειμένου να λειτουργήσουν οι νέοι σταθμοί του μετρό και η ουσιαστική άρνησή του να προχωρήσουν τα μεγάλα έργα (οι οδικοί άξονες) για να αρχίσει η απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ.

Εφόσον το σενάριο αυτό Πάρει σάρκα και οστά, κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει τον Σαμαρά και τη Ν.Δ. ότι συνεργάζεται με την ακροδεξιά και όχι πάντως το ΠΑΣΟΚ, ή ό,τι έχει μείνει από αυτό, αφού δέχτηκε να συνυπάρξει με τον ΛΑ.Ο.Σ στη σημερινή  κυβέρνηση Παπαδήμου. Από την πλευρά του, με τη συμμετοχή του ο Καρατζαφέρης κατάφερε να ολοκληρώσει  την προσπάθειά του να ξεφύγει από το δεξί άκρο του πολιτικού φάσματος και να γίνει αποδεκτός στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Αντιληπτό;

Βεβαίως μπορεί να υπάρξουν κάποιες αντιδράσεις από εβραϊκά κέντρα του εξωτερικού.  Αυτά δεν ξεχνούν το παρελθόν του Βορίδη και παλαιότερες δηλώσεις του Καρατζαφέρη. Μην ξεχνάτε όμως και το πρόσφατο ταξίδι του Σαμαρά στο Ισραήλ, όπου μίλησε για στρατηγική συμμαχία, προσπαθώντας να εξασφαλίσει την υποστήριξη των ισραηλινών στην κήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και σε άλλες εθνοπατριωτικές περιπέτειες. Θεωρεί δεδομένη την υποστήριξη του ΛΑ.Ο.Σ σε αυτά και αντίστοιχα ότι θα είναι ανεκτή η συνεργασία της Ν.Δ. με το συγκεκριμένο κόμμα. Ο Θεός να μας φυλάξει με όλα αυτά γιατί ουαί και αλλοίμονο αν η προσέγγιση με το Ισραήλ πάρει αντιτουρκικό χαρακτήρα, ή αν μπούμε σε φασαρίες με την Άγκυρα. Μόνο αυτό μας λείπει στα χάλια που έχουμε. Πρόκειται για πολύ επικίνδυνα παιχνίδια.

Άγγελος Στάγκος

astagkos@reporter.gr