Μπουρδουκλώθηκαν τόσο πολύ με τις παλινωδίες, τις ίντριγκες, τις δήθεν κινήσεις τακτικής, τους καιροσκοπισμούς, τους μακιαβελισμούς, την καμαρίλα, τους εγκλωβισμούς σε θέσεις μη υπερασπίσιμες και την επιβίωσή τους ως αυτοσκοπό, που τελικά αυτοϋπονομεύθηκαν, έχασαν κάθε δυνατότητα ευελιξίας και δημιούργησαν την αίσθηση ακινησίας σε μία στιγμή που απειλή για τη χώρα και το μέλλον της έχει πάρει θανάσιμες διαστάσεις. Ακόμη περισσότερο, επιβεβαίωσαν την μετριότητά τους και δίδαξαν πως δεν πρέπει να συμπεριφέρεται ένας πολιτικός αν θέλει να διατηρεί την αξιοπιστία του. Και τέλος, απέδειξαν ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η δική «επιβίωση» παρά η σωτηρία της χώρας.

Ο Παπανδρέου έκανε και χθες «ξερή» αποδεικνύοντας τη μεγάλη του φόρμα στις γκάφες και στην επιμονή του να παραμένει στο παιχνίδι. Προφανώς σε συνεργασία με τον Βενιζέλο που για άλλη μία φορά πέφτει θύμα της βουλιμίας του για ηγεσία και εξουσία, αλλά και του υπερτροφικού εγώ του, αγνόησαν τον Παπαδήμο, και επέλεξαν για πρωθυπουργό της νέας κυβέρνησης τον γίγαντα της μικροπολιτικής που ακούει στο όνομα Πετσάλνικος, ο οποίος έχει κάνει καριέρα ως υπασπιστής του Παπανδρέου. Είναι φανερό ότι ο φοβερός Ευάγγελος θέλει να είναι το ισχυρό πρόσωπο της νέας κυβέρνησης και να έχει την επαφή με τους ευρωπαίους, προκειμένου να προωθήσει τις φιλοδοξίες του. Το αποτέλεσμα ήταν να εξοργισθεί ο κόσμος, τα μήντια και οι βουλευτές και στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία.

Από την πλευρά του ο Σαμαράς, κάνει ό,τι μπορεί για να δείξει ότι παραμένει σταθερός στον αυτοεγκλωβισμό του από τότε που αποφάσισε να μεταβάλει τη Νέα Δημοκρατία από αστικό, φιλοευρωπαϊκό κόμμα σε κίνημα τύπου ΠΑΣΟΚ του ΄70. Επειδή όμως άλλοι κρατούν την μπαγκέτα (οι ξένοι δανειστές), είμαστε στο χείλος της αβύσσου ως χώρα, τα λεφτά λείπουν και μπορεί να χρεωθεί την καταβαράθρωση, αναγκάζεται να κάνει κωλοτούμπες, προκαλώντας κλυδωνισμούς στο κόμμα του. Επιπλέον, ο Σαμαράς είναι φανερό ότι από την αρχή υπονομεύει τη νέα κυβέρνηση στην οποία σύρθηκε χωρίς να το επιθυμεί και διατηρεί ανοιχτούς λογαριασμούς με την Ευρωζώνη και τους δανειστές, προκαλώντας την οργή τους, κάνοντας έξαλλους του ευρωπαϊστές της Ν.Δ. και θέτοντας σε κίνδυνο την έκτη δόση.

Ο Καρατζαφέρης από την πλευρά του προσπαθεί να δει τι θα κάνει η Ν.Δ. για να καθορίσει τη δική του στάση, μήπως και εξασφαλίσει περισσότερα ψηφαλάκια. Κάνει και αυτός τις κωλοτούμπες του, επιστρατεύσει τη μαγκιά στις δηλώσεις του, παρουσιάζεται σαν υποστηρικτής και ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις από τη νέα κυβέρνηση, αλλά αυτό δεν παίζει και μεγάλο ρόλο. Οι βασικοί παράγοντες παραμένουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία.

Όπως είναι γνωστό, τα τερτίπια και η μικροπολιτική οδήγησαν σε αδιέξοδο, η επιλογή Πετσάλνικου κατέστρεψε τα σχέδια και ο Παπανδρέου αναγκάστηκε να ζητήσει από τον Παπαδήμο να γίνει πρωθυπουργός, αφού προηγουμένως προσπάθησε να τον πείσει ανεπιτυχώς να γίνει αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς που επίσης δεν θέλει στην πραγματικότητα τον Παπαδήμο για τους ίδιους λόγους που δεν τον θέλουν οι Παπανδρέου-Βενιζέλος, την πάτησε γιατί όταν νόμισε ότι η υποψηφιότητά του ήταν «σκοτωμένη» δήλωσε ότι ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα να τον δεχτεί. Ολοι μαζί δεν τον θέλουν γιατί θεωρούν ότι δεν είναι ελέγξιμος από το σύστημά τους, ότι έχει πρόσβαση και θα μιλάει απ΄ ευθείας με τους ευρωπαίους, ότι ξέρει καλά τα ευρωπαϊκά συστήματα και ότι αν αποδειχθεί επιτυχημένος σε ικανοποιητικό βαθμό, ενδεχομένως οι ξένοι θα ασκήσουν πίεση ώστε η νέα κυβέρνηση να παραμείνει στην εξουσία πέραν της 19ης Φεβρουαρίου, ημερομηνία που συμφώνησαν ο Βενιζέλος με το πρωτοπαλλήκαρο του Σαμαρά, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, για δικούς του λόγους ο καθένας. Ο πρώτος για να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και ο δεύτερος γιατί η Ν.Δ. και ο Σαμαράς βιάζονται να πάρουν την εξουσία.

Η αλήθεια είναι ότι ο Παπαδήμος επέδειξε ενδιαφέρον να γίνει πρωθυπουργός αυτή τη φορά, αλλά όχι χωρίς σκληρούς όρους. Επρόκειτο να συζητήσει τους όρους του με τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά , αλλά δεν ξέρουμε τι έγινε. Μπορούμε όμως να φανταστούμε ότι αν οι όροι του Παπαδήμου είναι πολύ σκληροί και φοβηθούν ότι μπορεί να χάσουν τον έλεγχο του παιχνιδιού, δεν θα τους δεχθούν. Αν πάλι του δεχθούν, το πιθανότερο είναι ότι θα προσπαθήσουν να τον υπονομεύσουν. Στο μεταξύ όμως υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι Παπανδρέου και Σαμαράς χάνουν τον έλεγχο πολλών βουλευτών στα αντίστοιχα κόμματά τους. Αν στο μεταξύ δεν γίνουν πράματα και θάματα στην Ευρωζώνη λόγω Ιταλίας, αν πάρουμε τα λεφτά της έκτης δόσης και υλοποιηθεί το νέο πακέτο στήριξης και αν δεν γυρίσουμε στη δραχμή, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθεί το σάπισμα ή και η διάλυση του πολιτικού συστήματος, όπως το ξέρουμε σήμερα. Ενδεχομένως η μέρα αυτή να μην είναι μακριά. Η αρχή έχει γίνει.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]