Περιμένουμε το πακέτο και μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για το βάθος του κουρέματος και τον χρόνο που θα καλύπτει, τα άλλα στοιχεία που θα το περιβάλλουν, όπως ποιος θα αναλάβει το έλλειμμα και ποιος το χρέος, τους χρονικούς ορίζοντες, το μέλλον των τραπεζών και των ταμείων, τις γενικότερες επιπτώσεις και την επιτροπεία – κηδεμονία, στην οποία έχει επικεντρωθεί το ενδιαφέρον των απερίγραπτων ελληνικών μήντια και αρκετών πολιτικών. Ολων αυτών που αντί να βλέπουν το χάλι και τα οικονομικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν, όπως η αστάθεια, ή η ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη ρευστότητητας και επομένως και η ύφεση, ασχολούνται μήπως οι τράπεζες περάσουν σε ξένα χέρια, λές και οι σημερινοί ιδιοκτήτες είναι οικογένεια ή φίλοι τους. Η μήπως την διαχείριση της δυσπραγίας την κάνει ο Ράϊχενμπαχ, ή ένας άχρηστος έλληνας υπουργός.
Για να είμαστε δίκαιοι και να μη κάνουμε τους κυνικούς, έχει σημασία το άν μία χώρα διατηρεί την κυριαρχία και έχει τη δική της βούληση. Στη δική μας βέβαια περίπτωση αυτές οι ιδιότητες έχουν ουσιαστικά χαθεί και τώρα τρέμουμε μήπως περισώσουμε κάποια ανεκτό επίπεδο διαβίωσης, ή αν θα καταντήσουμε Αλβανία των ημερών Χότζα. Η επιτροπεία – κηδεμονία πάντως δεν προϋποθέτει υπογραφή για το κάθε τι. Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στο αντικείμενο που είναι το πακέτο που θα μας δώσει η Μέρκελ για να το εφαρμόσουμε, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις επιπτώσεις. Εκείνο όμως που κάνει εντύπωση είναι το γιατί έχει κάνει τέτοια στροφή προς το πολύ πιο σκληρό η Γερμανία μεταξύ Ιουλίου και σήμερα. Μήπως δεν ήξεραν πριν την ανεπάρκεια της κυβέρνησης, την ανυπαρξία της κρατικής μηχανής, την στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τις αντιδράσεις των συνδικάτων και των συντεχνιών;
Κάνει εντύπωση λοιπόν ότι ο Σόϊμπλε και η Μέρκελ είπαν ότι η συμφωνία της 21ης Ιουλίου βασίστηκε σε λανθασμένα στοιχεία και έπρεπε να αλλάξει. Ο πρώτος μάλιστα το έχει ξανακάνει όταν η πρόβλεψη ήταν ότι θα βγούμε ως Ελλάδα στις αγορές στο τέλος του 2011 ή το 2012 και κάποια στιγμή είπε ότι έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους. Ποιοί έπεσαν δηλαδή έξω, οι «τροϊκανοί» ή οι οικονομικοί σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης; Με λίγα λόγια, έχουμε εμείς τα χάλια μας, αλλά και οι ευρωπαίοι δεν παίρνουν βραβείο σοβαρότητας, ούτε καν οι επικυρίαρχοι, από ό,τι φαίνεται, της Ευρώπης, γερμανοί, που επηρεάζουν φανερά τη Λαγκαρντ του ΔΝΤ, ακόμη και τους αμερικανούς. Γιατί όλοι αυτοί έχουν σκληρύνει απέναντί μας...
Υπήρχε και ίσως υπάρχει ακόμη η εκτίμηση σε κάποιους ότι αν το πακέτο είναι ασήκωτο, ο Γ. Παπανδρέου θα πει «όχι» μέρες πούναι. Δεν φαίνεται κάτι τέτοιο και αν γίνει θα είναι έκπληξη. Εκείνο που φαίνεται είναι ότι όλα εξαρτώνται από το πακέτο της στήριξης και πως θα μπορεί να το πλασάρει η κυβέρνηση. Αν καταφέρει να το πασάρει ως πακέτο σωτηρίας, ίσως ανακτήσει τον έλεγχο, αν όμως παρουσιαστεί από την αντιπολίτευση και τα μήντια ως πακέτο ισοβίων δεσμών σε ανήλιαγα υπόγεια, τότε δεν στέκεται. Η μόνη πρόβλεψη που μπορεί να γίνει είναι ότι το νέο Μνημόνιο (γιατί το πακέτο θα συνοδεύεται από μνημόνιο) θα επιχειρηθεί να περάσει από τη Βουλή με 180 ψήφους.
Άγγελος Στάγκος [email protected] Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr