Οι συντεχνίες, οι συνδικαλιστές και τα κόμματα της Αριστεράς δείχνουν αποφασισμένοι να το πετύχουν και οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους. Η Ελλάδα δεν υφίσταται ουσιαστικά ως συντεταγμένη πολιτεία και το ανώτερο στάδιο είναι η χρεοκοπία και η επιστροφή στη δραχμή. Μόνον ένα θαύμα μπορεί να σταματήσει την ακάθεκτη πορεία προς την ολική καταστροφή. Αν δεν γίνει αυτό το θαύμα, το κλάμα που ακολουθήσει θα είναι γοερό και γενικευμένο. Περί αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά τότε θα είναι αργά και να δούμε που θα πάνε να κρυφτούν οι συνδικαλισταράδες και οι υπόλοιποι.

Κανείς δεν υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθεί το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, όπως κανείς δεν υποστηρίζει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι επώδυνα και οδηγούν σε βίαιη μείωση του βιοτικού επιπέδου εκατομμυρίων ελλήνων. Όποιοι δεν πίστευαν ότι θα φτωχύνουμε πολύ από τη στιγμή που αναγκαστήκαμε να προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης, καθώς ουσιαστικά οι αγορές έπαυσαν να μας δανείζουν, εθελοτυφλούσαν. Όμως, αυτά που συμβαίνουν με τις καταλήψεις υπουργείων, με τις απεργίες, με την προσπάθεια ανάληψης της εξουσίας από τον Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και τους υπόλοιπους, με τα σκουπίδια, με τους προπηλακισμούς και τους ξυλοδαρμούς δημάρχων, με την ακινησία των μέσων μαζικής μεταφοράς και με τις εμπρηστικές και απειλητικές δηλώσεις των συνδικαλισταράδων, ξεπερνούν κάθε όριο, ακόμη και για την Ελλάδα.

Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι ή του ύψους ή του βάθους. Ή θα επιβληθεί η νομιμότητα (με θαύμα), ή θα κυριαρχήσει ο νόμος των συνδικαλισταράδων, που τα παίζουν όλα για όλα πλέον, γνωρίζοντας ότι με τις πρακτικές τους έχουν ήδη πριονίσει το δέντρο στο οποίο είναι ανεβασμένοι. Νομίζουν ότι αν νικήσουν και ανατραπεί η κυβέρνηση, το δέντρο θα είναι αιωνόβιο, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Αποκλείεται να μην πέσει το δέντρο γιατί δεν υπάρχουν λεφτά, δηλαδή λίπασμα που να συντηρεί την εξουσία τους. Απλά θα έχουν πάρει μπόλικο κόσμο στον λαιμό τους. Είναι πολύ πιθανό η αρχή να γίνει από τους εργαζόμενους στην καθαριότητα των δήμων, αν και μένει να το δούμε.

Στο μεταξύ όμως η κυβέρνηση δεν κινδυνεύει μόνο από τις ακραίες κινητοποιήσεις των συνδικαλισταράδων του δημοσίου και κάποιων συντεχνιών. Απειλείται και από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Ήδη η Κατσέλη και η Γιαννακά δήλωσαν ότι δεν θα ψηφίσουν άρθρα του πολυνομοσχεδίου, ακούγεται ότι ο Ρομπόπουλος της Θεσσαλονίκης σκέπτεται να παραιτηθεί και δεν αποκλείεται να υπάρξουν και άλλοι που προς το παρόν δεν εκδηλώνονται. Φυσικά, αν υπάρξει «ανταρσία» κυβερνητικών βουλευτών και το πολυνομοσχέδιο δεν περάσει από τη Βουλή, η κυβέρνηση πέφτει, με άγνωστες άμεσες συνέπειες, αφού η έκτη δόση δεν θα εκταμιευθεί, κατά πάσα βεβαιότητα (και δεν θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις). Αλλά και αν ακόμη ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο, οι εκλογές στο άμεσο μέλλον είναι πολύ πιθανές.

Φανταστείτε λοιπόν εκλογές υπό συνθήκες πλήρους αποσάθρωσης του κράτους, δηλαδή σε καθεστώς αναρχίας...

Αγγελος Στάγκος

[email protected]