Ο Βενιζέλος πήρε την κρυάδα στην πρώτη σύνοδο με τους ομολόγους του που πήρε μέρος. Ανέπτυξε μία πολιτική "τιράντα" πολλών λεπτών για να τους εντυπωσιάσει, αυτοί τον άκουσαν με παγερά πρόσωπα, όταν τελείωσε τον ευχαρίστησαν ευγενικά και συνέχισαν με απόλυτα οικονομικούς όρους σαν να μην είχε μεσολαβήσει η παρέμβασή του. Οταν επέστρεψε στην Αθήνα, η αίσθηση που υπήρχε είναι ότι κατάλαβε τι εστί ευρωπαϊκό βερύκοκο, ειδικά όταν εκπροσωπεί κανείς μία χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας που είναι υποχρεωμένη να στηρίζεται στην καλή θέληση των άλλων.

Ο Ευ. Βενιζέλος ανέλαβε τη θέση που πήρε με πολιτικό σκεπτικό. Ζύγισε τα πράγματα και τις καταστάσεις και μπήκε στην αρένα θεωρώντας ότι θα μπορούσε να χειριστεί πολιτικά τα προβλήματα για σύντομο χρονικό διάστημα 3-5 μηνών και να βγει σχετικά αλώβητος και κυρίαρχος στο ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα αν γίνονταν εκλογές Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Το κακό είναι ότι αν η κυβέρνηση αναγκασθεί να πάει σε εκλογές, αυτό θα οφείλεται γιατί δεν θα μπορεί να μειώσει το έλλειμμα λόγω της ύφεσης, πιθανό ενδεχόμενο που επιβαρύνει και τον Βενιζέλο προσωπικά. Οπότε κατέφυγε στην προσφιλή του μέθοδο, να προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα θέματα πολιτικά και δια δηλώσεων, ενώ βρισκόμαστε σε άλλη φάση. Στη φάση των έργων και των πράξεων και όχι της πολιτικής φιλολογίας.

Τώρα λοιπόν βρίσκεται μπερδεμένος γιατί όπως φάνηκε, δεν τον εγκατέλειψε ούτε η πεποίθηση ότι ο ίδιος μπορεί να δίνει λύσεις, πολιτικές ή νομικές, όπως κανείς άλλος. Την πάτησε με την ειδική συμφωνία που υπέγραψε με τους φινλανδούς, ενώ θα έπρεπε να τους παραπέψει στην Ευρωζώνη, αφού ζητούσαν εγγυήσεις και τώρα επικρατεί αναμπουμπούλα με το νέο σχέδιο στήριξης (της 21η Ιουλίου) της ελληνικής οικονομίας. Δεν του βγήκε η εντύπωση που προωθούσε ότι θα επαναδιαπραγματευθεί τους όρους που επέβαλαν οι δανειστές, καθώς η ύφεση βαθαίνει και η ανεργία αυξάνεται. Χθες είπε ότι πρέπει να παραμείνουμε προσηλωμένοι στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών μας γιατί φαίνεται ότι πήρε μήνυμα από έξω ότι δείχνει τάσεις παρέκκλισης. Παράλληλα, οι δηλώσεις που κάνει για διάφορα θέματα είναι αμφίσημες και χρειάζονται ερμηνείας σε καιρούς που τα πάντα πρέπει να είναι ξεκάθαρα.

Σα να μη φτάνουν αυτά, έχει μπεί και στο στόχαστρο της Νέας Δημοκρατίας, που για έναν Βενιζέλο παλαιότερων εποχών θα ήταν παιχνιδάκι να καταπιεί και να φτύνει τα κουκούτσια όσους του επιτίθενται. Επειδή όμως έχει χάσει την πολιτική ψυχραμία του είπε το περιφημο ότι μπήκε στην κυβέρνηση και στο συγκεκριμένο πόστο για το καλό της χώρας και γνωρίζοντας ότι θυσιάζει τις προοπτικές του. Μα είναι κουβέντα αυτή από ένα πολιτικό; Αν δεν θέλει, μένει σπίτι του, πολύ απλά. Η, στη δική του περίπτωση, επιστρέφει στο πανεπιστήμιο.

Με αυτή την ένμνοια, το ζητουμενο από τον Ευ. Βενιζέλο είναι να επανακτήσει την ψυχραιμία του και να μην αφήσει να τον πάρει απο κάτω η κατάσταση. Και αυτό θα το κατορθώσει να ελέγξει τον εαυτό του και κάνει λιγότερες δηλώσεις, αφού έχει διαπιστώσει ότι η πολιτική λύση στα προβλήματα μπορεί να δοθεί μόνο από τους ισχυρούς. Σε μας έχουν απομείνει οι πρακτικές λύσεις.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]