Για να επέλθει η συναίνεση βέβαια δεν ήταν αρκετή η φώτιση από τον Θεό και κυρίως η διαπίστωση ότι η απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους πανεπιστημιακούς χώρους δε πάει άλλο και απαιτεί την έναρξη μίας προσπάθειας ανατροπής. Έγιναν συνεννοήσεις μεταξύ κυβέρνησης και Ν.Δ., η Άννα Διαμαντοπούλου δέχτηκε να είναι σαφής η κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου και να εκλέγονται οι πρυτάνεις από την ολομέλεια του ακαδημαϊκού σώματος, αλλά δεν έκανε πίσω (και πολύ καλά έκανε) ούτε στη συμμετοχή κατά 5% των φοιτητών στην εκλογή. Δηλαδή, οι φοιτητές που σήμερα η ψήφος τους μετράει κατά 40% στην εκλογή πρυτάνεων, δεν θα συμμετέχουν πλέον καθόλου και γι αυτό οι κομματικές νεολαίες έχουν φρυάξει και μαζί τους τα κόμματα της Αριστεράς και όσοι από το διδακτικό προσωπικό ακουμπούσαν επάνω τους…

Για να βάλει πλάτη η Ν.Δ. χρειάστηκε να ασκήσουν πίεση στον Α. Σαμαρά και διάφοροι βουλευτές της από τους λεγόμενους εκσυγχρονιστές. Δεν αποκλείεται να σκέφτηκε ο αρχηγός ότι αν και σε αυτό κρατούσε στάση κάθετης αντίθεσης, θα ενοχλούσε πολύ μεγάλο μέρος του νεοδημοκρατικού κόσμου και ίσως θα αντιμετώπιζε και ανταρσία από μέρος της κοιβουλευτικής του ομάδας. Οπως δεν αποκλείεται με αυτό τον τρόπο να αποκτά ένα όπλο για να αντιμετωπίζει τις κατηγορίες όσων των πιέζουν να είναι συναινετικός σε θέματα της οικονομίας και τέλος πάντων όπου αλλού επιχειρείται να γίνει κάποια μεταρρύθμιση. Φυσικά, επειδή Σαμαράς είναι αυτός, όχι παίξε γέλασε, δεν θέλει να πικράνει τελείως και τους Οννεδίτες και τους υποσχέθηκε ότι όταν πάρει την εξουσία θα επαναφέρει το 5% της συμμετοχής των φοιτητών στην εκλογή πρυτάνεων και καθηγητών.

Αναμφίβολα, πρόκειται για μία επιτυχία της κυβ’ερνησης και ακόμη περισσότερο της χώρας. Κάποιοι ελπίζουν ότι η χθεσινή στάση των αστικών κομμάτων θα αποτελέσει και αφετηρία συννενοήσεων και συναινέσεων και σε άλλους τομείς. Μακάρι, αλλά κρατείστε μικρό καλάθι. Στο μεταξύ, οι αντιδράσεις των άλλων, δηλαδή όλων εκείνων που θέλουν να συνεχισθεί το τέλμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ξεκίνησαν με συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου (υπό την αιγίδα του φοβερού αγωνιστή και πρύτανη Πελεγκρίνη). Είναι σίγουρο ότι θα συνεχισθούν και θα κλιμακωθούν, χωρίς να μπορούμε να προβλέψουμε από τώρα τις διαστάσεις που θα πάρουν. Η κυβέρνηση όμως δεν πρέπει να κάνει πίσω ούτε ρούπι, όχι μόνο για το καλό της παιδείας, αλλά και για το δικό της καλό. Οποτε και όπου δείχνει αποφασιστικότητα κερδίζει πόντους!

 

Άγγελος Στάγκος

[email protected]